“Η Κυβέρνηση προχωρά – για λόγους μικροπολιτικής και επικοινωνιακής σκοπιμότητας – σε ακοστολόγητες παροχές για τις οποίες οι Έλληνες πολίτες θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν έναν υπέρογκο λογαριασμό.”
Η βουλευτής Επικρατείας και Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, Νίκη Κ. Κεραμέως, κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για το “παράλληλο πρόγραμμα” της Κυβέρνησης, επικέντρωσε την παρέμβασή της με αναφορά σε συγκεκριμένες διατάξεις σε δύο κυρίως χαρακτηριστικά της Κυβερνητικής ρητορικής στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής: την ακοστολόγητη και αμετροεπή παροχολογία και τις εμβαλωματικού τύπου παρεμβάσεις.
“Με ευχολόγια, πολιτική δεν μπορεί να γίνει. Και χωρίς κοστολόγηση, η κοινωνική σας πολιτική καθίσταται κενό γράμμα. Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, εμείς είμαστε πραγματιστές και ειλικρινείς. Ξέρουμε έως πού φτάνει το πορτοφόλι της χώρας και αναλόγως σε τι βαθμό μπορούν να προσφερθούν παροχές προς τους κοινωνικά αδύναμους συμπολίτες μας. Με υπευθυνότητα αποφεύγουμε την τακτική που ακολουθείται στο παρόν νομοσχέδιο, δηλ. τη νομοθέτηση κοινωνικών παροχών δίχως σχετική κοστολόγηση, με αποτέλεσμα την ώρα του λογαριασμού, την ώρα που κάποιος θα κληθεί να πληρώσει την κατ’ επίφαση αυτή γενναιοδωρία, αυτός να είναι ως συνήθως ο Έλληνας φορολογούμενος”, είπε χαρακτηριστικά.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
“Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Δεν ήθελα να σχολιάσω εκ νέου τον τρόπο νομοθέτησης της Κυβέρνησης, ωστόσο το νομοθέτημα που συζητάμε συνιστά πραγματικά μνημείο κακής νομοθέτησης. Πρόκειται για σχέδιο νόμου 1) που για σημαντικό τμήμα του δεν πραγματοποιήθηκε προηγούμενη διαβούλευση κατά παράβαση του Κανονισμού της Βουλής, 2) που για τις περισσότερες ρυθμίσεις δεν υπάρχει Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους κατά παράβαση του Κανονισμού της Βουλής αλλά και του Συντάγματος, αλλά κυρίως 3) για σχέδιο νόμου που μέχρι και λίγο πριν εισαχθεί στην Ολομέλεια, δεν είχαμε καν το κείμενό του. Είχαμε απλά πίνακες που έδειχναν τα άρθρα του αρχικού νομοσχεδίου όπως είχε κατατεθεί τον Δεκέμβριο (προτού δηλαδή αποσυρθεί), και σε ποια νομοθετήματα έχουν εν τω μεταξύ μεταφερθεί πολλά από τα άρθρα αυτά, προσπαθώντας έτσι να καταλάβουμε τι απομένει τελικά μέσα στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο. Αποκορύφωμα, δε, ήταν ότι μία διάταξη είχε παραμείνει προς ψήφιση σε δύο νομοσχέδια (στο παράλληλο πρόγραμμα και στο νομοσχέδιο της δημόσιας διοίκησης) και ένα άλλο άρθρο τροποποιούσε διάταξη που έχει καταργηθεί εδώ και 19 μήνες! Αυτά επί της διαδικασίας.
Και προχωρώ στην ουσία του υπό ψήφιση σχεδίου νόμου, με αναφορά σε συγκεκριμένες διατάξεις, που καταδεικνύουν δύο κυρίως χαρακτηριστικά της Κυβερνητικής ρητορικής στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής: την ακοστολόγητη και αμετροεπή παροχολογία και τις εμβαλωματικού τύπου παρεμβάσεις.
