Γράφει ο Θόδωρος Γαλανόπουλος

Έχουμε φωνάξει έχουμε στεναχωρηθεί με όλο αυτά τα δήθεν έθιμα και τους νεκρούς και τους τραυματίες που αφήνουν πίσω τους κάθε χρόνο!  Είναι εικόνα  θρησκευτικής πίστης αυτή, η μία εκκλησία είναι επιτίθεται στην άλλη με ρουκέτες και κάτι πολεμοχαρείς τύποι με στολές παραλλαγής να αλαλάζουν ότι νικήσαμε;;  Και να ντύνουν τις εκκλησίες με σιδερένιες  σίτες για να μην αρπάξουν φωτιά;  Στην Κάλυμνο και τη Σάμο τα νησιά σείονται από τους δυναμίτες,  ποιο το νόημα;  ‘Η στην Καλαμάτα το δήθεν έθιμο της σαΐτας που τρόμαζε   τα άλογα των Τούρκων;  Απανωτά τα δυστυχήματα!  Ήταν ένα χαρούμενο παιδί και τεχνίτης με μέλλον ο Ηλίας, μέχρι που πήγε να σκαλίσει την αυτοσχέδια βόμβα και έμεινε χωρίς χέρια και αυτό μετά από μεγάλη προσπάθεια των γιατρών για να τον κρατήσουν στη ζωή!  Ποιο το νόημα αυτού του πολέμου  το οποίο πρέπει να αποκηρύξει η ίδια η Ορθόδοξη πίστη μας που σε αυτήν απευθύνεται και δεν χρειάζεται καμία θυσία για να επιβεβαιώσει την Ανάσταση του Κυρίου!  Ναι αγαπητοί μου εκκλησία ,Δήμος, αστυνομία, κόμματα και κάθε λογής οργανώσεις πρέπει να αποκηρύξουν όλες αυτές τις μπόμπες, που δεν έχουν κανένα νόημα παρά μόνο την προώθηση του εγώ του βομβαρδιστή για το σπουδαίο δήθεν κατόρθωμα του!  Λυπάμαι πολύ για όλους όσους χάθηκαν και είναι αρκετοί  κάθε χρόνο!  Άραγε γιατί να μετατρέπουμε μία γιορτή σε λύπη και απόγνωση!  Τραγουδήστε ,χορέψτε ,κάντε σεξ ,πιείτε, καπνίστε ,δεν χρειάζεται να βομβαρδίζεται το τοπίο για να ηδονιστείτε  !  Ο ίδιος ο Χριστός δεν θα ήθελε χούλιγκανς για οπαδούς, μαθητές και μάρτυρες!  Και κάτι τελευταίο, ας σας λείψουν κάμποσοι ψήφοι από τα μπουλούκια κύριε δήμαρχε ,αν είναι να αφήσουμε κανένα ζωντανό από όλη αυτή την πολεμική ατμόσφαιρα!  είμαστε χιλιάδες εμείς όλοι οι άλλοι που δεν χρειαζόμαστε πολέμους για να νιώσουμε με το ζόρι το συναίσθημα της Ανάστασης….