Γράφει ο Θόδωρος Γαλανόπουλος

Αξιολόγηση στο δημόσιο τομέα; σαν να λέμε νερό στην έρημο Σαχάρα! Αγαπητοί μου όλοι θα θέλαμε να βρεθούν οι άξιοικαι να πάνε σε κάποια θέση με την αξία τους, με τα πτυχία τους με τις ικανότητές τους!  Το ερώτημα όμως όλων όσων θέλουν να εφαρμόσουν κάτι τέτοιο, είναι πως θα γίνει σε μία χώρα σαν την Ελλάδα, που έχει σαν βάσεις να στηρίζεται, το μπαξίσι, το ρουσφέτι, το λάδωμα, το παράθυρο, στη λούφα, τη λαμογιά,  και το νταραβέρι με τον πολιτικό που θα ανταλλάξει τις ψήφους που θα πάρει με διορισμό στο Δημόσιο …Βλέπετε εσείς να επιβιώνει καμία αξία και κανένας άξιος εκεί ανάμεσα;  Ποιος να αξιολογήσει τον άλλον;   Ο τάδε διευθυντής που είναι κυβερνητικός θα αξιολογήσει θετικά ή αρνητικά τον άξιο υπάλληλο που είναι του αντίθετου  κόμματος;  ο χωριανός που έχει διάφορες με τα χωράφια του διπλανού;  ο γείτονας που δεν σε χωνεύει γιατί αφήνεις τα σκουπίδια στην πόρτα του; Θέλετε να σας φέρω ένα παράδειγμα αξιολόγησης τίμιας και εν πολλοίς δίκαιας; Μία αλυσίδα με ξενοδοχεία στην πατρίδα μας, μία φορά το μήνα αξιολογεί τα ξενοδοχεία της , υπαλλήλους, διευθυντές, στελέχη τους πάντες, από τους ίδιους τους πελάτες

πού ψηφίζουν σε κάλπη με ειδική εταιρεία δημοσκοπήσεων! εκεί αξιολογούνται τα πάντα, και υπάλληλοι και δωμάτια και χώροι και εξυπηρέτηση και φαγητά τα πάντα!  Η αξιολόγηση είναι μία δίκαιη διαδικασία και όλοι στη δουλειά μας κρινόμαστε κάθε μέρα. Ο μαγαζάτορας από τον πελάτη του, ο μάστορας από τη δουλειά που έκανε, ο υπάλληλος για πολλά και διάφορα και για τη συμπεριφορά του πάνω από όλα!

Έτσι και στο δημόσιο τομέα θα έπρεπε να υπάρχει κάποιου είδους αξιολόγηση!  Όμως άλλο αξιολόγηση και άλλο βεντέτα μεταξύ κομματόσκυλων, μεταξύ γκόμενων,  μεταξύ φατριών, οικογενειών, χούλιγκαν και άλλων ελληνάραδικων δυνάμεων…. Μήπως και εμείς στέλνουμε τους άξιους στην εξουσία και να ξεκινήσει μία αξιολόγηση απόπάνω προς τα κάτω;;;  Είναι ψέματα  παθιασμένε και αγανακτισμένε συμπολίτη μου;;