«Η πώ­λη­ση της “μι­κρής ΔΕ­Η” και η ο­λο­κλή­ρω­ση της ι­δι­ω­τι­κο­ποί­η­σης της ΔΕ­Η που φέρ­νει το κυ­βερ­νη­τι­κό νο­μο­σχέ­διο, θα συ­νο­δευ­τεί με νέ­ες με­γά­λες αυ­ξή­σεις στα τι­μο­λό­για του η­λε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος, ε­πι­δεί­νω­ση των ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων και των μι­σθών στον κλά­δο, α­κρι­βό­τε­ρο ρεύ­μα για τους α­γρό­τες, α­κρι­βό­τε­ρο ρεύ­μα για τους αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νους 360.000 νοι­κο­κυ­ριά ζουν στο σκο­τά­δι για­τί δεν μπο­ρούν να πλη­ρώ­σουν το λο­γα­ρια­σμό του ρεύ­μα­τος.» Αυ­τό τό­νι­σε σε συ­νέν­τευ­ξη τύ­που ο Πε­ρι­φε­ρεια­κός σύμ­βου­λος Βαγ­γέ­λης Γούρ­γα­ρης και ση­μεί­ω­σε:

«Αυ­τή η ε­ξέ­λι­ξη δεν εί­ναι “κε­ραυ­νός εν αι­θρί­α”, ό­πως προ­σπα­θούν να την εμ­φα­νί­σουν. Α­πο­τε­λεί τον τε­λευ­ταί­ο κρί­κο μιας α­λυ­σί­δας βη­μά­των ι­δι­ω­τι­κο­ποί­η­σης, που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν την τε­λευ­ταί­α 20ετία, ξε­κι­νών­τας α­πό τη με­το­χο­ποί­η­ση της ΔΕ­Η στα μέ­σα του ‘­90, για να φτά­σου­με στο δι­α­χω­ρι­σμό των δι­κτύ­ων α­π’ την πα­ρα­γω­γή σε ξε­χω­ρι­στή, α­νε­ξάρ­τη­τη ε­ται­ρεί­α και τη με­τέ­πει­τα πώ­λη­σή της, που έ­γι­ναν μό­λις πριν α­πό με­ρι­κούς μή­νες.

εί­ναι πρό­κλη­ση, α­πό τη με­ριά της κυ­βέρ­νη­σης να μι­λά για φθη­νό­τε­ρη Ε­νέρ­γεια, λό­γω της α­πε­λευ­θέ­ρω­σης και ταυ­τό­χρο­να η ΔΕ­Η να προ­χω­ρά κά­θε χρό­νο σε νέ­ες αυ­ξή­σεις στα τι­μο­λό­για λα­ϊ­κής κα­τα­νά­λω­σης. Συγ­χρό­νως, οι ερ­γα­ζό­με­νοι του κλά­δου της Ε­νέρ­γειας γνώ­ρι­σαν δρα­στι­κές μει­ώ­σεις μι­σθών, α­πο­λύ­σεις, εν­τα­τι­κο­ποί­η­ση της ερ­γα­σί­ας, ε­λα­στι­κά ω­ρά­ρια και ε­νοι­κι­α­ζό­με­νη ερ­γα­σί­α.

Χι­λιά­δες οι­κο­γέ­νει­ες, που πα­ρα­σύρ­θη­καν και το­πο­θέ­τη­σαν τις α­πο­τα­μι­εύ­σεις τους σε φω­το­βολ­τα­ϊ­κά, για­τί πεί­στη­καν ό­τι θα με­τα­τρα­πούν σε πε­τυ­χη­μέ­νους μι­κρο­ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες στον κλά­δο της η­λε­κτρι­κής ε­νέρ­γειας, σή­με­ρα κα­τα­στρέ­φον­ται α­πό τα υ­ψη­λά τρα­πε­ζι­κά ε­πι­τό­κια και τις αλ­λα­γές στα τι­μο­λό­για α­γο­ράς.

