Γράφει ο Γιάννης Λάσκαρης

Να πάψει να θυμίζει θάλαμο αερίων η Μεσσήνη. Πρόταση για «Επιδημιολογική μελέτη με παράλληλη ένταξη του δήμου στο Εθνικό Δίκτυο Παρακολούθησης Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης»

Οριακές καταστάσεις ζει η Μεσσήνη, πνιγμένη για άλλη μια φορά η πόλη από το νέφος που ξερνούν πυρηνελουργεία με συνέπεια οι   πολίτες να  αγωνιούν για την  Υγεία τους και την υποβάθμιση της πόλης. Με αφορμή αυτή την κατάσταση η πρόταση μου είναι η εξής:

Καθώς η όχληση από πυρηνελαιουργεία της περιοχής είναι εμφανής, για άλλη μια χρονιά, προτείνω ως μέτρα για την αντιμετώπιση της ρύπανσης που παράγεται από τις μονάδες που δεν πληρούν τους κανόνες ορθής λειτουργίας τα παρακάτω: Υποχρεωτική εγκατάσταση συστημάτων καταγραφής και παρακολούθησης αερίων εκπομπών στα απαγωγικά συστήματα των μονάδων. Κυρίως όμως να τοποθετηθούν συστήματα καταγραφής αερίων ρύπων με την παράλληλη υποστήριξη on-line πληροφόρησης των «ευρημάτων» στις υπηρεσίες της Περιφέρειας και των οικείων δήμων. Να απαιτήσουμε την ένταξη της περιοχής στο Εθνικό Δίκτυο Παρακολούθησης Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης προκειμένου να ενισχυθεί ο Δήμος Μεσσήνης με σταθμούς παρακολούθησης της ποιότητας της ατμόσφαιρας. Τέλος και το σημαντικότερο μέτρο, το οποίο θα δώσει και απαντήσεις στην τοπική κοινωνία που αγωνιά, προβληματίζεται και αισθάνεται πως η πόλη της Μεσσήνης σταδιακά υποβαθμίζεται υπό το νέφος που την πνίγει, ανάλογα και με τη «διάθεση» του αέρα, είναι η διενέργεια επιδημιολογικής μελέτης προκειμένου να εξετασθεί αν οι εκπομπές πτητικών οργανικών ενώσεων από τα εργοστάσια που γειτνιάζουν στην περιοχή έχουν επιπτώσεις στη δημόσια υγεία. Η τοπική αυτοδιοίκηση και η Περιφέρεια δεν πρέπει να έχουν τον ρόλο του τιμωρού, αλλά να συμβάλουν σε σοβαρά ζητήματα κυρίως μέσα από την πρόληψη και τη συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς”.

Ο Γιάννης Λάσκαρης  είναι Δημοτικός Σύμβουλος-Γραμματέας Δ.Σ ΜΕΣΣΗΝΗΣ