Γράφει ο Νίκος Πατσαρίνος
Η 17η Ιουνίου μας «χτύπησε καμπανάκι» για τα μέτρα που πρέπει να πάρουμε κατά της ερημοποίησης.
Απερήμωση είναι η μετατροπή των γόνιμων εδαφών σε στείρα, αποτέλεσμα του κύκλου υποβάθμισης της γης. Αυτό οφείλεται στην υπερβολική εκμετάλλευση των δασών για καύσιμα και ξυλεία, στην υπερβόσκηση και την αλόγιστη χρήση των φυσικών πόρων και ιδιαίτερα του νερού.
Κάθε λεπτό στον πλανήτη χάνονται 230 στρέμματα. Εκτιμάται ότι έως το 2025, 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα βρεθούν σε απόλυτη λειψυδρία και έως το 2045, 135 εκ. θα αναγκαστούν να φύγουν από τον τόπο τους. Φυσικά οι επιπτώσεις αυτές βαρύνουν περισσότερο τις φτωχότερες χώρες και πληθυσμούς.
Στην Ελλάδα το 1/3 των εδαφών βρίσκεται σε κίνδυνο. Σε αυτό εντάσσεται η Ανατολική Πελοπόννησος αλλά και περιοχές της Μεσσηνίας. Στο νομό μας και ευρύτερα στην Πελοπόννησο υπάρχουν νερά, ωστόσο δεν αξιοποιούνται σωστά. Με βάση επιστημονικές έρευνες που έχουν γίνει για το θέμα και τις αναδείξαμε σε πρόσφατες ημερίδες, θεωρούμε θετικά α) τη θεσμική κατοχύρωση των υδάτινων λεκανών στην Πελοπόννησο, όπου αποτυπώνονται οι υδάτινοι πόροι και εντοπίζονται προβλήματα β) έστω και καθυστερημένα και αποσπασματικά την ολοκλήρωση των μελετών για το Φιλιατρινό Φράγμα και την υλοποίησή του γ) το σοβαρό έργο που χρηματοδοτήθηκε πρόσφατα από την Κυβέρνηση για τη μεταφορά μεγάλης ποσότητας νερού από τις πηγές του Αγίου Φλώρου – Πηδήματος στην περιοχή της Καλαμάτας με πιο σύγχρονο τρόπο. Το έργο αυτό πρέπει να βελτιώσει την υδροδότηση και όμορων περιοχών, όπως της Μάνης και της Μεσσήνης.
Χρειάζονται όμως και άλλα έργα, όπως η βελτίωση και αναβάθμιση των πηγών, των υπαρχόντων δικτύων νερού και ιδιαίτερα των εγκαταστάσεων του ΓΟΕΒ. Η προσπάθεια για ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση των υδάτων πρέπει να μπει στην ημερήσια διάταξη καθώς και η κατασκευή μικρών φραγμάτων και αποθηκευτικών χώρων νερού.
Τα μηνύματα είναι δυσοίωνα, γι’ αυτό απαιτείται ανησυχία, επαγρύπνηση, παρέμβαση.
Ο Νίκος Πατσαρίνος είναι Υποψήφιος βουλευτής Μεσσηνίας με τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία
