Αντιδράσεις έχει προκαλέσει η εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας σχετικά με το σχεδιασμό, την οργάνωση και την υλοποίηση δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων στα πλαίσια του θεσμού της “Θεματικής Εβδομάδας” με τίτλο “Σώμα και ταυτότητα. Μάλιστα η Ένωση Συλλόγων Γονέων Δήμου Καλαμάτας σε ανακοίνωση διαμαρτυρία της αναφέρει:
«Το υπουργείο Παιδείας, έστειλε πρόσφατα σε όλα τα Γυμνάσια της χώρας, εγκύκλιο σχετικά με το σχεδιασμό, την οργάνωση και την υλοποίηση δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων στα πλαίσια του θεσμού της “Θεματικής Εβδομάδας” με τίτλο “Σώμα και ταυτότητα” στις ενότητες α) διατροφή και ποιότητα ζωής, β) πρόληψη του εθισμού και των εξαρτήσεων, γ) έμφυλες ταυτότητες. Το υπουργείο Παιδείας ισχυρίζεται ότι με αυτό τον τρόπο ενισχύεται η εκπαιδευτική διαδικασία. Αναρωτιόμαστε αλήθεια πώς ενισχύεται η εκπαιδευτική διαδικασία όταν: οι συγκεκριμένες δραστηριότητες προωθούνται στα μέσα της σχολικής χρονιάς, με γνωστή την κατάσταση των σχολείων (κενά, μεγάλα τμήματα, ελλείψεις σε ειδική αγωγή και παράλληλη στήριξη, ελλείψεις σε υποδομές, υποχρηματοδότηση κ.τ.λ.). Την ίδια στιγμή που περικόπτονται ώρες από τον κύριο κορμό των μαθημάτων στο Γυμνάσιο, έρχονται σήμερα να στριμώξουν μέσα σε μια εβδομάδα, μια σειρά θέματα που θα μπορούσαν να προσεγγίζονται μέσα στην τάξη, μέσα στο μάθημα, καθ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Τα ζητήματα που επιλέγονται φυσικά δεν είναι ασύνδετα με τα σοβαρά προβλήματα που εντοπίζονται μέσα και έξω από τα σχολεία. Τα τεράστια διατροφικά προβλήματα, την αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων που εμφανίζονται μέσα στο σχολείο και σχετίζονται με το λεγόμενο “bullying”, την ολοένα αυξανόμενη χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ από τους νέους μαθητές. Όλα αυτά και πολλά άλλα είναι υπαρκτά προβλήματα. Οι εκπαιδευτικοί ως παιδαγωγοί, οφείλουν να παρεμβαίνουν με επιστημονικό αλλά και συστηματικό τρόπο και να αναδεικνύουν τα ζητήματα που απασχολούν και προβληματίζουν τους νέους, μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία με δραστηριότητες και εκδηλώσεις. Οφείλουν επίσης να συμβάλουν στην ανάδειξη των αιτίων που τα προκαλούν αλλά και στην αντιμετώπισή τους. Για εμάς είναι στοιχείο παραίτησης και βαθιά επικίνδυνη, η αντίληψη που λέει ότι ο εκπαιδευτικός δεν είναι ειδικός, δεν μπορεί να πάρει θέση απέναντι σ’ αυτά ζητήματα. Ο ρόλος του δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στο μάθημα του αλλά και στο να συμβάλει στη διαμόρφωση νεανικών συνειδήσεων. Στην προκειμένη περίπτωση όμως δεν έχουμε απλά υποκρισία, αλλά και προσπάθεια εξωραϊσμού της πραγματικότητας, όταν το υπουργείο και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (μέσα από το υποστηρικτικό υλικό) μιλάνε: για την προαγωγή της υγείας των μαθητών, τη σωστή διατροφή, την ώρα που υπάρχουν φαινόμενα υποσιτισμού και την ώρα που η Γυμναστική και η Βιολογία έχουν εξοβελιστεί από το σχολικό πρόγραμμα, την ώρα που ο αθλητισμός κοστίζει και έχει μετατραπεί σε πανάκριβη ατομική υπόθεση της κάθε οικογένειας. