«Σας καλώ να δώσουμε τα χέρια για μια νέα αρχή. Ξανά δυνατοί, ξανά περήφανοι.»

Μια νέα αρχή, με συνένωση δυνάμεων και μετεξέλιξη της παράταξης ώστε να εκφράσει τον υπαρκτό χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, πρότεινε για το ΠΑΣΟΚ η Φώφη Γεννηματά η οποία θα είναι υποψήφια για τη θέση του προέδρου του κόμματος.

Όπως είπε δεν επιθυμεί να εκλεγεί για να κλείσει τον ιστορικό κύκλο, για να κληρονομήσει τα σύμβολα του κόμματος ή να τα μεταβιβάσει, αλλά ζητάει να αναλάβει περισσότερες ευθύνες.

Η κ. Γεννηματά εξέφρασε τη διαφωνία της με προτάσεις που θέλουν την αυτοδιάλυση του ΠΑΣΟΚ, μεταβατικές λύσεις ή συμμετοχή σε απολίτικους πόλους. Το ΠΑΣΟΚ, είπε, πρέπει να υπογράψει τη νέα του ταυτότητα, χωρίς να διαγράψει το παρελθόν του.

Για τον Ευάγγελο Βενιζέλο είπε ότι στήριξε καθοριστικά και με τεράστιο πολιτικό κόστος τη μοναδική στρατηγική που υπήρχε για τη χώρα και τόνισε ότι πρέπει να αναγνωριστεί και να πιστωθεί στον ίδιο και την παράταξη, διότι είναι ζήτημα πολιτικό, ηθικό και ανθρώπινο.

Επισήμανε την ανάγκη να αναληφθούν πρωτοβουλίες με όμορους πολιτικούς χώρους για τη δημιουργία της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης και να υπάρξει δεσμευτικός χάρτης για το φορέα της σοσιαλδημοκρατίας, όπως και η σύσταση επιτροπής πρωτοβουλίας και συνεννόηση με κόμματα εντός και εκτός Βουλής.

Τάχθηκε υπέρ της εκλογής του προέδρου του ΠΑΣΟΚ από τη βάση του κόμματος, λέγοντας ότι αποτελεί δημοκρατική κατάκτηση.

Επιτέθηκε στην κυβέρνηση και είπε ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν έχει το δικαίωμα να αποδειχθεί μοιραίος για την Ελλάδα.

Ακολουθεί η πλήρης ομιλία της κ. Γενηματά:

“41 χρόνια μετά τη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη το ΠΑΣΟΚ είναι αντιμέτωπο με μία κρίση υπαρξιακή.

Κρίση όμως στα ελληνικά σημαίνει και απόφαση.
Έχει έρθει, λοιπόν, η ώρα των αποφάσεων.
Έχει έρθει η ώρα να κάνουμε μια νέα αρχή.
Σκέφτομαι τη γενιά του 114 και του Πολυτεχνείου που βλέπουν τους αγώνες τους να εξανεμίζονται και αναμετρώνται με τα λάθη και τις επιτυχίες του χτες.
Νοιάζομαι για τη νέα γενιά της πατρίδας μας , για τα παιδιά μας που αγωνιούν και μας κοιτούν με μάτια που διεκδικούν με αβεβαιότητα το αύριο.
Συναισθάνομαι την ευθύνη της δικής μου γενιάς, της γενιάς της αλλαγής. Εμείς που ως παιδιά ζήσαμε τη δικτατορία, ως έφηβοι γοητευτήκαμε από τον Ανδρέα Παπανδρέου και ζήσαμε σε μια χώρα που έδινε ευκαιρίες σ’ αυτούς που βρίσκονταν στο περιθώριο, καλούμαστε σήμερα να ενώσουμε τον κρίκο της αλλαγής με τη νέα εποχή.
Έχει έρθει η ώρα της δικής μας ευθύνης.
Ευθύνη να υπερασπιστούμε τα θετικά της ιστορικής μας διαδρομής με γνώση και μνήμη.
Ευθύνη να υπερβούμε τα αρνητικά με επίγνωση όσων οριστικά πρέπει να μείνουν στο παρελθόν.
Ευθύνη να ενώσουμε τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη, λέγοντας «ναι» στη μετεξέλιξη του κόμματος μας με σαφή προσανατολισμό και ιδεολογικό στίγμα.
Ο χώρος του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού υπάρχει, είναι διάσπαρτος και αναζητά έκφραση.
Η απόφαση είναι δική μας. Θα αυτοδιαλυθούμε και θα ψάχνουμε μεταβατικές λύσεις; Θα απορροφηθούμε από άλλες πολιτικές δυνάμεις; Θα συμβάλλουμε με τις επιλογές μας στη διαμόρφωση ενός νέου δίπολου;
Θα συμμετέχουμε σε απολίτικους, ευκαιριακούς δήθεν ευρωπαϊκούς πόλους;
Εδώ και τώρα πρέπει να αποφασίσουμε.
Εδώ και τώρα να υπογράψουμε τη νέα μας ταυτότητα.
Χωρίς να διαγράψουμε το παρελθόν.