Μο­να­δι­κοί κερ­δι­σμέ­νοι α­π’ την α­πε­λευ­θέ­ρω­ση εί­ναι οι μο­νο­πω­λια­κοί ό­μι­λοι στον κλά­δο. Εί­τε ως με­γα­λο­μέ­το­χοι της ση­με­ρι­νής ΔΕ­Η, εί­τε ως ι­δι­ο­κτή­τες με­γά­λων μο­νά­δων πα­ρα­γω­γής η­λε­κτρι­κής ε­νέρ­γειας, ε­ξα­σφα­λί­ζουν κέρ­δη δι­σε­κα­τομ­μυ­ρί­ων, α­πό τον ι­δρώ­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων και το υ­στέ­ρη­μα των λα­ϊ­κών κα­τα­να­λω­τών.

Οι ε­πεν­δυ­τές στη “μι­κρή ΔΕ­Η” θα το­πο­θε­τή­σουν τα κε­φά­λαι­ά τους με στό­χο να κερ­δί­σουν, ό­χι να μει­ώ­σουν τις τι­μές του η­λε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος.

Οι πρό­σφα­τες κυ­βερ­νη­τι­κές το­πο­θε­τή­σεις, για “θε­τι­κή τρο­πή”, κα­θώς “τα έ­σο­δα α­π’ την πώ­λη­ση θα πά­νε στη ΔΕ­Η για ε­πεν­δύ­σεις και ό­χι για την α­πο­πλη­ρω­μή των δα­νεί­ων” δεν μπο­ρούν να κο­ρο­ϊ­δέ­ψουν κα­νέ­ναν. Α­φ’ ε­νός η ΔΕ­Η σή­με­ρα εί­ναι με­το­χι­κή ε­ται­ρεί­α, στο­χεύ­ει στο κέρ­δος και το 49% των με­το­χών της δεν α­νή­κει στο κρά­τος. Α­φ’ ε­τέ­ρου, οι νέ­ες ε­πεν­δύ­σεις δε θα γί­νουν με γνώ­μο­να το φθη­νό­τε­ρο ρεύ­μα για το λα­ό, θα γί­νουν με γνώ­μο­να την κερ­δο­φο­ρί­α της ε­πι­χεί­ρη­σης που α­παι­τεί α­κρι­βό ρεύ­μα και μι­κρούς μι­σθούς.

Το­πο­θε­τή­σεις των κομ­μά­των του ευ­ρω­μο­νό­δρο­μου, ό­πως του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, αλ­λά και κά­ποι­ων συν­δι­κα­λι­στών της η­γε­σί­ας της ΓΕ­ΝΟΠ/ΔΕ­Η, που τά­χα αν­τι­στρα­τεύ­ον­ται την ι­δι­ω­τι­κο­ποί­η­ση, αλ­λά α­πο­δέ­χον­ται το πλαί­σιο της α­πε­λευ­θέ­ρω­σης και τις κα­τευ­θύν­σεις της Ε­Ε, ρί­χνουν στά­χτη στα μά­τια των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

Ως αιχ­μή της αν­τι­κυ­βερ­νη­τι­κής του ρη­το­ρι­κής ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ α­ξι­ο­ποι­εί την υ­πό­θε­ση ι­δι­ω­τι­κο­ποί­η­σης της «μι­κρής ΔΕ­Η». Χω­ρίς, ό­μως, να αν­τι­τί­θε­ται ου­σι­α­στι­κά στο «πα­γό­βου­νο» που ο­νο­μά­ζε­ται στρα­τη­γι­κή α­πε­λευ­θέ­ρω­σης της Ε­νέρ­γειας στο πλαί­σιο της Ε­Ε, «κο­ρυ­φή» του ο­ποί­ου εί­ναι το νο­μο­σχέ­διο για τη «μι­κρή ΔΕ­Η». Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δι­εκ­δι­κεί ρυθ­μί­σεις μέ­σα στο πλαί­σιο της α­πε­λευ­θέ­ρω­σης, γι’ αυ­τό δεν μπο­ρεί η πρό­τα­σή του να α­πο­τε­λέ­σει αν­τί­βα­ρο στην κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή. Στην ου­σί­α δε δι­α­φο­ρο­ποι­εί­ται α­π’ την κυ­βέρ­νη­ση. Ό­σα άλ­λα λέ­ει για την ερ­γα­τι­κή – λα­ϊ­κή κα­τα­νά­λω­ση και τα δι­και­ώ­μα­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων του κλά­δου εί­ναι ά­νευ πε­ρι­ε­χο­μέ­νου, χω­ρίς συ­νο­λι­κή σύγ­κρου­ση με τη στρα­τη­γι­κή α­πε­λευ­θέ­ρω­σης της Ε­νέρ­γειας.

