Εργασιακή ζούγκλα η Ελλάδα

oikodomoiΣτη χώρα μας δεν υφίσταται καμία εγγύηση εργασιακών δικαιωμάτων, διαπιστώνει η έκθεση της ITUC

Δα­νί­α, η κα­λύ­τε­ρη χώ­ρα στον κό­σμο για να ερ­γά­ζε­ται κα­νείς

Στην προ­τε­λευ­ταί­α και δεύ­τε­ρη χει­ρό­τε­ρη κα­τη­γο­ρί­α (πέμ­πτη στις έ­ξι) κα­τα­τάσ­σε­ται η Ελ­λά­δα με βά­ση τον Παγ­κό­σμιο Δεί­κτη Δι­και­ω­μά­των που κα­ταρ­τί­ζει η Δι­ε­θνής Συν­δι­κα­λι­στι­κή Συ­νο­μο­σπον­δί­α (I­T­UC) στον α­γώ­να δρό­μου που κά­νει προ­κει­μέ­νου να προ­στα­τεύ­σει τα ερ­γα­σια­κά δι­και­ώ­μα­τα σε ό­λο τον κό­σμο.

Η κα­τη­γο­ρί­α 5 στην ο­ποί­α βρί­σκε­ται η Ελ­λά­δα ση­μαί­νει πως δεν υ­φί­στα­ται κα­μί­α εγ­γύ­η­ση ερ­γα­σια­κών δι­και­ω­μά­των στην Ελ­λά­δα. Οι χώ­ρες αυ­τής της κα­τη­γο­ρί­ας εί­ναι οι χει­ρό­τε­ρες στον κό­σμο για να ερ­γά­ζε­ται κα­νείς.

Μο­λο­νό­τι η νο­μο­θε­σί­α μπο­ρεί να κα­το­χυ­ρώ­νει ο­ρι­σμέ­να ερ­γα­σια­κά δι­και­ώ­μα­τα, οι ερ­γα­ζό­με­νοι στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα δεν έ­χουν κα­μί­α πρό­σβα­ση στα δι­και­ώ­μα­τα αυ­τά κι εί­ναι συ­νε­πώς ε­κτε­θει­μέ­νοι σε αυ­ταρ­χι­κά κα­θε­στώ­τα και α­θέ­μι­τες ερ­γα­σια­κές πρα­κτι­κές.

Χώ­ρες με βαθ­μο­λο­γί­α 5 ε­κτός της Ελ­λά­δας εί­ναι οι: Αλ­γε­ρί­α, Μπαν­γκλαν­τές, Λευ­κο­ρω­σί­α, Καμ­πό­τζη, Κί­να, Κο­λομ­βί­α, Α­κτή Ε­λε­φαν­το­στούν, Αί­γυ­πτος, Γου­α­τε­μά­λα, Ιν­δί­α, Λά­ος, Μα­λαι­σί­α, Νι­γη­ρί­α, Φι­λιπ­πί­νες, Κα­τάρ, Κο­ρέ­α, Σ. Α­ρα­βί­α, Σου­α­ζι­λάν­δη, Τουρ­κί­α, Η­νω­μέ­να Α­ρα­βι­κά Ε­μι­ρά­τα, Ζάμ­πια, Ζιμ­πάμ­που­ε.

139 χώ­ρες

Ο σχε­τι­κός πί­να­κας κα­τά­τα­ξης που δη­μο­σι­εύ­τη­κε την πε­ρα­σμέ­νη ε­βδο­μά­δα στο Παγ­κό­σμιο Συ­νέ­δριο της I­T­UC στο Βε­ρο­λί­νο α­ξι­ο­λο­γεί την κα­τά­στα­ση των ερ­γα­σια­κών δι­και­ω­μά­των και το βαθ­μό προ­στα­σί­ας τους (νο­μι­κά και πρα­κτι­κά) σε 139 χώ­ρες με βά­ση 97 δι­ε­θνώς α­να­γνω­ρι­σμέ­νους δεί­κτες. «Χώ­ρες ό­πως η Δα­νί­α και η Ου­ρου­γουά­η η­γούν­ται της κα­τά­τα­ξης χά­ρις στους ι­σχυ­ρούς ερ­γα­τι­κούς νό­μους τους, αλ­λά ί­σως προ­κα­λεί έκ­πλη­ξη το γε­γο­νός ό­τι χώ­ρες ό­πως η Ελ­λά­δα, οι Η­ΠΑ και το Χονγκ Κονγκ εί­ναι ου­ρα­γοί», δή­λω­σε ο γε­νι­κός γραμ­μα­τέ­ας της I­T­UC S­h­a­r­an B­u­r­r­ow. «Το ε­πί­πε­δο α­νά­πτυ­ξης μιας χώ­ρας α­πο­δεί­χθη­κε πο­λύ α­νε­παρ­κής δεί­κτης ό­σον α­φο­ρά το σε­βα­σμό των βα­σι­κών δι­και­ω­μά­των ερ­γα­σί­ας για συλ­λο­γι­κές δι­α­πραγ­μα­τεύ­σεις, α­ξι­ο­πρε­πείς συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας ή α­πλώς τη δυ­να­τό­τη­τα συμ­με­το­χής στο συν­δι­κά­το».