Είμαστε υπερήφανοι για
• τον εκδημοκρατισμό της Κοινωνίας και της πολιτείας,
• το Κοινωνικό Κράτος,
• το ΕΣΥ,
• τη θεμελίωση του κράτους δικαίου,
• την άνοδο του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού μέσω πολιτικών αναδιανομής,
• τη δημιουργία της μεσαίας τάξης,
• τη συμμετοχή της Ελλάδας στον πυρήνα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης με την ένταξη στην ΟΝΕ,
• τα μεγάλα έργα υποδομής,
• τις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις , τα ΚΕΠ, το ΑΣΕΠ, τον Καποδίστρια, τον Καλλικράτη, τη Διαύγεια και τόσα άλλα.
Αναγνωρίζουμε τις αδυναμίες μας.
Είμαστε το μοναδικό κόμμα που έχει κάνει τόσο σκληρή αυτοκριτική.
Η αυτοκριτική μας, δεν πρέπει να είναι απλά μια «συγγνώμη για τα λάθη»
Δεν σκοπεύει να μας αθωώσει, αλλά να μας διορθώσει και να μας αλλάξει.
Τώρα είναι η ώρα της ρήξης με ότι μας πόνεσε.
Ρήξη με το λαϊκισμό.
Ρήξη με τον κρατισμό, τη γραφειοκρατία που θρέφει τη διαφθορά.
Ρήξη με τις πελατειακές σχέσεις, με τον κακό μας εαυτό.
Ρήξη με τη Δεξιά αλλά και μια παρωχημένη “αριστερά” με πολιτικές που θέτουν σε κίνδυνο σήμερα την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Το ΠΑΣΟΚ λύγισε γιατί, μεταξύ άλλων, διαχειρίστηκε μόνο του την κρίση.
Μια κρίση με διεθνή χαρακτηριστικά που ανέδειξε και τα προβλήματα των πολιτικών δυνάμεων του τόπου.

Που δεν πρόβλεψαν και δεν τόλμησαν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στον τρόπο οργάνωσης του κράτους, της οικονομίας και της παραγωγής έγκαιρα.

Δεν κατάφεραν να συμπράξουν ώστε να βγει η χώρα με ασφαλή βήματα από την κρίση.
Η βαθιά και συνεχιζόμενη κρίση της κοινωνίας απαιτεί από όλους μας ειλικρίνεια .
Απαιτεί να κοιτάξουμε το μέλλον ίσια στα μάτια
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η χώρα ζει μια άνευ προηγουμένου περιπέτεια.
Παραλυτική αβεβαιότητα επικρατεί με το εκκρεμές να κινείται μεταξύ GREXIT και νέου μνημονίου. Αποκαλύπτεται πλέον η «μπλόφα» της αντιμνημονιακής δημαγωγίας για το έτοιμο πρόγραμμα ανασυγκρότησης και
εναλλακτικό δήθεν σχέδιο διαπραγμάτευσης .

