Γράφει ο Μίλτος Χρυσομάλλης
Η πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ σχετικά με την εκτός σχεδίου δόμηση αποτέλεσε πραγματικό κεραυνό εν αιθρία για όλους μας, δημιουργώντας στην ουσία μια σοβαρή ανασφάλεια δικαίου σε χιλιάδες ιδιοκτήτες με ακίνητα 4 στρέμματων και άνω, στα οποία είχαν επενδύσει για ένα καλύτερο μέλλον. Δυστυχώς η χρονική στιγμή έκδοσης της απόφασης του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου της χώρας συνέπεσε σχεδόν με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, στερώντας τον απαραίτητο πολιτικό χρόνο για την επεξεργασία μιας ορθής νομοθετικής πρωτοβουλίας που θα έδινε οριστική λύση. Και αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία, ειδικά αν σκεφθεί κανείς το γεγονός ότι η πολυνομία και η ασάφεια διατάξεων στα πολεοδομικά θέματα αποτελεί μια από τις αιτίες που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση. Και εξηγούμαι:
Καταρχάς, αποτελεί απροϋπόθετο κανόνα ότι σεβόμαστε τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, όποιες κι αν είναι αυτές. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν τις κρίνουμε στο περιεχόμενό τους. Η περιβόητη απόφαση 179/2023 του ΣτΕ, με την οποία κρίνεται παράνομη η δόμηση ακινήτων εκτός σχεδίου, με εμβαδόν 4 στρεμμάτων, εάν δεν διαθέτουν πρόσωπο σε κοινόχρηστη οδό, βασίστηκε στην ερμηνεία του Προεδρικού Διατάγματος του 1985 όπως επιπλέον το τροποποίησε ο Ν. 3212/2003. Και λέω ερμηνεία γιατί πολύ απλά και τα 2 νομοθετήματα στο πυρήνα τους είναι σαφή στο τι προβλέπουν. Έτσι το Π.Δ. 24/1985 επέτρεπε τη δόμηση α) σε ακίνητα με ελάχιστο εμβαδό τα 4 στρέμματα και β) σε ακίνητα που έχουν πρόσωπο σε Διεθνείς, Εθνικές, Δημοτικές και κοινοτικές οδούς και σιδηροδρομικές γραμμές, τα οποία πρέπει να διαθέτουν ελάχιστο πρόσωπο 45μ., ελάχιστο βάθος 50μ. και ελάχιστο εμβαδόν 4 στρέμματα. Ο νομοθέτης το 2003 ήρθε να μπερδέψει τα πράγματα, βάζοντας στην πρώτη κατηγορία την υποχρέωση να διαθέτει επίσης πρόσωπο τουλάχιστον 25μ., πρόβλεψε όμως αυτό να ισχύει ΜΟΝΟ για τα ακίνητα που δημιουργούνται μετά το 2003 και την έκδοση του νόμου!
Η σημερινή απόφαση του ΣτΕ ερμηνεύει κατά το δοκούν τη νομοθεσία και ορίζει καθολική απαγόρευση δόμησης εκτός σχεδίου, εάν δεν υπάρχει πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο. Μια απαγόρευση που στερεί την ιδιοκτησία χιλιάδων συμπολιτών μας, καταργώντας την ασφάλεια δικαίου και δημιουργώντας οικονομική ζημία. Και παρά το γεγονός ότι η εν λόγω απόφαση αφορά μόνο την συγκεκριμένη περίπτωση που εκδικάστηκε, οι πολεοδομίες της χώρας βρίσκονται σε σύγχυση, με αποτέλεσμα να έχουν σταματήσει πλήθος οικοδομικών αδειών, αγοραπωλησιών ακόμα και επενδυτικών σχεδίων.
Γι’ αυτό το λόγο θεώρησα καθήκον μου να καταθέσω μαζί με άλλους 13 βουλευτές της ΝΔ τροπολογία στο τελευταίο νομοσχέδιο που συζητήθηκε στη Βουλή των Ελλήνων. Μια τροπολογία που έδινε στην ουσία παράταση στην έκδοση αδειών για τα εν λόγω ακίνητα, έως την 31.12.2025 οπότε και αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί οι τοπικοί χωρικοί σχεδιασμοί και να έχει εκδοθεί και το Π.Δ. για την κύρωση των κοινόχρηστων οδών. Έπειτα όμως από σχετικές διαβουλεύσεις λάβαμε τη διαβεβαίωση από την πλευρά της Κυβέρνησης, ότι αμέσως μετά τις εκλογές θα κατατεθεί ολοκληρωμένη και νομοθετικά ορθή λύση που θα εξασφαλίζει το σύνολο των ιδιοκτητών. Γιατί πρέπει να δοθεί μια βιώσιμη, καθολική και οριστική λύση σε αυτό το πρόβλημα, με όρους ασφάλειας δικαίου και αξιοπιστίας και όχι προσωρινές παρατάσεις. Προς την κατεύθυνση αυτή κινηθήκαμε τόσο οι βουλευτές της ΝΔ όσο και η Κυβέρνηση, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, από τον οποίο καμία κίνηση δεν έγινε και καμία διαβεβαίωση δεν δόθηκε για την αντιμετώπιση του προβλήματος! Και αυτή είναι η ποιοτική μας διαφορά. Γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ, έχει αποδείξει στην πράξη ότι τηρεί τις υποσχέσεις της και αφουγκράζεται τα προβλήματα των πολιτών, δίνοντας πάντα λύση!
