Εδώ και λίγα χρόνια είναι γνωστό ότι στο διαδίκτυο κυκλοφορούν ομάδες χάκερ πρόθυμες να προσφέρουν τις κατασκοπευτικές (και άλλες) υπηρεσίες τους σε ενδιαφερόμενες κυβερνήσεις, εταιρείες ή κυκλώματα, έναντι φυσικά αντιτίμου. Η νέα εξέλιξη είναι ότι τέτοιους χάκερ μπορεί πλέον να ενοικιάσει ο καθένας για να κάνει διακριτικά τη «δουλίτσα» του: από το να εκδικηθεί τον ιδιοκτήτη του σπιτιού που του αύξησε το νοίκι (κάνοντας κυβερνοεπίθεση στην ιστοσελίδα του), έως να παραβιάσει τους λογαριασμούς Facebook ή Gmail της συζύγου του για να δει μήπως τον απατά.
Σύμφωνα με τους «New York Times», μπορεί πια να ακούσει κανείς ιστορίες για απλούς ανθρώπους που πληρώνουν από 500 έως 2.000 δολάρια για τέτοιες υποθέσεις, οι οποίες μετατρέπουν τους χάκερ σε ένα είδος ιδιωτικού ντετέκτιβ, στον οποίο καταφεύγει κανείς για να φέρει στο φως κρυμμένα μυστικά ή για να βγάλει τα απωθημένα του.
Έτσι, η δραστηριότητα του χάκερ έχει πλέον ξεφύγει από την επικράτεια των μυστικών υπηρεσιών, των οργανωμένων εγκληματικών συμμοριών ή των χακτιβιστών με πολιτική στόχευση. Έχει πλέον γίνει μια πολύ προσωπική υπόθεση και ο χάκερ έρχεται να περιβληθεί το «φωτοστέφανο» του χρήσιμου -αν και συνήθως παράνομου- συμπαραστάτη για τον απλό πολίτη. Παράλληλα με τις προβεβλημένες από τον Τύπο κυβερνοεπιθέσεις εναντίον κυβερνητικών στόχων ή μεγάλων εταιρειών (όπως η Sony πιο πρόσφατα), αναπτύσσεται στο παρασκήνιο μια ολοένα πιο δραστήρια «βιοτεχνία» χάκερ, οι οποίοι προσλαμβάνονται επ’ αμοιβή από κοινούς ανθρώπους όπως ο γείτονάς σας.
Μάλιστα, μια νέα ιστοσελίδα, η Hacker’s List (Κατάλογος Χάκερ) που «άνοιξε» στις αρχές Νοεμβρίου πέρυσι, έχει ως αντικείμενο ακριβώς να φέρει σε επαφή τους χάκερ-υπεργολάβους με υποψήφιους πελάτες, οι οποίοι θέλουν να «κατεβάσουν» μια ανεπιθύμητή φωτογραφία τους από ένα δικτυακό τόπο ή να «τρυπώσουν» στις βάσεις δεδομένων κάποιας ανταγωνίστριας εταιρείας (ή ίσως και αυτής όπου οι ίδιοι εργάζονται) για να κλέψουν το πελατολόγιό της.
tokarfi.gr