Αλλά και η προσπάθεια δημιουργίας κλίματος αδιεξόδου προκειμένου να γίνει στο τέλος δεκτή μια συμφωνία , αποτέλεσμα λαθεμένων χειρισμών των τελευταίων 5 μηνών.
Ο Πρωθυπουργός αποδεικνύεται άτολμος, άβουλος και αμφίθυμος στην διαχείριση του εθνικού ζητήματος, δεν έχει το δικαίωμα όμως να αποδειχτεί και μοιραίος για την Ελλάδα και τους Έλληνες!
Τι ήρθε και μας είπε χθες το βράδυ ο Πρωθυπουργός στη Βουλή; « Απέτυχα, αλλά φταίτε εσείς» και ακόμη «δώστε μου λευκή επιταγή για να συνεχίσω στο δρόμο της αποτυχίας» .
Τα ψέματα τελείωσαν. Η διαπραγμάτευση είναι εθνική υπόθεση, δεν αφορά μόνο την Κυβέρνηση.
Είναι ώρα ευθύνης.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη χάραξης μιας εθνικής στρατηγικής που απαιτεί συνεννόηση στην κορυφή και συναίνεση στην κοινωνία. Μια συμφωνία που θα ξεπερνά τον χρονικό ορίζοντα μιας κυβερνητικής θητείας και την εμβέλεια ενός κόμματος.
Συνεννόηση όμως δεν σημαίνει συγχωροχάρτι στην κυβέρνηση. Δεν χρειάζεται να πω τίποτα περισσότερο για το θέμα αυτό. Ο Πρόεδρος στην βουλή τα είπε όλα με τον ουσιαστικό του λόγο.
Το κόμμα μας δυσφημίστηκε όσο κανένας πολιτικός χώρος, μέσα στα χρόνια της κρίσης. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος στήριξε καθοριστικά και με μεγάλο προσωπικό κόστος τη μοναδική εθνική στρατηγική που υπάρχει για τη χώρα στην οποία προσχώρησαν και προσχωρούν όλοι.
Τη στρατηγική παραμονής μας στο ευρώ και αντιμετώπισης της χρεοκοπίας και αυτό επιτέλους πρέπει να πιστωθεί και στον ίδιο και στην παράταξη.
Είναι ζήτημα πολιτικό, ηθικό και ανθρώπινο.

Σ’ αυτές τις συνθήκες το ΠΑΣΟΚ προχωρεί τις διαδικασίες ανασυγκρότησης και εκλογής νέας ηγεσίας.
Με τη χώρα επί « ξυρού ακμής» και τη ψυχή και τα μάτια όλων μας στραμμένα εκεί.

Δύσκολο αλλά αναγκαίο εγχείρημα γιατί η ύπαρξη και ζωντανή παρουσία του ΠΑΣΟΚ είναι βασική παράμετρος σταθερότητας στη χώρα.

Το ΠΑΣΟΚ επιβάλλεται μέσα από την ταχεία ανασυγκρότηση του, όχι μόνο να αποφύγει τον κίνδυνο πολιτικής περιθωριοποίησης του, αλλά και να αποτελέσει τον καταλύτη Δημιουργίας ευρύτερης Δημοκρατικής Συμπαράταξης, που τόσο έχει ανάγκη η χώρα .