Κατηγορείτε τη Νέα Δημοκρατία ότι αντιπολιτεύεται ψηφίζοντας όχι σε όλα. Έμπρακτη απόδειξη για το αντίθετο είναι η στάση μας στο παρόν σχέδιο νόμου – όπως και σε πολλά άλλα. Στο παρόν σχέδιο νόμου στηρίζουμε πλήθος διατάξεων, που θεωρούμε ότι κινούνται στη σωστή κατεύθυνση, οι οποίες κατά βάση χτίζουν πάνω σε πολιτικές που σας δόθηκαν ως παρακαταθήκη από εμάς. Όπως για παράδειγμα, το άρθρο 19 (τώρα άρθρο 13) που προβλέπει τη δυνατότητα μείωσης των δημοτικών τελών ύδρευσης και αποχέτευσης, με την επέκταση του πεδίου εφαρμογής ισχύουσας διάταξης στους τρίτεκνους, τις μονογονεϊκές οικογένειες, τους μακροχρόνια ανέργους και τους δικαιούχους του νόμου για την ανθρωπιστική κρίση.
Με την ίδια διάθεση θα βλέπαμε και το άρθρο 56 (τώρα άρθρο 33), το οποίο στην ουσία νομοθετεί τις δύο Υπουργικές αποφάσεις που εκδόθηκαν από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το καλοκαίρι του 2014 σε εφαρμογή του Ν. 4254/14. Να θυμίσω, για λόγους αποκατάστασης και δικαιοσύνης, ότι δυνάμει του νόμου αυτού, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε διαθέσει 450 εκατ. Ευρώ από το πρωτογενές πλεόνασμα του έτους 2013 για την καταβολή κοινωνικού μερίσματος προς στήριξη πολιτών με χαμηλό ετήσιο εισόδημα και ακίνητη περιουσία μικρής αξίας. Επίσης, είχε διαθέσει 20 εκατ. Ευρώ από το πρωτογενές πλεόνασμα του 2013 για τη χρηματοδότηση δράσεων στέγασης, σίτισης και κοινωνικής φροντίδας για αστέγους. Και ακόμα, παρείχαμε ιατροφαρμακευτική κάλυψη σε ανασφάλιστους συμπολίτες μας, Έλληνες και αλλοδαπούς, αυτό που εσείς σήμερα εμφανίζετε ως υπέρτατη πράξη κοινωνικής ευαισθησίας, αλλά στην πραγματικότητα απλώς διευρύνει το πεδίο εφαρμογής της ήδη ισχύουσας διάταξης.
Και είναι κακό αυτό, θα πει κανείς; Όχι κύριοι, προφανώς δεν είναι κακό, κάθε άλλο. Μακάρι όλοι οι συμπολίτες μας να μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Ωστόσο – και αυτή είναι η διαφορά μας – με ευχολόγια, πολιτική δεν μπορεί να γίνει. Και χωρίς κοστολόγηση, η κοινωνική σας πολιτική καθίσταται κενό γράμμα. Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, εμείς είμαστε πραγματιστές και ειλικρινείς. Ξέρουμε έως πού φτάνει το πορτοφόλι της χώρας και αναλόγως σε τι βαθμό μπορούν να προσφερθούν παροχές προς τους κοινωνικά αδύναμους συμπολίτες μας. Με υπευθυνότητα αποφεύγουμε την τακτική που ακολουθείται στο παρόν νομοσχέδιο, δηλ. τη νομοθέτηση κοινωνικών παροχών δίχως σχετική κοστολόγηση, με αποτέλεσμα την ώρα του λογαριασμού, την ώρα που κάποιος θα κληθεί να πληρώσει την κατ’ επίφαση αυτή γενναιοδωρία, αυτός να είναι ως συνήθως ο Έλληνας φορολογούμενος. Και η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρετε – και δεν μπορείτε να ξέρετε – ποιος θα είναι ο λογαριασμός που θα «αφήσει» το άρθρο 56 (τώρα άρθρο 33), όταν νομοθετείτε το πρωτοφανές σε όλη την Ευρώπη, παροχή ιατροφαρμακευτικής κάλυψης σχεδόν σε όλους τους εισερχόμενους στη χώρα, ανεξάρτητα από το αν εισέρχονται νόμιμα ή