41 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου οι αγώνες για τον εκδημοκρατισμό της χώρας μας, για ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη αποτελούν ιστορική παρακαταθήκη για όλους. Σε μια εποχή αμφισβήτησης των συλλογικών αγώνων το Πολυτεχνείο είναι σύμβολο αντίστασης.
Η κρίση, που οφείλεται σε λάθη δεκαετιών, στρεβλής ανάπτυξης αλλά κυρίαρχα στις ολέθριες επιλογές της τελευταίας διακυβέρνησης της Ν.Δ., ξέσπασε και ισοπέδωσε κατακτήσεις, αφαίρεσε πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι οι αναγκαστικές πολιτικές των τελευταίων ετών, δεν είναι αυτές που ιδεολογικά μας εκφράζουν αλλά ανάληψης ιστορικής ευθύνης και εναγώνιας προσπάθειας ανάσχεσης των συνεπειών της κρίσης και του αγώνα να σταθεί η χώρα ΟΡΘΙΑ.
Το σύνθημα για «ψωμί – παιδεία – ελευθερία» παραμένει όχι απλά επίκαιρο αλλά παίρνει και νέες διαστάσεις.
Παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, αναδιανομή του πλούτου, νέες θέσεις εργασίας, πλήρης απασχόληση, αξιοπρεπείς μισθούς, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, κοινωνικό κράτος, ισονομία, κοινωνική δικαιοσύνη, προάσπιση της Δημόσιας Παιδείας με παράλληλη αναβάθμισης της σε όλες τις βαθμίδες, ελευθερία στη κατοχύρωση ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, συλλογικών ελευθεριών, στη διακίνηση ιδεών.
Οι αγώνες και τα συνθήματα του Πολυτεχνείου μετασχηματίζονται σήμερα σε νέες διεκδικήσεις για μια ανθρώπινη κοινωνία. Η επέτειος του Πολυτεχνείου αποτελεί για μας ένα εφαλτήριο για νέους αγώνες με στόχο να ξαναενώσουμε το έθνος και την κοινωνία σε μια βάση έντιμη, ειλικρινή και ισότιμη και να προασπίσουμε τη Δημοκρατία μας από ακραίες και μισαλλόδοξες φωνές που, με αφορμή την κρίση, επιδιώκουν να γυρίσουν τον τόπο στις πιο σκοτεινές στιγμές του.