Φίλες και Φίλοι,
Έχουμε τη δυνατότητα να αναλάβουμε την πρωτοβουλία ανασύστασης, επανένωσης και μετεξέλιξης του χώρου του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού στην πατρίδα μας.
Αυτή η πρωτοβουλία δεν μπορεί να γίνει ούτε με λογικές συγκεκαλυμμένης αυτοδιάλυσης του ΠΑΣΟΚ, ούτε με κουτοπονηριές αναπαλαίωσης ενός κλειστού κόμματος που υπό το πρόσχημα της μετεξέλιξης, θα αναζητά απλώς την ευκαιριακή διεύρυνση του.
Δεν μιλάμε για πολιτική μεταμφίεση, ούτε ρετρό ΠΑΣΟΚ αλλά για την ουσιαστική επανασύνδεση με την κοινωνική βάση και παράδοση της δημοκρατικής παράταξης.
Μας χρειάζεται η γόνιμη σύνθεση όλων των δυνάμεων από το προοδευτικό Κέντρο, την ανανεωτική αριστερά και την πολιτική οικολογία. Κυρίως όμως μας χρειάζεται όλο εκείνο το δυναμικό μιας «ανοιχτής κοινωνίας» για να δημιουργήσουμε ένα προοδευτικό ρεύμα εξουσίας με εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

Για να το πετύχουμε αυτό πιστεύω ότι το συνέδριο, πρέπει να δώσει μια διπλή εντολή προς τη νέα ηγεσία .

Πρώτον, για την αναγεννητική ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ μέσα
– από την ενότητα και τη συσπείρωση της βάσης της παράταξης που κατευθύνθηκε αλλού κατά τη διάρκεια της κρίσης
– τη στροφή στην κοινωνία με νέο λόγο και προτάσεις
– το νέο πλαίσιο αρχών, κανόνων και προτύπων στη λειτουργία του κινήματος.

Δεύτερον, για την εκκίνηση των απαραίτητων πρωτοβουλιών, επαφών, διαβουλεύσεων και διαλόγου με όμορους πολιτικά χώρους, κινήσεις και κινήματα προκειμένου να συμφωνηθούν όροι και προϋποθέσεις για την προώθηση της δημιουργίας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Γι αυτά χρειάζεται δεσμευτικός οδικός χάρτης. Δεν δικαιούται κανείς εν ονόματι δήθεν κομματικού πατριωτισμού να παρεμποδίσει τις διαδικασίες ώστε να πάει στις ελληνικές καλένδες το ζήτημα της Δημοκρατικής συμπαράταξης.

Ο κινηματικός χαρακτήρας του ΠΑΣΟΚ, οι ρίζες του στο λαϊκό κίνημα, οι ιστορικοί δεσμοί του με το κέντρο καθιστούν μοναδικό και καταλυτικό το ρόλο του σ΄αυτή την όχι απλά παραταξιακή αλλά εθνική πρόκληση.

Στην κατεύθυνση αυτή

1.Το Συνέδριο μας είναι η αφετηρία για τη μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ στο νέο φορέα της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας.

2. Ακολουθεί η εκλογή νέου Προέδρου από τη βάση ο οποίος πρέπει να δεσμευτεί στην καθαρή διπλή εντολή του Συνεδρίου.
Οι ενδιάμεσες, μεσοβέζικες λύσεις, υποτίθεται μεταβατικού χαρακτήρα, με διορισμό στην πραγματικότητα του νέου Προέδρου από κλειστά σώματα εκλεκτόρων, ερήμην των μελών του ΠΑΣΟΚ και των δημοκρατικών πολιτών που επιθυμούν να ενταχθούν και να συμβάλλουν στο ξεκίνημα της νέας προσπάθειας, ναρκοθετούν το εγχείρημα εν τη γενέσει του.
Η εκλογή από τη βάση του κινήματος δεν είναι απλά μια καταστατική υποχρέωση. Είναι κυρίως μια δημοκρατική μας κατάκτηση. Είναι κάλεσμα συμμετοχής και συσπείρωσης δεκάδων χιλιάδων πολιτών, δύναμη όχι για τον πρόεδρο που θα εκλεγεί αλλά για το νέο ξεκίνημά μας.
Αυτό για μένα είναι θέμα αρχής.
Η νέα αρχή που κάνουμε εξάλλου οφείλει να είναι απαλλαγμένη από προσωπικές διευθετήσεις, συναλλαγές και αποσπασματικές ρυθμίσεις που τις σφραγίζουν. Μόνο τότε έχει αξία αυτή η προσπάθεια.
3. Αμέσως μετά η ΚΠΕ με απόφαση της συγκροτεί “Επιτροπή Πρωτοβουλίας για την Επανίδρυση της Δημοκρατικής Παράταξης.” Επιτροπή ανοιχτή σε συμμετοχή στελεχών όχι μόνο από το στενό κομματικό περιβάλλον, αλλά και προσώπων του ευρύτερου προοδευτικού και κεντροαριστερού χώρου.
4. Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες διαλόγου με ανοιχτές εκδηλώσεις και τη συμμετοχή στο εγχείρημα, πολιτών από όλη την Ελλάδα .
5. Προωθούμε σειρά κοινών πρωτοβουλιών, δράσεων και συνεργασιών τόσο με κοινοβουλευτικά όσο και εξωκοινοβουλευτικά κόμματα και κινήσεις του ευρύτερου χώρου.
6. Η προσπάθεια έχει ως στόχο και κατάληξη την πραγματοποίηση ενός καταστατικού συνεδρίου μετεξέλιξης, στο συντομότερο χρόνο που η εξέλιξη της παραπάνω πορείας θα εγγυάται την πολιτική και οργανωτική του επάρκεια και αποτελεσματικότητα.
Μπορούμε να κάνουμε μια νέα αρχή
Με νέα ηγεσία, με νέα συλλογικότητα.

