Του Πα­να­γι­ώ­τη Στέ­φα­νου*

Το  τε­λευ­ταί­ο χρο­νι­κό δι­ά­στη­μα μου  έρ­χε­ται έν­το­να στο  μυα­λό μου  η  α­τά­κα του Αυ­λω­νί­τη στην  ται­νί­α Η  ω­ραί­α των Α­θη­νών < ρε  που  πά­με>. Κα­θη­με­ρι­νά εί­ναι τα  φαι­νό­με­να δι­γλωσ­σί­ας και  α­λα­ζο­νεί­ας της  Κυ­βέρ­νη­σης σε  ό­λα τα  θέ­μα­τα, τα  προ­α­παι­τού­με­να , θα  υ­πάρ­ξει ή δεν θα  υ­πάρ­ξει νέ­ο μνη­μό­νιο, ποι­α εί­ναι τα  μέ­τρα που  πρέ­πει να  ε­φαρ­μο­στούν τι  ι­σχύ­ει , ποι­ες δε­σμεύ­σεις έ­χουν συμ­φω­νη­θεί. Οι  δη­λώ­σεις των νέ­ων Υ­πουρ­γών εί­ναι μαρ­γα­ρι­τά­ρια για  συλ­λο­γή. Ο  Γι­α­κου­μά­τος δη­λώ­νει θα  μει­ώ­σει τις  τι­μές δεν  θα  δώ­σει την μά­χη του  τε­λά­ρου σαν  τον Κου­λού­ρη. Το ψω­μί, το  γά­λα, το  λά­δι, τα  τη­λέ­φω­να τα d­e­d­y­l­i­no θα μει­ω­θούν.  Πριν  α­πο­φα­σί­σεις πώς  θα  ρυθ­μί­σεις την α­γο­ρά μά­θε πως  δι­α­μορ­φώ­νον­ται οι τι­μές κα­τα­να­λω­τή τους  τρό­πους και  τους  μη­χα­νι­σμούς της,  α­δι­ά­βα­στος ψή­φι­σες στις  30/03/2014  του  α­πάν­τη­σε η  Πι­πι­λή. Την  δι­α­φω­νί­α του  για  την μι­κρή ΔΕ­Η κα­τέ­θε­σε στο  ΠΑ­ΣΟΚ ο  Κου­κου­λό­που­λος ,στην Κυ­βέρ­νη­ση ό­μως κου­κού­λω­σε την δι­α­φω­νί­α του.  Δεν  υ­πάρ­χει δι­ά­θε­ση αν­τάρ­τι­κου , εί­μαι αν­τί­θε­τος σε  αν­θρω­πο­θυ­σί­ες δι­α­λα­λεί ο  Λο­βέρ­δος. Ό­ποι­ος δι­α­φω­νεί να  φύ­γει α­πό την Κυ­βέρ­νη­ση δη­λώ­νει ο  Μη­τσο­τά­κης. Δεν υ­πάρ­χει ρή­τρα μη­δε­νι­κού ελ­λείμ­μα­τος στις  ε­πι­κου­ρι­κές και  κύ­ρι­ες συν­τά­ξεις κα­τά το  Βρού­τση. Δεν πρέ­πει να  υ­πάρ­χει Βα­βέλ στις  δη­λώ­σεις και  την λει­τουρ­γί­α των υ­πουρ­γών δη­λώ­νει ο  Ντι­νό­που­λος. Οι  με­ταρ­ρυθ­μί­σεις πρέ­πει να  εί­ναι ποι­ο­τι­κές και  να  τε­λει­ώ­νου­με με  προ­α­παι­τού­με­να η  Χρι­στο­φι­λο­πού­λου. Ε­κτι­μώ ό­τι έ­χου­με αρ­κε­τές πι­θα­νό­τη­τες να  δε­χτούν οι  ε­ταί­ροι μας  την συμ­πε­ρί­λη­ψη συμ­βα­σι­ού­χων με  προ­σω­ρι­νές δι­α­τα­γές στις  α­πο­λύ­σεις. Ε­πει­δή το  θέ­λει η  Τρό­ι­κα δεν  ση­μαί­νει ε­μείς θα  το  κά­νου­με η δή­λω­ση της  Βούλ­τε­ψη. Χω­ρίς τα προ­α­παι­τού­με­να δεν παίρ­νου­με την δό­ση δη­λώ­νει η  ί­δια,  τα  έ­χου­με ψη­φί­σει και  πρέ­πει να  τα  ε­φαρ­μό­σου­με.

