Σφο­δρή ε­πί­θε­ση ε­ξα­πέ­λυ­σε ο πρό­ε­δρος της ΝΟ­ΔΕ Πε­ρι­κλής Μαν­τάς στον γνω­στό συν­δι­κα­λι­στή της  ΔΕ­Η Νί­κο Φω­τό­που­λο. Οι εκ­φρά­σεις που χρη­σι­μο­ποί­σε ο κ. Μαν­τάς για τον κ. Φω­τό­που­λο εί­ναι πο­λύ αιχ­μη­ρές λέ­γον­τας χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά:

«Βέ­βαι­α κά­ποι­ους θα συγ­κί­νη­σε προς τη πλευ­ρά του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ε­κλι­πα­ρών­τας στα κα­λέ­σμα­τά του για την α­να­τρο­πή της κυ­βέρ­νη­σης, προ­κει­μέ­νου να έρ­θει μια άλ­λη κυ­βέρ­νη­ση η ο­ποί­α θα του δώ­σει πί­σω τα πα­χυ­λά προ­νό­μια και τις κα­τα­κτή­σεις, για­τί σή­με­ρα η κυ­βέρ­νη­ση αυ­τή τον προ­κα­λεί, ό­πως μας εί­πε.

Εί­ναι ο κ. Φω­τό­που­λος ε­κεί­νος, που μί­λη­σε για «α­νάγ­κες και στο­μά­χια» ό­ταν προ μνη­μο­νί­ων κα­τέ­βα­ζε τους δι­α­κό­πτες με το ρεύ­μα και δεν νοι­α­ζό­ταν για τον τό­τε τον ε­παγ­γελ­μα­τί­α, τον ά­νερ­γο ή φτω­χό, τον α­νήμ­πο­ρο.

Εί­ναι ο υ­πό­δι­κος κ. Φω­τό­που­λος, που ε­λέγ­χε­ται α­πό τη δι­και­ο­σύ­νη, ο ο­ποί­ος τώ­ρα υ­πε­ρα­σπί­ζε­ται ως Δον Κι­χώ­της το δη­μό­σιο χα­ρα­κτή­ρα της ΔΕ­Η, ε­νώ σε α­πο­λο­γη­τι­κό υ­πό­μνη­μα που έ­χει κα­τα­θέ­σει, βά­σι­ζε την υ­πε­ρά­σπι­σή του στον ι­σχυ­ρι­σμό, ό­τι η πε­ρι­ου­σί­α της ΔΕ­Η δεν εί­ναι δη­μό­σια!

Εί­ναι ο ί­διος ά­φθαρ­τος κ. Φω­τό­που­λος στον ο­ποί­ο βρή­κε συμ­πα­ρα­στά­τη στα θέ­μα­τα ε­νέρ­γειας α­πό το ί­διο βή­μα ο κ. Πε­τρά­κος και που πρό­σφα­τα, με α­νοι­χτές αγ­κά­λες κα­λω­σο­ρί­στη­κε στο κόμ­μα της α­ξι­ω­μα­τι­κής αν­τι­πο­λί­τευ­σης.»

Βέ­βαι­α α­πό την κρι­τι­κή του κ. Μαν­τά δεν ξέ­φυ­γε για μια α­κό­μη φο­ρά ο βου­λευ­τής του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Θα­νά­σης Πε­τρά­κος.

Α­κο­λου­θεί η δή­λω­ση του κ. Μαν­τά:

«Με­τά την γνω­στή «τζάμ­πα μαγ­κιά» του με το χαρ­τί της ε­πι­στρά­τευ­σής του, ο συμ­πα­θής ως τη­λε­ο­πτι­κός συν­δι­κα­λι­στι­κός α­στέ­ρας κ. Φω­τό­που­λος, ήρ­θε και στην Κα­λα­μά­τα για να δώ­σει έ­να α­κό­μη μά­θη­μα, που θα ζή­λευ­αν α­κό­μη και οι μα­θη­τευ­ό­με­νοι μά­γοι του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, πως οι λύ­σεις εί­ναι «α­πλές».

Ο ερ­γα­ζό­με­νος ως συν­δι­κα­λι­στής, που α­πό τον Α­πρί­λιο του 2012 βρί­σκε­ται σε μό­νι­μη ει­δι­κή ά­δεια α­πό την υ­πη­ρε­σί­α του, ε­πει­δή ε­ξε­λέ­γη εκ­πρό­σω­πος των ερ­γα­ζο­μέ­νων στο ΔΣ της ΔΕ­Η, ήρ­θε να μας μι­λή­σει για «σύγ­χρο­νη δου­λεί­α και σκλα­βιά», ό­ταν ο ί­διος α­γνο­εί τον ό­ρο ερ­γα­σί­α ε­δώ και και­ρό, εκ­προ­σω­πών­τας εκ του α­σφα­λούς τους συ­να­δέλ­φους του, που μο­χθούν κα­θη­με­ρι­νά στη δου­λειά τους.