• Το οφείλουμε στον άνθρωπο του μόχθου. Που «κρατάει» ακόμα όρθια την Ελλάδα. Και δεν ανταμείβεται με όσα αξίζει και όσα δικαιούται.
• Το οφείλουμε, στον άνεργο. Με ψίχουλα δεν σβήνεις την πείνα και τη φτώχια του. Με πανηγυρισμούς, για πολύ λίγους, για «πελάτες» και «δικούς» μας, δεν διασκεδάζεις τις πραγματικές ανάγκες του. Και ακυρώνεις την αξιοπρέπεια των περισσοτέρων.
• Το οφείλουμε στη μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Που «διψάει» για αλήθειες, ενώ του προσφέρονται υποκρισίες και τελικά μίζερες δικαιολογίες. Που υπέφερε τα πάνδεινα τα τελευταία χρόνια. Που στερήθηκε βασικά αγαθά. Που ταπεινώθηκε στις ξένες αυλές της Ευρώπης και του κόσμου. Και, παρόλα αυτά, επιμένει στην διεκδίκηση ρεαλιστικών λύσεων μέσα στη διεθνή κοινότητα. Μέσα στην Ευρώπη. Με ισότιμους και αξιόπιστους εταίρους. Το οφείλουμε σ’ αυτή τη μεγάλη πλειοψηφία, που περιέπεσε από τα οράματα στις αυταπάτες.
• Δεν χαρίζουμε σε κανένα την έννοια του «προοδευτικού»! Δεν είμαστε ξεχασμένοι ή όψιμοι κρατιστές! Δεν απαξιώνουμε την οικονομία και τις δημιουργικές της δυνάμεις. Δεν μας τρομάζει η καινοτομία. Δεν μας φοβίζει ο ξένος, που θέλει να επενδύσει στην Ελλάδα. Δεν κυριαρχούμαστε από ξεπεσμένες ιστορικά ιδεολογίες. Δεν κατασκευάζουμε εχθρούς, ως ισοδύναμα των δικών μας αδυναμιών.
• Το οφείλουμε σε όλους εμάς, που κρατήσαμε τόσα χρόνια έναν ιερό και άσβηστο όρκο: Να μην ασεβήσουμε απέναντι στην παρακαταθήκη των αγώνων των ιστορικών προσώπων της παράταξης. Να την κρατήσουμε όσο μας επιβάλλεται και πρέπει. Και να την παραδώσουμε στις νέες γενιές. Που δίνουν τους μικρούς και μεγάλους αγώνες, ως συναγωνιστές. Και όχι ως αντίπαλοι.

