«Λογογράφοι στην Κλασική Αθήνα» στη Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών στη  Καλαμάτα

careyΣτο πλαίσιο του μαθήματος «ΑΤΤΙΚΗ ΡΗΤΟΡΕΙΑ»  και του Μεταπτυχιακού Προγράμματος «Αρχαία Ελληνική Φιλολογία» του Τμήματος Φιλολογίας, Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, την Παρασκευή 3 Ιουνίου  από τις 8 μέχρι τα 9 το βράδυ θα μιλήσει ο Chris Carey Καθηγητής Αρχαίας Ελληνική Φιλολογίας, του Τμήματος Greek and Latin, UCL Πανεπιστημίου του Λονδίνου.

 Η εκδήλωση  με τίτλο: «Λογογράφοι στην Κλασική Αθήνα» θα πραγματοποιηθεί στο Αμφιθέατρο «Ν. Πολίτης» της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών, Καλαμάτα

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΟΜΙΛΗΤΗ

Ο Chris Carey είναι Επίτιμος Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας του University College London, Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Η ακαδημαϊκή του καριέρα του ξεκίνησε το 1974 από το Jesus College του Cambridge ως Ερευνητή-Καθηγητή, στη συνέχεια διορίσθηκε Λέκτορας από το 1977 έως το 1991 στο Πανεπιστήμιο του St. Andrews, από το 1991-2003 Καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας στο Royal Holloway, University of London και από το 2003-2016 έχει την έδρα της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο University College London.

Από το 2012 έως σήμερα είναι μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Royal Holloway, University of London προσέφερε τις διοικητικές του υπηρεσίες ως Πρόεδρος του Τμήματος Κλασικής Φιλολογίας (1991-96), Κοσμήτωρ της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών (1998-2000) και Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου (2001). Από το 2003-4 ήταν Αναπληρωτής Διευθυντής του Ινστιτούτου Κλασικών Σπουδών του Λονδίνου και από το 2004 έως το 2010 ήταν Πρόεδρος του Τμήματος Greek and Latin, University College London.

Τα κύρια ερευνητικά ενδιαφέροντα του Καθηγητή Chris Carey είναι η Λυρική ποίηση, η Αττική Ρητορεία και το Αττικό Δίκαιο, και έχει επίσης ασχοληθεί με την τραγωδία, την κωμωδία και την πολιτική ιστορία. Έχει γράψει 12 βιβλία και 90 άρθρα καθώς επίσης και 20 βιβλιοκριτικές.

Από τα βιβλία του αξίζει να αναφερθούν τα εξής: ένα ερμηνευτικό υπόμνημα πέντε ωδών του Πινδάρου (1981), ένα ερμηνευτικό υπόμνημα ιδιωτικών λόγων του Δημοσθένη (1985), ένα ερμηνευτικό υπόμνημα επιλεγμένων λόγων του Λυσία (1989), ένα ερμηνευτικό υπόμνημα του Απολλοδώρου Κατά Νεαίρας (1992), Δίκες από την κλασική Αθήνα (1997, 2011), Οι λόγοι του Αισχίνη (2000),  Η Δημοκρατία στην κλασική Αθήνα το οποίο έχει μεταφρασθεί στα ελληνικά στις εκδόσεις Παπαζήση (2011) και τέλος η κριτική έκδοση των λόγων και των αποσπασμάτων του Λυσία στη σειρά της Οξφόρδης (2007).