Ο κ. Φω­τό­που­λος α­πό το βή­μα της πα­ρα­λί­ας της Κα­λα­μά­τας, που α­πλό­χε­ρα πα­ρα­χώ­ρη­σε το Δη­μο­τι­κό Λι­με­νι­κό Τα­μεί­ο εν μέ­σω του­ρι­στι­κής πε­ρι­ό­δου και μά­λι­στα, έ­πει­τα α­πό ει­δι­κή έ­κτα­κτη συ­νε­δρί­α­ση του Δ.Σ., μας θύ­μι­σε πρω­τα­γω­νι­στή α­πό πα­λι­ές ται­νί­ες του Νί­κου Ξαν­θό­που­λου.

Βέ­βαι­α κά­ποι­ους θα συγ­κί­νη­σε προς τη πλευ­ρά του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ε­κλι­πα­ρών­τας στα κα­λέ­σμα­τά του για την α­να­τρο­πή της κυ­βέρ­νη­σης, προ­κει­μέ­νου να έρ­θει μια άλ­λη κυ­βέρ­νη­ση η ο­ποί­α θα του δώ­σει πί­σω τα πα­χυ­λά προ­νό­μια και τις κα­τα­κτή­σεις, για­τί σή­με­ρα η κυ­βέρ­νη­ση αυ­τή τον προ­κα­λεί, ό­πως μας εί­πε.

Εί­ναι ο κ. Φω­τό­που­λος ε­κεί­νος, που μί­λη­σε για «α­νάγ­κες και στο­μά­χια» ό­ταν προ μνη­μο­νί­ων κα­τέ­βα­ζε τους δι­α­κό­πτες με το ρεύ­μα και δεν νοι­α­ζό­ταν για τον τό­τε τον ε­παγ­γελ­μα­τί­α, τον ά­νερ­γο ή φτω­χό, τον α­νήμ­πο­ρο.

Εί­ναι ο υ­πό­δι­κος κ. Φω­τό­που­λος, που ε­λέγ­χε­ται α­πό τη δι­και­ο­σύ­νη, ο ο­ποί­ος τώ­ρα υ­πε­ρα­σπί­ζε­ται ως Δον Κι­χώ­της το δη­μό­σιο χα­ρα­κτή­ρα της ΔΕ­Η, ε­νώ σε α­πο­λο­γη­τι­κό υ­πό­μνη­μα που έ­χει κα­τα­θέ­σει, βά­σι­ζε την υ­πε­ρά­σπι­σή του στον ι­σχυ­ρι­σμό, ό­τι η πε­ρι­ου­σί­α της ΔΕ­Η δεν εί­ναι δη­μό­σια!

Εί­ναι ο ί­διος ά­φθαρ­τος κ. Φω­τό­που­λος στον ο­ποί­ο βρή­κε συμ­πα­ρα­στά­τη στα θέ­μα­τα ε­νέρ­γειας α­πό το ί­διο βή­μα ο κ. Πε­τρά­κος και που πρό­σφα­τα, με α­νοι­χτές αγ­κά­λες κα­λω­σο­ρί­στη­κε στο κόμ­μα της α­ξι­ω­μα­τι­κής αν­τι­πο­λί­τευ­σης.

Ο οί­στρος του αρ­χι­συν­δι­κα­λι­στή συ­νε­πή­ρε και τον κ. Πε­τρά­κο, ως συ­νέ­χεια του φρέ­σκου α­έ­ρα α­να­νέ­ω­σης, με υ­λι­κά του πα­ρελ­θόν­τος στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ,­  με τον Βου­λευ­τή να χρη­σι­μο­ποι­εί ύ­φος γνή­σιας αν­τι­πο­λι­τευ­τι­κής ορ­γής μι­λών­τας για τη ΔΕ­Η, χω­ρίς προ­τά­σεις και ως συ­νή­θως με γε­νι­κές κα­ταγ­γε­λί­ες πε­ρί ξε­που­λή­μα­τος, με κραυ­γές και α­νέ­ξο­δες υ­πο­σχέ­σεις.

Ο κό­σμος ό­μως, δεν μα­σά­ει κου­τό­χορ­το υ­πο­σχέ­σε­ων και ε­πα­να­φο­ράς στο χθες, που μας έ­φε­ρε ε­δώ. Ας το κα­τα­λά­βουν κα­λά ό­λοι οι «υ­πη­ρέ­τες» αυ­τής της πο­λι­τι­κής.»