Μπορούμε να κάνουμε μια νέα αρχή. Παράλληλα με τη μετεξέλιξη του κόμματος ,αναλαμβάνουμε τη δέσμευση να διατυπώσουμε ένα ΝΕΟ ΟΡΑΜΑ -ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ, ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ που θα αποτελέσει και τη βάση του διαλόγου.

Ένα ΝΕΟ ΟΛΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ για την έξοδο από την βαθιά κρίση ( οικονομική, πολιτική, πολιτιστική κλπ ).
Ένα σχέδιο που θα δίνει απαντήσεις για
-το έλλειμμα παραγωγής και ανταγωνιστικότητας σε συνδυασμό με την πολυπλοκότητα ίδρυσης και λειτουργίας επιχειρήσεων και τους «μηχανισμούς διαφθοράς», που επιβαρύνουν με μεγάλο κόστος την επιχειρηματική δραστηριότητα και συνάμα δημιουργούν συνθήκες , μεγάλης φοροδιαφυγής, φοροκλοπής, εισφοροδιαφυγής κλπ.
-την υψηλή και παρατεταμένη σε χρόνο ανεργία ,
-την παράνομη εκροή κεφαλαίων και πλούτου στο εξωτερικό
-το ελλιπές εκπαιδευτικό σύστημα και τις σχεδόν μηδενικές επενδύσεις ,δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, σε γνώση και έρευνα .
-το άδικο και ακατάλληλο, τουλάχιστον για τους συνεπείς φορολογούμενους και για τη σημερινή κρίση, φορολογικό σύστημα.
-την υπερχρέωση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
-τα προβλήματα των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών ταμείων και φορέων, σε συνδυασμό με την παροχή
«πενιχρών» υπηρεσιών των οικονομικών και κοινωνικών δομών και την προβληματική δημογραφική πυραμίδα
-την υστέρηση της Δημόσιας Διοίκησης και τη μη ορθολογική διαχείριση δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών.
-την έλλειψη βιώσιμων περιφερειακών και τοπικών αναπτυξιακών προγραμμάτων
Ο απώτερος στόχος και το ζητούμενο του αναπτυξιακού μας προτύπου θα είναι:
-η βελτίωση της ποιότητας ζωής με κατάλληλες οικονομικές και κοινωνικές υποδομές,
-η μετατροπή του εκπαιδευτικού συστήματος σε μηχανή παραγωγής ολοκληρωμένων ανθρώπων και άρτιων επιστημόνων ,
-η αύξηση της εθνικής αποταμίευσης και των επενδύσεων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα
-η αύξηση της εγχώριας παραγωγής και παραγωγικότητας,
-η προώθηση ανταγωνιστικών προϊόντων και υπηρεσιών στην εγχώρια και παγκόσμια αγορά,
-η πλήρης απασχόληση και η σταδιακή, διαχρονική άνοδος των εισοδημάτων και του πλούτου των νοικοκυριών
και όλα αυτά με γνώμονα
τις δυνατότητες της οικονομίας και
-την αποφυγή μεγάλης συσσώρευσης κεφαλαίου από μία οικονομική ολιγαρχία και υπερβολικού δανεισμού από το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Ένα σχέδιο που θα χτίσει μια Νέα Πολιτεία, Νέα Οικονομία, Νέα Κοινωνία και θα στηρίζεται στο τρίπτυχο Αλληλεγγύη –Δημοκρατία – Ανάπτυξη
Θέλουμε να ενώσουμε τις υγιείς παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας μέσα από έναν κίνημα διαλόγου και παραγωγής.