Ση­μει­ώ­νε­ται πως η Δι­ε­θνής Συν­δι­κα­λι­στι­κή Συ­νο­μο­σπον­δί­α συλ­λέ­γει στοι­χεί­α α­π’ ό­λο τον κό­σμο σχε­τι­κά με την κα­τα­πά­τη­ση των συν­δι­κα­λι­στι­κών δι­και­ω­μά­των τα τε­λευ­ταί­α 30 χρό­νια. Τώ­ρα, δε, για πρώ­τη φο­ρά ο Παγ­κό­σμιος Δεί­κτης Δι­και­ω­μά­των πα­ρου­σιά­ζει προ­σε­κτι­κά ε­ξα­κρι­βω­μέ­νη πλη­ρο­φό­ρη­ση για το τε­λευ­ταί­ο 12μηνο σε μί­α εύ­χρη­στη φόρ­μα, ώ­στε κά­θε κυ­βέρ­νη­ση και ε­πι­χεί­ρη­ση να μπο­ρούν να δι­α­κρί­νουν πώς και πό­σο ε­ναρ­μο­νί­ζον­ται οι νό­μοι με τις α­λυ­σί­δες προ­σφο­ράς τους. Τα βα­σι­κά ευ­ρή­μα­τα της έκ­θε­σης της I­T­UC εί­ναι:

* Πέ­ρυ­σι, οι κυ­βερ­νή­σεις του­λά­χι­στον 35 χω­ρών συ­νέ­λα­βαν ή φυ­λά­κι­σαν ερ­γα­ζο­μέ­νους ως μί­α τα­κτι­κή άρ­νη­σης αι­τη­μά­των για δη­μο­κρα­τι­κά δι­και­ώ­μα­τα, α­ξι­ο­πρε­πείς μι­σθούς, α­σφα­λείς συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας και κα­το­χύ­ρω­σης θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας.

* Σε του­λά­χι­στον 9 χώ­ρες δο­λο­φο­νί­ες και ε­ξα­φα­νί­σεις ερ­γα­ζο­μέ­νων α­πο­τέ­λε­σαν κοι­νή πρα­κτι­κή για τον εκ­φο­βι­σμό των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

* Σε του­λά­χι­στον 53 χώ­ρες ερ­γα­ζό­με­νοι α­πο­λύ­θη­καν ε­πει­δή προ­σπά­θη­σαν να δι­α­πραγ­μα­τευ­τούν κα­λύ­τε­ρες συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας.

* Σε του­λά­χι­στον 87 χώ­ρες νό­μοι και πρα­κτι­κές α­πα­γο­ρεύ­ουν σε ο­ρι­σμέ­νες κα­τη­γο­ρί­ες ερ­γα­ζο­μέ­νων το δι­καί­ω­μα της α­περ­γί­ας.

Σε μί­α ε­πο­χή κα­τά την ο­ποί­α η ι­σχύς των ε­ται­ρει­ών δεν ή­ταν πο­τέ με­γα­λύ­τε­ρη, τα α­πο­τε­λέ­σμα­τα αυ­τά δεί­χνουν πως σχε­δόν κά­θε χώ­ρα μπο­ρεί να βελ­τι­ώ­σει τον τρό­πο που με­τα­χει­ρί­ζε­ται τους ερ­γα­ζο­μέ­νους της. Η έκ­θε­ση της I­T­UC (G­l­o­b­al P­o­ll 2014) βρή­κε πως τα 2/3 των αν­θρώ­πων θέ­λουν οι κυ­βερ­νή­σεις τους να κά­νουν πε­ρισ­σό­τε­ρα για να ε­λέγ­ξουν τη χω­ρίς ό­ρια ι­σχύ των ε­πι­χει­ρή­σε­ων. Η μό­νη χώ­ρα που έ­λα­βε το τέ­λει­ο σκορ (μη­δέν) ε­πει­δή σε­βά­στη­κε και τους 97 δεί­κτες θε­με­λι­ω­δών δι­και­ω­μά­των των ερ­γα­ζο­μέ­νων ή­ταν η Δα­νί­α.

«Η Παγ­κό­σμια Τρά­πε­ζα, στην πρό­σφα­τη έκ­θε­σή της “D­o­i­ng B­u­s­i­n­e­ss”, υι­ο­θέ­τη­σε την ά­πο­ψη πως η συρ­ρί­κνω­ση των ερ­γα­σια­κών δι­και­ω­μά­των εί­ναι κά­τι που οι κυ­βερ­νή­σεις πρέ­πει να ε­πι­δι­ώ­κουν», δή­λω­σε ο S­h­a­r­an B­u­r­r­ow. «Αυ­τός ό­μως ο Δεί­κτης Δι­και­ω­μά­των προ­ει­δο­ποι­εί κυ­βερ­νή­σεις και ερ­γο­δό­τες πως τα συν­δι­κά­τα σε ό­λο τον κό­σμο θα στα­θούν ε­νω­μέ­να και αλ­λη­λέγ­γυ­α προ­κει­μέ­νου να δι­α­σφα­λί­σουν τα βα­σι­κά δι­και­ώ­μα­τα στην ερ­γα­σί­α».

e­n­et.gr