Εί­ναι πλέ­ον και­ρός ο λα­ός να βγά­λει συμ­πε­ρά­σμα­τα, για την Ε­Ε, για τη συν­θή­κη του Μά­αρ­στρι­χτ, γι’ αυ­τούς που την ψή­φι­σαν και για ό­λους ό­σους έ­βα­λαν πλά­τη να υ­λο­ποι­η­θεί η πο­λι­τι­κή της α­πε­λευ­θέ­ρω­σης της η­λε­κτρι­κής ε­νέρ­γειας.

Η πα­ρα­πέ­ρα πα­ρά­δο­ση της ε­νέρ­γειας σε ι­δι­ώ­τες θα έ­χει πρώ­τα της θύ­μα­τα τους ερ­γα­ζό­με­νους στη ΔΕ­Η, ό­μως θα πλή­ξει ό­λη την κοι­νω­νί­α. Έ­χου­με πεί­ρα α­πό τη μέ­χρι τώ­ρα ι­δι­ω­τι­κο­ποί­η­ση, το ρεύ­μα έ­γι­νε πα­νά­κρι­βο.

Εί­ναι ε­πι­τα­κτι­κή α­νάγ­κη η α­νά­πτυ­ξη της κοι­νω­νι­κής συμ­μα­χί­ας α­νά­με­σα σε ερ­γα­ζό­με­νους, αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νους, λα­ϊ­κά στρώ­μα­τα η αν­τι­πα­ρά­θε­ση με τη στρα­τη­γι­κή του κε­φα­λαί­ου και της Ε­Ε.

Να ξε­ση­κω­θού­με ό­λοι τώ­ρα για να στα­μα­τή­σει αυ­τό το έγ­κλη­μα.

Ο λα­ός μπο­ρεί να ε­πι­βά­λει λύ­σεις προς ό­φε­λός του, αν το πι­στέ­ψει ορ­γα­νω­θεί και πα­λέ­ψει για ε­νέρ­γεια και ΔΕ­Η λα­ϊ­κή πε­ρι­ου­σί­α. Για ε­νια­ίο α­πο­κλει­στι­κά κρα­τι­κό φο­ρέ­α Ε­νέρ­γειας, που θα υ­πη­ρε­τεί το σύ­νο­λο των λα­ϊ­κών α­ναγ­κών, θα σχε­διά­ζει τα ε­νερ­γεια­κά έρ­γα με πα­νε­θνι­κό σχε­δια­σμό, ε­πι­στη­μο­νι­κά, με βά­ση τις α­νάγ­κες και τις δυ­να­τό­τη­τες της χώ­ρας.

Σε έ­να τέ­τοι­ο φι­λο­λα­ϊ­κό δρό­μο α­νά­πτυ­ξης μπο­ρούν να ε­ξα­σφα­λι­στούν ταυ­τό­χρο­να φθη­νό ρεύ­μα για το λα­ό, τα ερ­γα­σια­κά δι­και­ώ­μα­τα των ερ­γα­ζο­μέ­νων στην Ε­νέρ­γεια, η μεί­ω­ση του βαθ­μού ε­νερ­γεια­κής ε­ξάρ­τη­σης της χώ­ρας, η ε­ξα­σφά­λι­ση ε­νερ­γεια­κής ε­πάρ­κειας για την α­νά­πτυ­ξη ό­λων των πα­ρα­γω­γι­κών δυ­νά­με­ων.

Με αυ­τή τη γραμ­μή πά­λης ο α­γώ­νας των ερ­γα­ζο­μέ­νων της ΔΕ­Η, σή­με­ρα, μπο­ρεί να εμ­πο­δί­σει τα αν­τερ­γα­τι­κά σχέ­δια, να έ­χει νι­κη­φό­ρα προ­ο­πτι­κή, να α­πο­κτή­σει την αλ­λη­λεγ­γύ­η των λα­ϊ­κών στρω­μά­των.»