Για να καταρτιστεί το νέο οικονομικό και αναπτυξιακό πρόγραμμα απαιτείται, σύνθεση, εμπειρία, γνώση, δημιουργικότητα, επινοητικότητα και φαντασία πολλών ανθρώπων, επιστημόνων και δημιουργών.
Απαιτείται συλλογικότητα.
Έχω ένα πάθος για τη συλλογικότητα. Αυτό διδάχθηκα. Και σ’ αυτή τη συλλογικότητα ωρίμασα. Συλλογικότητα με κανόνες και δημοκρατικές δεσμεύσεις. Συλλογικότητα και σε ένα κόμμα «ανοικτό» στην κοινωνία.
Κόμμα με δράσεις και συμμετοχή σε όλους τους αγώνες. Κόμμα διακριτό από την όποια συμμετοχή του στην πολιτική εξουσία.
Θέλω να επιστρέψει ο πολίτης στην κομματική ζωή. Όχι ως μια ευκαιρία βελτίωσης των ατομικών προσδοκιών του στη νομή της εξουσίας. Και θέλω το κομματικό μέλος και στέλεχος να μην εγκλωβιστεί σε μια ιδρυματική κομματική λογική.
Θα είναι κοινή μας απόφαση και κοινή μας κατάκτηση ένα κόμμα
• λαϊκό και μαζικό, που συμμετέχουν ενεργά, ουσιαστικά και δημιουργικά οι Πολίτες και κοινωνικές και παραγωγικές δυνάμεις
• συλλογικό, με διακριτούς λειτουργικούς ρόλους προσώπων και οργάνων.
• με περιφερειακή συγκρότηση και θεσμοθετημένη αναλογία των περιφερειών στα κεντρικά όργανα.
• Δημοκρατική λειτουργία σε όλα τα επίπεδα.
• Παράταξη οικονομικά αυτοδύναμη, με διαφανείς πόρους από τους πολίτες που την εμπιστεύονται.
• Με πολιτική ενότητα που συγκροτείται και αναφέρεται σε ένα κοινό και δεσμευτικό πλαίσιο πολιτικών θέσεων, προγραμματικών δεσμεύσεων, σε ένα πλαίσιο ηθικής αλληλεγγύης και σχέσεων εμπιστοσύνης.