Το  ί­διο δι­ά­στη­μα α­νοί­γουν πολ­λά ζη­τή­μα­τα α­σφα­λι­στι­κό, ε­πι­κου­ρι­κά και  τα  8  προ­α­παι­τού­με­να για  να  πά­ρου­με την  δό­ση. Συ­νε­χί­ζε­ται η  πί­ε­ση των  δα­νει­στών για  α­πο­λύ­σεις , ξε­πού­λη­μα δη­μό­σιας πε­ρι­ου­σί­ας, νέ­ες συγ­χω­νεύ­σεις , νέ­ες μει­ώ­σεις μι­σθών, ε­φά­παξ και  κύ­ρι­ων και  ε­πι­κου­ρι­κών συν­τά­ξε­ων. Ο ι  α­να­σφά­λι­στοι αυ­ξά­νον­ται στους μι­σθω­τούς που  χά­νουν τη  δου­λειά τους , στους ε­παγ­γελ­μα­τί­ες τους  αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νους που  δεν  μπο­ρούν να  ρυθ­μί­σουν τις  ο­φει­λές τους. Το  συμ­βού­λιο Ε­πι­κρα­τεί­ας δι­καί­ω­σε τους  ερ­γα­ζό­με­νους για  την μο­νο­με­ρή προ­σφυ­γή στον Ο­ΜΕΔ. Το  ε­ρώ­τη­μα ό­μως πα­ρα­μέ­νει ε­άν οι  προ­τά­σεις ερ­γα­ζό­με­νων και φο­ρέ­ων της  κοι­νω­νί­ας μπο­ρούν να  σώ­σουν την κα­τά­στα­ση. Εν­δει­κτι­κά α­να­φέ­ρω ό­τι το Ι­ΝΕ –ΓΣΕ­Ε έ­χει προ­τεί­νει μέ­τρα για  τα  προ­βλή­μα­τα του  α­σφα­λι­στι­κού αλ­λά η  Κυ­βέρ­νη­ση και  η  τρό­ι­κα το  δι­έ­λυ­σαν συ­νει­δη­τά. Η ΓΣΕ­ΒΕ­Ε τις τε­λευ­ταί­ες μέ­ρες δί­νει μια  σει­ρά προ­τά­σε­ων αλ­λά και  σε  αυ­τές η  Κυ­βέρ­νη­ση κω­φεύ­ει και  κά­νει τα  εν­τε­λώς αν­τί­θε­τα, πα­ρό­τι η  προ­τά­σεις βο­η­θούν και  δεν  δι­α­λύ­ουν την α­σφά­λι­ση των  ε­λευ­θέ­ρων ε­παγ­γελ­μα­τι­ών.

Η  πρό­τα­ση της ΓΣΕ­ΒΕ­Ε ξε­κι­νά­ει με  την  ε­ξής βε­βαι­ό­τη­τα ό­τι μπο­ρεί να  α­πο­κα­τα­στα­θεί η  πρό­σβα­ση 1.000.000  α­σφα­λι­σμέ­νων της  στην πρω­το­βάθ­μια φρον­τί­δα υ­γεί­ας. Να λει­τουρ­γή­σει σαν  έμ­με­ση έ­νε­ση ρευ­στό­τη­τας για  τους αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νους και τις μι­κρές ε­πι­χει­ρή­σεις και  να  ω­φε­λή­σει τα  έ­σο­δα του  Δη­μο­σί­ου και  των φο­ρέ­ων κοι­νω­νι­κής α­σφά­λι­σης.  Κυ­ρι­ό­τε­ρα αι­τή­μα­τα τους  εί­ναι :  Η εγ­γυ­η­μέ­νη και ε­παρ­κής χρη­μα­το­δό­τη­ση του  συ­στή­μα­τος κοι­νω­νι­κής α­σφά­λι­σης ,ό­πως προ­βλε­πό­ταν α­πό τον ο­ρι­σμό της κοι­νω­νι­κής α­σφά­λι­σης. Η  α­πο­ποι­νι­κο­ποί­η­ση των ο­φει­λών προς τον Ο­Α­Ε­Ε.Η εύ­ρε­ση νέ­ων πη­γών χρη­μα­το­δό­τη­σης . Η α­πο­δέ­σμευ­ση της  θε­ώ­ρη­σης των βι­βλι­α­ρί­ων υ­γεί­ας α­πό την α­σφα­λι­στι­κή ε­νη­με­ρό­τη­τα μέ­χρι τέ­λους 2015, να γί­νε­ται κά­ποι­ος α­σφα­λι­στι­κά ε­νή­με­ρος με  κα­τα­βο­λή του­λά­χι­στο μιας ει­σφο­ράς. Το  πά­γω­μα των α­σφα­λι­στι­κών ο­φει­λών , να  δο­θεί δυ­να­τό­τη­τα να τις  α­πο­πλη­ρώ­σει με­τά την 2016 η  με­τα­φο­ρά α­σφα­λι­στι­κού χρό­νου να  πά­ει στο τέ­λος του α­σφα­λι­στι­κού βί­ου. Ο  α­σφα­λι­σμέ­νος να ε­πι­λέ­ξει α­σφα­λι­στι­κή κα­τη­γο­ρί­α μέ­χρι 2015  , να  πλη­ρώ­σει μό­νο τρέ­χου­σες ο­φει­λές. Έ­τσι υ­πο­λο­γί­ζουν ό­τι οι μι­σοί ο­φει­λέ­τες να  συμ­με­τέ­χουν με πά­νω α­πό 540 ε­κατ το χρό­νο.   Αύ­ξη­ση του  πο­σού ο­φει­λής μπο­ρεί να κρα­τη­θεί α­πό τη  σύν­τα­ξη . Προ­τεί­νει δυ­να­τό­τη­τα πρό­ω­ρη ς συν­τα­ξι­ο­δό­τη­ση ς  θε­σμό που  δεν έ­χει ο  ορ­γα­νι­σμός, ει­δι­κή μέ­ρι­μνα για α­σφα­λι­σμέ­νους που  δεν έ­χουν συμ­πλη­ρώ­σει ό­ρια η­λι­κί­ας , πρό­τα­ση για υ­πε­ρή­λι­κες. Ε­πί­σης την δη­μι­ουρ­γί­α α­σφα­λι­στι­κής κλά­σης αν­τα­γω­νι­στι­κής στο Ο­ΓΑ για α­σφα­λι­σμέ­νους σε  προ­αι­ρε­τι­κές πε­ρι­ο­χές. Ό­λοι οι ε­πι­τη­δευ­μα­τί­ες να  υ­πό­κειν­ται υ­πο­χρε­ω­τι­κά στον Ο­Α­Ε­Ε, χω­ρίς κα­μί­α χα­ρι­στι­κή ε­ξαί­ρε­ση αλ­λά λαμ­βά­νον­τας υ­πό­ψη ι­δι­αί­τε­ρες γε­ω­γρα­φι­κές συν­θή­κες και  προ­αι­ρε­τι­κές πε­ρι­ο­χές. Με  αυ­τές της  προ­τά­σεις θα βελ­τι­ω­θεί η βι­ω­σι­μό­τη­τα και η ει­σπρα­κτι­κή ι­κα­νό­τη­τα και  η α­ξι­ο­πι­στί­α ως προς τις πα­ρο­χές του  α­σφα­λι­στι­κού φο­ρέ­α.