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η κυβέρνηση δεν υλοποιεί το αίτημα του γονεικού κινήματος για ένα γεύμα σε όλα τα παιδιά με ευθύνη της πολιτείας. Τι κατεύθυνση θα δώσει αλήθεια για το ζήτημα της ισοτιμίας των δύο φύλων όταν με την πολιτική και της σημερινής κυβέρνησης τσακίζεται η μητρότητα, πρέπει να δεσμευτείς ότι δεν θα γίνεις μητέρα προκειμένου να προσληφθείς για εργασία, αυξάνεται η εκμετάλλευση των γυναικών, βαθαίνει η ανισοτιμία των δύο φύλων. Είναι απορίας άξιο, ποιες κατευθύνσεις θα δώσει το υπουργείο στο θέμα “πρόληψη του εθισμού”, όταν η χρήση ουσιών, συνδέεται άμεσα με την φυγή από μια κοινωνική πραγματικότητα που καραδοκεί για να συνθλίψει τον νέο άνθρωπο. Μια προσπάθεια να διαχειρισθεί ο νέος τις ταξικές ανισότητες , την βαθιά αλλοτρίωση. Στα ερωτήματα: υπάρχουν σκληρά και μαλακά ναρκωτικά, υπάρχουν σκληρές και μαλακές εξαρτήσεις; που βρίσκεται ο μύθος και που η πραγματικότητα; Ποιος θα μεταφέρει το ερώτημα στο σχολείο και με ποιον τρόπο θα το απαντήσει; Για εμάς τα ζητήματα της εικόνας σώματος, των διατροφικών συνηθειών, της εικόνας εαυτού, της ταυτότητας φύλου, των εθιστικών συμπεριφορών, της χρήσης ουσιών, των κοινωνικών στερεοτύπων, της διαμεσολάβησης των ανθρωπίνων σχέσεων, της βίας, της κοινωνικής θέσης και στάσης, των κοινωνικών ρόλων, είναι άμεσο αποτέλεσμα των συνθηκών, μέσα στους οποίους υπάρχουν οι άνθρωποι.Δεν είναι η συνείδηση που καθορίζει το κοινωνικό Είναι. Το κοινωνικό Είναι καθορίζει τη συνείδηση. Δεν μπορείς να καταρρίψεις μύθους, εάν δεν αποκαλύψεις τις πραγματικότητες και τις αναγκαιότητες που τους δημιουργούν. Εάν δεν αποκαλύψεις τα συμφέροντα που εξυπηρετούν.Συνεπώς, είναι καθοριστικά ουσιαστική για τους μαθητές/τριες αυτής της ηλικίας, η αποκάλυψη των μηχανισμών, που δημιουργούν αλλοτριωμένες ανάγκες, αξίες, αλλοτριωμένα πρότυπα, που θέτουν ανταγωνιστικά αντιμέτωπους μικρούς και μεγάλους, που στιγματίζουν και περιθωριοποιούν, που καλλιεργώντας το φόβο του άλλου, του διαφορετικού οδηγούν στη βία στο έγκλημα και νομιμοποιούν το φασισμό.Για να μπορεί ένας νέος άνθρωπος να παίρνει αποφάσεις και μάλιστα σωστές, θα πρέπει η κοινωνία και το εκπαιδευτικό σύστημα να δημιουργούν τις προϋποθέσεις ώστε αυτός ο νέος να μπορεί να αποφασίζει πρώτα για τον εαυτό του. Για να το κάνει αυτό, θα πρέπει να έχει επιλογές, να έχει εναλλακτικές, να μπορεί να βάζει προτεραιότητες. Πως μπορούν να παίρνουν σωστές αποφάσεις τα νέα παιδιά, χωρίς ανάπτυξη της κριτικής σκέψης; Όταν η διαδικασία της γνώσης αντικαθίσταται από την διαδικασία της πληροφόρησης και η διαδικασία της εκπαίδευσης από την διαδικασία της κατάρτισης; Τι επιλογές μπορούν να έχουνόταν η ανεργία στους νέους ξεπερνάει το 60%; Στην εγκύκλιο αναφέρεται, ότι για την υλοποίηση της Θεματικής Εβδομάδας, μπορούν να προσκληθούν εκπρόσωποι φορέων από σχετικό κατάλογο που έχει συγκροτήσει το Ι.Ε.Π, καθώς και οποιοσδήποτε φορέας που δραστηριοποιείται στην περιοχή του σχολείου και εκτιμά ο Σύλλογος Διδασκόντων ότι μπορεί να συμβάλλει στην υλοποίησή της. Ανοίγει λοιπόν ο δρόμος για τις Μ.Κ.Ο. και τους ιδιώτες. Αυτού του είδους οι παρεμβάσεις στον ευαίσθητο χώρο του σχολείου, πρέπει να υλοποιούνται από δημόσιους φορείς που τελούν υπό την εποπτεία του Δημοσίου, με κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό που με την σειρά του να μπορεί να εκπαιδεύει κατάλληλα το διδακτικό προσωπικό του σχολείου. Πρέπει οι φορείς που θα παρεμβαίνουν να έχουν ενιαία φιλοσοφία και αντίληψη. Διαφορετικά, θα μεταφέρουν στο σχολείο αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις. Κατά συνέπεια πρέπει, να υλοποιούνται προγράμματα και δράσεις με μεγάλο χρονικό ορίζοντα. Πρέπει, να έχουν ενιαία φιλοσοφία και αντίληψη.»
