Στο μικροσκόπιο των αρχών μπαίνουν ακόμα και οι μικρές συναλλαγές για τον εντοπισμό «μαύρου» χρήματος.

Όπως γράφει και η Καθημερινή, ο κατάλογος των συναλλαγών για τις οποίες οι τράπεζες οφείλουν να μελετούν προσεκτικά είναι μακρύς και επεκτείνεται σε μια σειρά κινήσεων όπως η κατάθεση ή ανάληψη συστηματικά ποσών, τα οποία είναι χαμηλότερα από το εκάστοτε όριο που απαιτείται για την εφαρμογή της διαδικασίας πιστοποίησης του πελάτη, δηλαδή τα 15.000 ευρώ – είτε σε μία είτε σε πολλές πράξεις.

Αντίστοιχα, δέουσας σημασίας είναι οι κινήσεις:

Η επαναδραστηριοποίηση αδρανούς λογαριασμού φυσικού προσώπου μετά από πολύ καιρό ή εταιρειών μετά από μακρά περίοδο αδράνειας.

Το άνοιγμα λογαριασμών που δεν εμφανίζουν κίνηση ανάλογα με το οικονομικό προφίλ του πελάτη και χρησιμοποιούνται μόνο για μεταφορές κεφαλαίων.

Η αγορά ή πώληση τίτλων χωρίς προφανή οικονομικό σκοπό και καταλήγει σε συστηματική ζημία του επενδυτή.

Η αποπληρωμή δανείων χωρίς να δικαιολογείται από το εισόδημα του φορολογούμενου.

Οι μεταφορές ποσών σε χώρες που θεωρούνται φορολογικοί παράδεισοι ή αφορούν off shore.

Τέλος, σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι τράπεζες οφείλουν να είναι «υποψιασμένες» απέναντι σε πελάτες, που δεν «ανταποκρίνονται με προθυμία στο αίτημα για προσκόμιση στοιχείων» ή των οποίων «το τηλέφωνο είναι απενεργοποιημένο ή γίνονται συχνές αλλαγές αριθμών κινητών και σταθερών».

crashonline.gr