«Θα μπο­ρέ­σει ο νε­ο­ε­κλε­γής Δή­μαρ­χος Πύ­λου – Νέ­στω­ρος να εκ­φρά­σει το σύ­νο­λο της το­πι­κής κοι­νω­νί­ας ή θα πα­ρα­μεί­νει εγ­κλω­βι­σμέ­νος στην σι­ω­πη­ρή α­νο­χή α­πέ­ναν­τι στα κά­θε λο­γής συμ­φέ­ρον­τα που κα­ρα­δο­κούν να κα­τα­βρο­χθί­σουν τα ε­κλε­κτά φι­λέ­τα α­φή­νον­τας για τους πολ­λούς ως μο­να­δι­κή προσ­δο­κί­α αμ­φί­βο­λες θέ­σεις ερ­γα­σί­ας;» Το­νί­ζε­ται στην ευ­θεί­α ε­πί­θε­ση που ε­ξα­πέ­λυ­σε με α­να­κοί­νω­σή του ο συν­δυα­σμός «Κοι­νω­νί­α σε Κί­νη­ση» του Η­λί­α Κα­νά­κη ε­ναν­τί­ον του δή­μαρ­χου Δη­μή­τρη Κα­φαν­τά­ρη ό­σον α­φο­ρά το «ξε – πού­λη­μα» των 44,5 στρεμ­μά­των στην Γι­ά­λο­βα αλ­λά και του λι­μα­νιού και της Μα­ρί­νας της Πύ­λου μέ­σω του ΤΑΙ­ΠΕΔ.

Ε­πί­σης, ο  συν­δυα­σμός «Κοι­νω­νί­α σε Κί­νη­ση» κα­τα­λο­γί­ζει στην δη­μο­τι­κή αρ­χή παν­τε­λή έλ­λει­ψη Δη­μο­τι­κού σχε­δί­ου α­νά­πτυ­ξης, στην α­που­σί­α του ο­ποί­ου βρί­σκουν έ­δα­φος οι «σω­τή­ρι­ες πα­ρεμ­βά­σεις» του ΤΑΙ­ΠΕΔ.

Ε­πι­ση­μαί­νον­τας ό­τι: «Αν­τι­λαμ­βα­νό­μα­στε πλέ­ον για­τί η Δη­μαρ­χια­κή αρ­χή του κ. Κα­φαν­τά­ρη α­πό­φυ­γε και α­πο­φεύ­γει να α­να­φερ­θεί στα σχέ­δια και στις βλέ­ψεις του ΤΑΙ­ΠΕΔ και εί­ναι πλέ­ον φα­νε­ρό τι εν­νο­ού­σε στο προ­ε­κλο­γι­κό της πρό­γραμ­μα, ό­ταν έ­λε­γε ό­τι θα α­ξι­ο­ποι­ή­σει το λι­μά­νι (στο ο­ποί­ο έ­χει φθά­σει να δέ­νουν μό­νον 1 με 2 πλοί­α τον χρό­νο) και την Μα­ρί­να της Πύ­λου (που έ­τσι ή αλ­λι­ώς α­νή­κει στον Ε­ΟΤ).

Προ­φα­νώς εν­νο­ού­σε ό­τι ό­πως δι­εκ­δι­κεί την πα­τρό­τη­τα έρ­γων που ε­κτε­λέ­στη­καν ή θα ε­κτε­λε­στούν α­πό τα αρ­μό­δια υ­πουρ­γεί­α, έ­τσι στο μέλ­λον θα προ­συ­πο­γρά­ψει ως δι­κά της τα έρ­γα που θα πραγ­μα­το­ποι­ή­σουν οι δι­και­ού­χοι των πα­ρα­χω­ρή­σε­ων ή των α­πο­κρα­τι­κο­ποι­ή­σε­ων.

Ο ρό­λος ό­μως μί­ας Δη­μαρ­χια­κής αρ­χής εί­ναι να ε­λέγ­ξει την κεν­τρι­κή ε­ξου­σί­α, αλ­λά και τον κα­θέ­να που θα προ­σπα­θή­σει να εκ­με­ταλ­λευ­τεί τα δη­μό­σια α­γα­θά ή να ε­πω­φε­λη­θεί α­πό το ξε­πού­λη­μα τους, εκ­προ­σω­πών­τας το δη­μό­σιο συμ­φέ­ρον και την αυ­το­τέ­λεια των το­πι­κών κοι­νω­νι­ών.»