παράνομα. Ποιος μπορεί να υπολογίσει το κόστος μιας τέτοιας παροχής, όταν οι ροές μεταναστών είναι ανεξέλεγκτες; Την ίδια στιγμή που εμφανίζονται τόσα σοβαρά κενά στην δημόσια περίθαλψη, που έχετε αφήσει σε κατάρρευση το εθνικό σύστημα υγείας, με ποια ευκολία υπόσχεστε και νομοθετείτε μία παροχή που δεν μπορείτε στην πραγματικότητα να προσφέρετε; Δυστυχώς νομοθετείτε για το θεαθήναι, πετάτε ένα ακόμη πυροτέχνημα που θα σκάσει στα χέρια των φορολογουμένων. Σας θυμίζω ότι αντίστοιχα είχατε πράξει και το καλοκαίρι, όταν μετά την αναγγελία του καταστροφικού για την οικονομία δημοψηφίσματος, επιτρέψατε ελεύθερη μεταφορά με τα μέσα μαζικής μεταφοράς για ένα διάστημα τον Ιούλιο. Το πρόβλημα δεν είναι ότι το κάνατε. Το πρόβλημα είναι ότι το κάνατε χωρίς πάλι να έχετε εξασφαλίσει τους απαραίτητους πόρους. Αποτέλεσμα: προκλήθηκε τρύπα 9,5 εκατομμύρια ευρώ. Πως καλύφθηκε αυτή; Από την πρωτοφανή αύξηση στις τιμές των εισιτηρίων κατά 16%, την οποία τώρα επωμίζονται καθημερινά οι πολίτες.
Κλείνοντας, θα αναφερθώ στην τροπολογία, με την οποία παρέχεται η δυνατότητα στους δήμους και τις περιφέρειες της χώρας να επιχορηγούν μέσω του προϋπολογισμού τους τις λειτουργικές ανάγκες των δημοσίων φορέων υγείας που βρίσκονται εντός των διοικητικών ορίων τους. Με λίγα λόγια, η Κυβέρνηση παραδέχεται την χρεωκοπία του συστήματος υγείας και προσπαθεί με νομοθετικές παρεμβάσεις, προαιρετικής ισχύος, όπως λέει, να ελέγξει την κατάσταση. Στην πραγματικότητα, μετακυλίει το βάρος της ευθύνης στους φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης, οι οποίοι καλούνται να βάλουν πλάτη για να καλύψουν τις απερισκεψίες της Κυβέρνησης. Καθιστά τους φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης συνυπόλογους. Γιατί το λέω αυτό ενώ πρόκειται για δυνατότητα κάλυψης και όχι για υποχρέωση; Μα γιατί μιλάμε για τον τομέα της υγείας και εκεί δεν υπάρχει δυνατότηταˑ υπάρχει υποχρέωση. Όταν για παράδειγμα δεν λειτουργούν τα μηχανήματα του νοσοκομείου, ο δήμαρχος θα έχει έξω από το γραφείο του ουρές που θα απαιτούν τη λειτουργία του νοσοκομείου όταν ο άνθρωπος τους θα πεθαίνει. Άρα μετακυλίετε το βάρος της ευθύνης στην τοπική αυτοδιοίκηση, χωρίς όμως να τους διαθέτετε και τους απαραίτητους πόρους.
Κυρίες και κύριοι, το εν λόγω σχέδιο νόμου έρχεται προς ψήφιση την ώρα που η Κυβέρνηση προβαίνει σε εξωφρενικές φορολογικές επιβαρύνσεις που αποτέλεσμα θα έχουν την εξάντληση της μεσαίας τάξης και των επαγγελματιών κάθε κλάδου, την ώρα που η παραγωγική Ελλάδα βρίσκεται στο στόχαστρο, την ώρα που όλος ο κόσμος της προκοπής βρίσκεται στο δρόμο. Και όλα αυτά για να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τα πραγματικά προβλήματα που η ίδια έχει δημιουργήσει. Η Κυβέρνηση προχωρά – για λόγους μικροπολιτικής και επικοινωνιακής σκοπιμότητας – σε ακοστολόγητες παροχές για τις οποίες οι Έλληνες πολίτες θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν έναν υπέρογκο λογαριασμό.”