Συλλογικότητα στην κορυφή με τον Πρόεδρο πρώτο μεταξύ ίσων και πλήρη και τακτική λειτουργία όλων των οργάνων του κόμματος. Να περάσουμε σε κάθε μέλος του κόμματος μια βασική σκέψη. «Κοίταξε να δεις τι μπορείς να κάνεις εσύ για την παράταξη». Και όχι «τι μπορεί να κάνει η παράταξη για σένα»
Θέλω τακτικότητα στα συνέδρια της παράταξης. Και όχι τη σύγκλησή τους μόνο σε περιόδους κρίσης. Οι προγραμματικές θέσεις να μην γράφονται μόνο από τους εκάστοτε Προέδρους. Ούτε από τις εκάστοτε κυβερνητικές μας ευθύνες. Θέλω συμμετοχή από όλους.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Διεκδικώ τη θέση της Προέδρου του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Και ζητώ τη στήριξή σας.
Αυτή η απόφαση δεν ήταν εύκολη. Είναι ο καρπός πολλών συζητήσεων. Με συντρόφους και φίλους. Με πρόσωπα που αγάπησα και με αγάπησαν. Άκουσα ιστορικές αφηγήσεις.
Δεν αγνόησα καμιά υπόδειξη. Δεν υποβάθμισα κανένα κίνδυνο. Προσωπικό ή συλλογικό.
Ζύγισα την πορεία μου στα δημόσια πράγματα. Δεν έπαιξα με τις λέξεις και τα ονόματα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απάλειψα από τη μνήμη μου και τη συνείδησή μου τα κορυφαία παραδείγματα στην οικογένεια και το κόμμα που μεγάλωσα.
Στο τέλος αυτής της δύσκολης πορείας και απόφασης δεν είδα τον εαυτό μου πάνω από κανέναν άλλο. Δεν θέλω περισσότερα φώτα. Θέλω περισσότερη ευθύνη.
Δεν ψάχνω για μεγάλα ακροατήρια για μένα. Θέλω να διευρύνω τα μηνύματά μας.
Ναι! Διεκδικώ αυτή τη θέση. Όχι για να κλείσω τον ιστορικό κύκλο του κόμματος. Ούτε για να σφραγίσω τα λάβαρά του. Ούτε για να κληρονομήσω την ιστορία του. Ούτε για να τη μεταβιβάσω σε κάποιον τρίτο.
Διεκδικώ την ευθύνη της Προέδρου για να δουλέψουμε μαζί:
Για την Πατρίδα. Για το λαό μας. Για την παράταξή μας.
Για όλους όσους αγωνίστηκαν μαζί μας.
Για μια ελεύθερη και ανοιχτή ελληνική κοινωνία.
Για τον άνθρωπο του μόχθου, που δικαιούται μια έντιμη αμοιβή.
Για τον άνεργο που θέλει να σπάσει τα δεσμά της αναξιοπρέπειας και της ταπείνωσης.
Για τη γυναίκα, που βλέπει να βιάζεται η ελπίδα της για ισότητα.
Για τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, που έζησαν μαζί μας καλές ημέρες και δεν αντέχουν άλλο τις ιδεολογικές προδοσίες.
Για όλους τους νέους που δεν βολεύονται. Ούτε «βολεύονται» τα όνειρα τους.
Θέλω να απευθύνω ένα γενικό προσκλητήριο προς όλες τις γενιές του ΠΑΣΟΚ.
Αυτό το συνέδριο δεν είναι μνημόσυνο για την ηγεμονική δύναμη της Μεταπολίτευσης.
Όσο ρομαντικός μπορεί να χαρακτηριστεί όποιος στις σημερινές συνθήκες θεωρεί ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί μόνο του, ως έχει, να κυριαρχήσει στο χώρο τόσο αφελής κινδυνεύει να χαρακτηριστεί όποιος προτείνει την αυτοδιάλυσή του πριν καν έχει ενδείξεις ότι αυτό που θα το διαδεχτεί δεν θα είναι το ΤΙΠΟΤΑ.
Μην φοβάστε από τα μικρά προσωρινά ακροατήριά μας. Μη σας αποθαρρύνουν οι δημοσκοπήσεις.
Σήμερα οι κομματικοί δεσμοί είναι επιφανειακοί και προσωρινοί.
Οι μεγάλες όμως ιδεολογικές επιλογές παραμένουν σταθερές. Και εμείς έχουμε ταυτότητα.
Σε όλους τους χώρους της πολιτικής δράσης.
Και με το συνέδριό μας θα την ανανεώσουμε. Για την πατρίδα που αγαπάμε και το λαό μας.
Για τη Δημοκρατία, που ματώσαμε. Για τους θεσμούς που θεμελιώσαμε.
Για τις ελευθερίες και τα δικαιώματα, που οργανώσαμε. Και θα τους δώσουμε νέες προοπτικές.
Μαζί με άρρηκτούς δεσμούς δημιουργίας, ευθύνης και αλληλεγγύης.
Έχουμε το χρέος να ανοίξουμε τις πόρτες και τα παράθυρα να μπει φρέσκος αέρας.
Απευθύνουμε πρόσκληση για συστράτευση σε όλες τις δυνάμεις, που είναι υπαρκτές.
Μαζί με το ΠΑΣΟΚ που ενώνει,
Μαζί με το ΠΑΣΟΚ που αλλάζει
Που διαμορφώνει το νέο
Έχουμε χρέος και θέληση να συσπειρώσουμε ξανά τη δημοκρατική παράταξη στη βάση μιας νέας συμφωνίας.
Νέα συμφωνία ρήξης και αλλαγής.
Σας καλώ να προχωρήσουμε μαζί.
Μαζί να διασφαλίσουμε καθαρές λύσεις,
Να προασπίσουμε τις καθαρές μας αξίες,
Να θεμελιώσουμε τις νέες καθαρές σχέσεις της παράταξης.
Σας καλώ να δώσουμε τα χέρια για μια νέα αρχή.
Ξανά δυνατοί, ξανά περήφανοι.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!