Παρέμβαση Κ. Χρυσόγονου για την ανάγκη ενίσχυσης του κοινωνικού προσώπου της Ευρώπης

Την ανάγκη ενίσχυσης του κοινωνικού προσώπου της Ευρώπης με στόχο τη μείωση του ευρωσκεπτικισμού και της ευρωφοβίας επεσήμανε ο Κώστας Χρυσόγονος κατά τη διάρκεια των εργασιών της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο. Με γραπτή του δήλωση στο πλαίσιο της συζήτησης για τα συμπεράσματα της συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 9 και 10 Μαρτίου 2017, ο Ευρωβουλευτής αναφέρθηκε στην πτωχοποίηση μεγάλου μέρους των πολιτών οι οποίοι στρέφονται σε αντιδραστικές πολιτικές επιλογές και σε εθνικιστικές πολιτικές δυνάμεις και τόνισε πως η Ένωση μπορεί να μειώσει τον ευρωσκεπτικισμό και την ευρωφοβία μόνο αν ενισχύσει το κοινωνικό της πρόσωπο. Για να επιτευχθεί αυτό υπογράμμισε πως πρέπει να αυξηθεί δραστικά ο ενωσιακός προϋπολογισμός και να χρηματοδοτηθούν μέσα από αυτόν δράσεις για την βιώσιμη ανάπτυξη και για την απασχόληση με δίκαιη αμοιβή, σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από ό,τι συμβαίνει σήμερα. Έκλεισε τη δήλωσή του υπογραμμίζοντας πως αν συνεχισθούν ο εφησυχασμός και η αδράνεια των ευρωπαϊκών ηγεσιών, τότε μεσοπρόθεσμα το ευρωπαϊκό οικοδόμημα κινδυνεύει με κατάρρευση, η οποία θα έχει δραματικές συνέπειες για όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Ακολουθεί το κείμενο της δήλωσης:

Το πιεστικότερο πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η πτωχοποίηση μεγάλου μέρους των πολιτών των κρατών-μελών της, σε κάποια από αυτά πιο βίαιη και σε άλλα πιο αργή αλλά πάντως αισθητή. Πολλοί από όσους θίγονται από την εξέλιξη αυτή αποδίδουν την ευθύνη στην πτώση των φραγμών μεταξύ των εθνικών κρατών και αναζητούν «λύση» στην επιστροφή στο παρελθόν, με αποτέλεσμα να στρέφονται σε αντιδραστικές πολιτικές επιλογές και σε εθνικιστικές πολιτικές δυνάμεις. Η Ένωση μπορεί να μειώσει τον ευρωσκεπτικισμό και την ευρωφοβία μόνο εφόσον και καθόσον ενισχύσει το κοινωνικό της πρόσωπο, με πολιτικές αναδιανομής από τους έχοντες προς τους μη έχοντες και όχι το αντίστροφο, όπως σε μεγάλο βαθμό συμβαίνει σήμερα στην πράξη. Για τον σκοπό αυτό πρέπει να αυξηθεί δραστικά ο ενωσιακός προϋπολογισμός και να χρηματοδοτηθούν μέσα από αυτόν δράσεις για την βιώσιμη ανάπτυξη και για την απασχόληση με δίκαιη αμοιβή, σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από ό,τι συμβαίνει σήμερα. Αν συνεχισθούν ο εφησυχασμός και η αδράνεια των ποικιλώνυμων ευρωπαϊκών ηγεσιών, τότε μεσοπρόθεσμα το ευρωπαϊκό οικοδόμημα κινδυνεύει με κατάρρευση, η οποία θα έχει δραματικές συνέπειες για όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες.