Του Μίλτου Χρυσομάλλη*
Με έκπληξη τις τελευταίες μέρες, τόσο η τοπική κοινωνία όσο και ο επιχειρηματικός και επενδυτικός κόσμος παρακολουθεί τις εξελίξεις στο θέμα της απόφασης των Υπουργών, Εθνικής Άμυνας και Υποδομών, σύμφωνα με την οποία παραχωρείται το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τρίπολης για την εκτέλεση πτήσεων και της πολιτικής αεροπορίας. Όπως είναι φυσικό, η απόφαση αυτή, εγείρει πολλές και δικαιολογημένες ανησυχίες. Πέρα από το κεντρικό ζήτημα ανταγωνιστικότητας του αεροδρομίου της Καλαμάτας και ανάπτυξης των υποδομών του, πεδίο προβληματισμού αποτελούν και ο ευρύτερος σχεδιασμός και το σκεπτικό βάσει του οποίου λήφθηκε η συγκεκριμένη απόφαση. Εκτός αυτού όμως εγείρεται ένα μεγαλύτερο ερώτημα: ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ; ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ ΒΙΑΣΥΝΗ;
Στις 30 Σεπτεμβρίου, δηλαδή σε 15 ημέρες, θα κατατεθούν οι ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ για την ιδιωτικοποίηση των Περιφερειακών Αεροδρομίων της Χώρας. Σε αυτά περιλαμβάνεται και το Αεροδρόμιο της Καλαμάτας – στο προαιρετικό πακέτο. Γίνεται λοιπόν, αντιληπτό ότι με τη συγκεκριμένη απόφαση, για την εκτέλεση πτήσεων και της πολιτικής αεροπορίας σε ένα αεροδρόμιο που απέχει μόλις 35 λεπτά από την Καλαμάτα και όταν ειδικότερα την απόφαση αυτή συνοδεύουν άστοχες υπουργικές δηλώσεις περί «κορεσμένου αεροδρομίου», ενδεχομένως να προκαλείται μείωση του ενδιαφέροντος για την ιδιωτικοποίηση του αεροδρομίου της Καλαμάτας και σίγουρα μείωση του «τιμήματος».
Τα έσοδα από την ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων αποτελούν ένα σημαντικό όπλο στη φαρέτρα του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης για την επίτευξη του μεγάλου στόχου, της πιστοποίησης της βιωσιμότητας του χρέους, που θα μας απελευθερώσει από το βραχνά της Τρόικας και θα μας οδηγήσει μια ώρα νωρίτερα στην ανάκαμψη και την ανάπτυξη. Εύλογα αναρωτιέται λοιπόν, κανείς, γιατί δεν θα μπορούσε αυτή η απόφαση, με όλες τις επιφυλάξεις που ήδη έχουν διατυπωθεί για το Αεροδρόμιο της Τρίπολης, να ληφθεί σε μεταγενέστερο χρόνο, μετά και την κατάθεση των δεσμευτικών προσφορών; Κανείς δεν είναι αντίθετος στην αναπτυξιακή πορεία των γύρω περιοχών. Γιατί όμως τέτοια έλλειψη συντονισμού; Γιατί τόση βιασύνη;
Για να φτάσουμε έως εδώ απαιτήθηκαν πολλές θυσίες από τους Έλληνες Πολίτες. Κατακτήσαμε στόχους και προαπαιτούμενα, που πλέον μας επιτρέπουν να συζητάμε από θέση ισχύος με τους εταίρους μας.
Ο Πρωθυπουργός ακούραστα εργάζεται ώστε η πατρίδα μας να πορευτεί μια ώρα νωρίτερα αυτόνομα, σε μία σταθερή βάση και τροχιά ανάπτυξης. Έχουμε όλοι την ευθύνη να υπηρετούμε με συνέπεια τον Εθνικό μας στόχο και να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί σε αποφάσεις που μπορεί να αποτελέσουν τροχοπέδη.
Υ.Γ. Είναι λυπηρό, όταν ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς πολλάκις έχει αποδείξει ότι είναι ρέκτης και σε αυτόν οφείλεται η αποφυγή της χρεοκοπίας και η συντόμευση του χρόνου ώστε να έρθουν καλύτερες μέρες για την πατρίδα και τους συμπολίτες μας, κάποιοι να αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων, εξακολουθώντας να μην αλλάζουν τη νοοτροπία τους.
*Μέλος Π.Ε. Ν.Δ.