Στην Ε­ΣΕ­Ε σε  έ­ρευ­να για  το  α­σφα­λι­στι­κό τον εμ­πό­ρων έ­χου­με αν­τί­στοι­χα α­ριθ­μη­τι­κά α­πο­τε­λέ­σμα­τα και  πα­ρεμ­φε­ρείς προ­τά­σεις . Στο  κύ­κλο ερ­γα­σι­ών για  το­2­0­12 υ­πάρ­χει υ­πο­χώ­ρη­ση του  κύ­κλου ερ­γα­σι­ών κα­τά 85%. Ε­νώ συμ­βαί­νουν ό­λα αυ­τά και  κα­θη­με­ρι­νά ε­πι­δει­νώ­νον­ται, με  χα­ρά­τσια, δά­νεια φο­ρο­λο­γι­κά συ­νε­χί­ζε­ται η  ί­δια α­δι­έ­ξο­δη πο­λι­τι­κή και  το  ε­ρώ­τη­μα πα­ρα­μέ­νει θα  τους  στα­μα­τή­σου­με πριν  εί­ναι αρ­γά.   Ε­πι­μέ­νω ό­τι οι  Κυ­βέρ­νη­ση δεν ε­φαρ­μό­ζει πο­λι­τι­κή με  βά­ση τις  προ­τά­σεις των συν­δι­κα­λι­στι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων για­τί έ­χει τό­σες μνη­μο­νι­κές δε­σμεύ­σεις που  θα  ξε­κλη­ρι­στούν τα  πάν­τα. Η  α­ποι­κί­α χρέ­ους δι­δά­σκει η  ι­στο­ρί­α ό­τι εί­ναι έ­να κρά­τους με ό­λα τα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά του  υ­πό­δου­λου. Πρέ­πει η  κοι­νω­νί­α να  ξε­πε­ρά­σει το  φό­βο α­φού ε­νη­με­ρω­θεί δεν  α­ξί­ζει στους  Έλ­λη­νες τέ­τοι­α ητ­το­πά­θεια και  ω­χα­δερ­φι­σμός. Εί­ναι ή­δη αρ­γά ας  πε­ρι­σώ­σου­με ό­τι μπο­ρεί να πε­ρι­σω­θεί.

*Οι­κο­νο­μο­λό­γος (με­τα­πτυ­χια­κή ε­πι­μόρ­φω­ση στην τρα­πε­ζι­κή δι­οί­κη­ση & μά­στερ εκ­παί­δευ­ση ε­νη­λί­κων) – μετ. φοι­τη­τής δι­οί­κη­ση του­ρι­στι­κών μο­νά­δων.