Η Λαϊκή Συσπείρωση για το νερό στο κάμπο  Χανδρινού – Στενωσιάς – Κουκουνάρας

laiki sispirosi«Εδώ και τώρα να κατασκευαστεί σύγχρονο αρδευτικό δίκτυο για την εξυπηρέτηση των αγροτών της περιοχής Χανδρινού-Στενωσιάς-Κουκουνάρας ζητούν με ανακοίνωση τους οι  δημοτικοί  σύμβουλοι  με τη   Λαϊκή Συσπείρωση Αποστολοπούλου Σοφία   και  Αποστολόπουλος  Κων/νος, κατηγορώντας παράλληλα την δημοτική αρχή Πύλου- Νέστορος για καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση του έργου

Η ανακοίνωση  αναφέρει τα εξής:

«Είναι  γνωστό σε όλους ότι από χρόνια ο κάμπος Χανδρινού-Στενωσιάς-Κουκουνάρας ποτιζόταν με τρεχούμενο νερό και εξυπηρετούσε διατροφικές ανάγκες των κατοίκων  της περιοχής. Ακόμη είναι γνωστό ότι από τη 10ετια του 1950 είχε συζητηθεί, στη τότε κοινότητα, να φτιαχτούν τσιμεντένια αυλάκια για να μην υπάρχουν απώλειες νερού στη διαδρομή.

Στη συνέχεια  ο Καποδιστριακός  Δήμος Χιλιοχωρίων πήρε απόφαση να προχωρήσει το έργο αυτό με μια καθυστέρηση πάνω από  μισό αιώνα. Τελικά μετά από χρόνια ο Δήμος Πύλου-Νέστορος αποφάσισε να το κατασκευάσει. Το αποτέλεσμα, των έργων που άρχισαν το περασμένο Φθινόπωρο και σταμάτησαν σχεδόν αμέσως, είναι να καταστραφούν  τα χωμάτινα αυλάκια που υπήρχαν από αιώνες και να μη πηγαίνει πια καθόλου νερό στο κάμπο.

Η Λαϊκή Συσπείρωση-οι δημοτικοί σύμβουλοι του ΚΚΕ στο Δήμο Πύλου Νέστωρος- κάναμε ερώτηση προ 2μήνου στο Δημοτικό Συμβούλιο και ο Δήμαρχος μας διαβεβαίωσε «αύριο ξεκινάει  το έργο και θα ολοκληρωθεί άμεσα». Στις 7/6/16  στο Δημοτικό Συμβούλιο ξανακάναμε την ερώτηση «τι γίνεται με το νερό στο κάμπο  Χανδρινού-Στενωσιάς-Κουκουνάρας» και ο Δήμαρχος απάντησε «ότι το έργο προχωράει, οι εργασίες  γίνονται !!!».

Η αλήθεια είναι ότι το καλοκαίρι μπήκε για τα καλά και νερό στο κάμπο δεν πήγε.

Τα παραπάνω αποτελούν άλλη μια απόδειξη για το ποια ανάπτυξη υπηρετούν το κράτος και οι κυβερνήσεις. Ενώ το κράτος, με τα λεφτά του λαού, δίνει προτεραιότητα σε έργα που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, απεναντίας για αυτά που αφορούν την πλειοψηφία του λαού και την βελτίωση της ζωής του, περνάνε χρόνια και τα ακριβοπληρώνει για την χρήση τους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Δημοτική αρχή έχει μεγάλη πρεμούρα, για την εξυπηρέτηση των καπιταλιστών στην περιοχή, για να τους δίνει fast track άδειες και λοιπές διευκολύνσεις. Όμως δεν έχει τον ίδιο ζήλο για έργα που αφορούν τους μικροαγρότες του δήμου μας. Απεναντίας με την στάση του, τους δημιουργεί επιπρόσθετα εμπόδια στο να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους.

Οι  αγρότες  δεν  πλήττονται μόνο από τη ΚΑΠ της ΕΕ, τις κυβερνήσεις που παίρνουν μέτρα για την επιτάχυνση του ξεκληρίσματος της φτωχομεσαίας αγροτιάς, αλλά  στη συγκεκριμένη  περίπτωση και από την πολιτική του Δήμου Πύλου – Νέστορος που αποτελεί τμήμα του αντιλαϊκού κράτους.

Το πότισμα του κάμπου είναι έργο πνοής για τη περιοχή, καθότι παράγονται βασικά είδη διατροφής, αφορά την επιβίωση της αγροτιάς.

Το πρόβλημα του νερού δεν είναι μόνο τοπικό πρόβλημα. Η Ε.Ε. έχει στρατηγική εμπορευματοποίησης του νερού και τα αποτελέσματά της είναι η οδηγία 2000 της Ε.Ε.. Με την οποία καθορίζει τις διαδικασίες, μορφές και προϋποθέσεις ανταποδοτικότητας, μέχρι του σημείου να κοστολογηθεί το νερό για τους αγρότες, με τα υδρόμετρα, να διευκολύνει τη διείσδυση επιχειρηματικών ομίλων που ενδιαφέρονται για την διαχείριση του νερού, με στόχο το κέρδος.

Σαν Λαϊκή Συσπείρωση δηλώνουμε ότι θα είμαστε στο πλευρό των κατοίκων  για να διεκδικήσουμε, με κάθε μορφή αγώνα, τα αυτονόητα και να μπει επιτέλους «το νερό στο αυλάκι».

  • Εδώ και τώρα να κατασκευαστεί σύγχρονο αρδευτικό δίκτυο για την εξυπηρέτηση των αγροτών της περιοχής.
  • Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και να κατασκευαστεί με ευθύνη του κράτους.
  • Να μην πληρώσουν το κόστος οι αγρότες, να μην υπάρχει κανένα χαράτσι για την χρήση του δικτύου.
  • Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό, δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, δεν είναι εμπόρευμα.

Η διαχείριση του νερού προς όφελος του λαού προϋποθέτει ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο ο Ενιαίος Κρατικός Φορέας Διαχείρισης του νερού θα μπορεί να κατοχυρώνει το νερό ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα.

Θα μπορεί να διασφαλίζει τη συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, αφού θα έχει ξεριζωθεί ο ανταγωνισμός των χρήσεων και της αξιοποίησης του νερού με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος και θα αξιοποιηθεί το τεράστιο πλεονέκτημα του κεντρικού σχεδιασμού της κοινωνικοποιημένης παραγωγής.

Ο Ενιαίος Κρατικός Φορέας θα υλοποιεί ολοκληρωμένη πολιτική διαχείρισης του νερού με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία, η οποία θα αξιοποιεί και τα αποτελέσματα της επιστημονικής έρευνας.»