Μετά την τέλεση τρισαγίου από ιερέα για την ανάπαυση των ψυχών των θυμάτων των σεισμών της 13ης και της 15ης Σεπτεμβρίου 1986, ο Δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Νίκας απέθεσε λίγα λουλούδια στο μνημείο και τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή.
Ο κ. Νίκας αναφέρθηκε στις τραγικές ημέρες των σεισμών πριν από 32 χρόνια, όταν θρηνούσαμε 22 νεκρούς, υπήρχαν εκατοντάδες τραυματίες και πάνω από 2.000 κτήρια κατεστραμμένα. Ο κ. Νίκας τόνισε ότι «έχουμε υποχρέωση κάθε χρόνο να θυμόμαστε τις τραγικές ώρες, για να μην ξαναπάθουμε τα ίδια ή να προσπαθήσουμε να μην έχουμε αυτές τις καταστροφές, Να ετοιμαζόμαστε! Ο σεισμός είναι φυσικό φαινόμενο, θα ξανάρθει, αυτό είναι βέβαιο και πρέπει να έχουμε την καλύτερη δυνατή προετοιμασία».
Ο Δήμαρχος ευχήθηκε να είναι «αιωνία η μνήμη των 22 ανθρώπων που χάσαμε, να θυμόμαστε και τους πάνω από 300 τραυματίες, μερικοί από τους οποίους βαρύτατα τραυματισμένοι.
Να θυμόμαστε εκείνους οι οποίοι αγωνίστηκαν, με πρώτη την Πυροσβεστική Υπηρεσία, με στελέχη από όλη την Ελλάδα, την Αστυνομία, το Στρατό. Έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε». Μάλιστα, ο Π. Νίκας επεσήμανε πως «ο Δήμος Καλαμάτας θα ετοιμάσει το μνημείο των πυροσβεστών και θα εγκαινιαστεί μέσα στο φθινόπωρο».
Ο Δήμαρχος αναφέρθηκε ακόμη «στους εθελοντές – τον Ερυθρό Σταυρό πρώτα απ’ όλα – και χαίρομαι διότι το εθελοντικό κίνημα έχει τόσο μεγαλώσει στην πόλη και μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση οποιασδήποτε κακιάς στιγμής».
Ζήτησε, επίσης, «να θυμόμαστε ότι υπήρξαν άξιοι άνθρωποι, οι οποίοι βοήθησαν ώστε η πόλη να γίνει πολύ καλύτερη από ό,τι ήταν. Οι Δήμαρχοι, με πρώτο τον τότε Δήμαρχο, τον κ. Μπένο, τα Δημοτικά Συμβούλια που με πνεύμα ομόνοιας έλυσαν τα μεγάλα προβλήματα τα οποία αντιμετώπιζε η πόλη» και αναφέρθηκε στην ανάγκη ενότητας και συνεργασίας.
Ανακοίνωση της παράταξης «Αλλαγής για το Δήμο της Καλαμάτας»
Επίσης από την παράταξη της «Αλλαγής για το Δήμο της Καλαμάτας» ανακοινώθηκαν τα εξής:
«Η παράταξή μας δια του επικεφαλής της, Θόδωρου Μπρεδήμα, απότισε σήμερα (χθες) φόρο τιμής στη μνήμη των αδικοχαμένων θυμάτων του «εγκέλαδου» στις 13 & 15 Σεπτεμβρίου 1986 με την παρουσία της στην επιμνημόσυνη δέηση που ετελέσθη στο Μνημείο των θυμάτων των σεισμών και εναποθέσαμε συμβολικά άνθη της καλαματιανής γης.
Παράλληλα, εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας προς τον τότε Πρωθυπουργό της χώρας Ανδρέα Παπανδρέου που διέθεσε ένα πρόγραμμα 120 δις δραχμών για τον οικιστικό πλούτο της πόλης και της ευρύτερης περιοχής, το οποίο υλοποίησε ο τότε μεσσήνιος Υπουργός Θανάσης Φιλιππόπουλος, καθώς και στους απανταχού της γης ομογενείς που ανήγειραν το νέο Νοσοκομείο της Καλαμάτας.
Ταυτόχρονα, έρχονται στη μνήμη όλων οι μεγάλες δοκιμασίες αλλά και οι «πληγές» του εγκέλαδου, που ορισμένες από αυτές δεν έχουν επουλωθεί μέχρι σήμερα και ενδεικτικά αναφερόμαστε στα διατηρητέα κτήρια της Καλαμάτας.
Η παράταξη της «Αλλαγής» θα συνεχίσει τον αγώνα της μέσα και έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο μέχρις ότου επουλωθούν όλες οι «πληγές» αλλά «και το χάσμα που άνοιξε ο σεισμός να το γεμίσουμε με άνθη», όπως αναφέρει ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός.”
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Στις 13 Σεπτεμβρίου 1986, ημέρα Σάββατο, η πόλη και μεγάλο μέρος της περιοχής της Καλαμάτας επλήγησαν από καταστροφικό σεισμό, στις 8.22 το βράδυ, ενώ οι ζημιές πολλαπλασιάστηκαν από τον – μικρότερου μεγέθους, αλλά επίσης πολύ ισχυρό – σεισμό της Δευτέρας 15 Σεπτεμβρίου 1986.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΣΠ, «ο σεισμός (Μ=6,0) που έπληξε την Μεσσηνία στις 13 Σεπτεμβρίου 1986 ήταν ιδιαίτερα καταστροφικός. 20 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 80 τραυματίστηκαν. Στην πόλη της Καλαμάτας κατέρρευσαν 4 πολυκατοικίες. Από τα 9.124 κτίρια της Καλαμάτας το 20% κρίθηκαν κατεδαφιστέα, το 16% έπαθαν σοβαρές βλάβες, το 36% έπαθαν ελαφρές βλάβες και μόνο το 28% δεν έπαθαν βλάβες.
Το χωριό Ελαιοχώρι καταστράφηκε ενώ τα χωριά Βέργα, Πολιανή, Άρις, Αρτεμισία και Νέδουσα έπαθαν σοβαρές ζημιές. Παρατηρήθηκαν πτώσεις βράχων από τον Ταΰγετο και διακόπηκε η κυκλοφορία στον οδικό άξονα Σπάρτης – Καλαμάτας για 24 ώρες.
Ο μεγαλύτερος μετασεισμός (Μ=5,4) έγινε στις 15 Σεπτεμβρίου».
Η Καλαμάτα και η περιοχή της δοκιμάστηκαν σκληρά από τους σεισμούς 32 χρόνια πριν. Για χρόνια και μέχρι την αποκατάσταση των κατοικιών τους, μεγάλο μέρος των κατοίκων έμεινε σε σκηνές και λυόμενα, υπό δύσκολες συνθήκες. Σοβαρές ζημιές υπέστησαν, όμως, και πολλά κρατικά και δημοτικά κτήρια.
Σήμερα, τα σημάδια είναι ελάχιστα, καθώς για την ανασυγκρότηση μόχθησαν οι πολίτες, με τη συμπαράσταση του Κράτους και του Δήμου, των αποδήμων Ελλήνων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
καθώς σεισμοί θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν.
