Επτά Ευρωβουλευτές από τρεις πολιτικές ομάδες, ζητούν μέτρα την Κομισιόν, για την συνεχιζόμενη άρνηση ορισμένων κρατών-μελών να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί στο προσφυγικό.

Ερώτηση προς την Κομισιόν, μετά από πρωτοβουλία του Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαδημούλη (Ευρωομάδα της Αριστεράς-Ελλάδα), συνυπογράφουν έξι ακόμη Ευρωβουλευτές και συγκεκριμένα οι: Guillaume Balas (Σοσιαλιστές-Γαλλία), Sergio Cofferatti (Σοσιαλιστές-Ιταλία), Eva Joly (Πράσινοι-Γαλλία), Ska Keller (Πράσινοι-Γερμανία), Emmanuel Maurel και Josef Weidenholzer(Σοσιαλιστές-Γερμανία).

Η ερώτηση αναφέρεται στις μεγάλες καθυστερήσεις που παρατηρούνται στην υλοποίηση της Συμφωνίας για την μετεγκατάσταση προσφύγων, από την Ελλάδα και την Ιταλία – σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ.

Πιο συγκεκριμένα, ο στόχος της Κομισιόν για επανεγκατάσταση 20.000 προσφύγων μέχρι τις 16 Μαΐου του 2016 δεν επιτεύχθηκε, κυρίως λόγω της άρνησης ορισμένων κρατών μελών να συμμορφωθούν με τις αποφάσεις της ΕΕ και τον Χάρτη του ΟΗΕ.

Αυτά τα κράτη-μέλη της ΕΕ επίμονα αρνούνται να συνεισφέρουν στην από κοινού εφαρμογή των κοινών Ευρωπαϊκών αποφάσεων καθώς και να μοιραστούν την κοινή ευρωπαϊκή ευθύνη ενός τόσο σημαντικού ζητήματος.

Επίσης, οι έξι Ευρωβουλευτές, μεταξύ άλλων ρωτούν την Κομισιόν «ποια είναι τα απαραίτητα μέτρα που είναι σε θέση να λάβει, ώστε να επιταχύνει την διαδικασία μετεγκατάστασης και επανεγκατάστασης».

Ακολουθεί η πλήρης ερώτηση:

Θέμα: Άρνηση ορισμένων κρατών-μελών της ΕΕ στο να συνεισφέρουν από κοινού στην εφαρμογή των αποφάσεων

Κατά την διάρκεια των τελευταίων μηνών, παρατηρείται μία ισχυρή και επίμονη άρνηση ορισμένων κρατών-μελών της ΕΕ στο να συνεισφέρουν από κοινού στην εφαρμογή των αποφάσεων που έχουν ληφθεί από το Συμβούλιο, την Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αναφορικά με την κοινή Ευρωπαϊκή απάντηση στις μεγάλες προσφυγικές ροές.

Το κύριο καθήκον τόσο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσο και των κρατών – μελών, όπως προκύπτει από την Συνθήκη για την ΕΕ (2007), είναι η συμμόρφωση με τον Χάρτη του ΟΗΕ και την ανθρωπιστική βοήθεια, όταν αυτή απαιτείται. Κάτι τέτοιο φαίνεται να αμφισβητείται από ορισμένα κράτη-μέλη τα οποία αρνούνται να μοιραστούν την Ευρωπαϊκή ευθύνη, όπως ακριβώς πράττουν και τα υπόλοιπα κράτη-μέλη. Κατά συνέπεια παρατηρούνται μεγάλες καθυστερήσεις στην εφαρμογή της μετεγκατάστασης και της επανεγκατάστασης των προσφύγων.

Όπως δείχνουν και τα στοιχεία της Επιτροπής, ο στόχος για επανεγκατάσταση 20.000 ανθρώπων δεν είχε επιτευχθεί μέχρι και τις 16 Μαΐου του τρέχοντος έτους.

Συνεπώς, ρωτάμε την Επιτροπή:

Ποια είναι τα απαραίτητα μέτρα που η Επιτροπή είναι σε θέση να λάβει, ώστε να επιταχύνει την διαδικασία μετεγκατάστασης και επανεγκατάστασης;