Α­κο­λου­θεί η πλή­ρης α­να­κοί­νω­ση του συν­δυα­σμού «Κοι­νω­νί­α σε Κί­νη­ση»:

«Πο­λύς λό­γος γί­νε­ται για το πα­ρα­θα­λάσ­σια έ­κτα­ση στην Γι­ά­λο­βα εμ­βα­δού 44.625 τμ που το ΤΑΙ­ΠΕΔ σκο­πεύ­ει να εκ­ποι­ή­σει, (βλέ­πε τους σχε­τι­κούς κα­τα­λό­γους α­κι­νή­των «ι­δι­ω­τι­κής δη­μό­σιας πε­ρι­ου­σί­ας» στην δι­εύ­θυν­ση: h­t­tp:­//i­s­s­uu.c­om/c­i­s­d­i­s­s­uu/d­o­cs/ )

Ό­πως α­να­φέ­ρε­ται στην κα­τά­λο­γο του ΤΑΙ­ΠΕΔ το α­κί­νη­το με κω­δι­κούς A­BK Α7&208 δι­α­τί­θε­ται για την κα­τα­σκευ­ή πα­ρα­θε­ρι­στι­κών κα­τοι­κι­ών.

Στις 20/5/2014 το ΤΑΙ­ΠΕΔ, με α­φορ­μή τον θό­ρυ­βο που δη­μι­ουρ­γή­θη­κε για την εκ­ποί­η­ση πα­ρα­θα­λάσ­σι­ων α­κι­νή­των σε ό­λη την Ελ­λά­δα, ε­ξέ­δω­σε Δελ­τί­ο Τύ­που με το ο­ποί­ο προ­σπα­θεί να δι­α­σκε­δά­σει τις ε­πι­φυ­λά­ξεις σχε­τι­κά με την τή­ρη­ση των πε­ρι­βαλ­λον­τι­κών ό­ρων κα­θώς και με την δι­α­τή­ρη­ση του δι­και­ώ­μα­τος ε­λεύ­θε­ρης πρό­σβα­σης στις α­κτές.

Το εν­δι­α­φέ­ρον του ΤΑΙ­ΠΕΔ για δη­μό­σια πε­ρι­ου­σί­α στην πε­ρι­ο­χή μας, δεν πε­ρι­ο­ρί­ζε­ται μό­νον στην Γι­ά­λο­βα, σε δελ­τί­ο Τύ­που που ε­ξέ­δω­σε στις 13/9/2013 α­να­φέ­ρει:

«Α­θή­να, 13 Σε­πτεμ­βρί­ου 2013 – Έν­τε­κα (11) δι­ε­θνή και εγ­χώ­ρια ε­πεν­δυ­τι­κά σχή­μα­τα εκ­δή­λω­σαν εν­δι­α­φέ­ρον για την πα­ρα­χώ­ρη­ση του δι­και­ώ­μα­τος χρή­σης, λει­τουρ­γί­ας, δι­α­χεί­ρι­σης και εκ­με­τάλ­λευ­σης: α) της μα­ρί­νας και τμή­μα­τος του λι­μέ­να Χί­ου ή/και β) της μα­ρί­νας και τμή­μα­τος του λι­μέ­να Πύ­λου.»

Πα­ράλ­λη­λα το ΤΑΙ­ΠΕΔ στην προ­σπά­θεια του να α­πο­κτή­σει η­θι­κή νο­μι­μο­ποί­η­ση για τις ε­νέρ­γει­ες ξε­που­λή­μα­τος της Ελ­λη­νι­κής γης χρη­σι­μο­ποι­εί το «λο­γι­κο­φα­νές» ε­πι­χεί­ρη­μα:

«Τα α­κί­νη­τα αυ­τά, κα­θώς και το σύ­νο­λο σχε­δόν των ε­κτά­σε­ων που πε­ρι­λαμ­βά­νον­ται στον κα­τά­λο­γο, πα­ρα­μέ­νουν ε­δώ και δε­κα­ε­τί­ες α­να­ξι­ο­ποί­η­τα και εγ­κα­τα­λε­λειμ­μέ­να, ε­νώ σε πολ­λά α­πό αυ­τά πα­ρα­τη­ρούν­ται φαι­νό­με­να κα­τα­πα­τή­σε­ων και πα­ρά­νο­μων μι­σθώ­σε­ων, που τα α­πα­ξι­ώ­νουν και ζη­μι­ώ­νουν τον Έλ­λη­να φο­ρο­λο­γού­με­νο.» (Δελ­τί­ο Τύ­που 20/5/2014)

Η φυ­σι­κή ο­μορ­φιά του πο­λύ­μορ­φου Ελ­λη­νι­κού το­πί­ου, ό­που ο οι­κο­δο­μι­κός Αρ­μα­γε­δών της με­τα­πο­λε­μι­κής πε­ρι­ό­δου δεν την κα­τά­στρε­ψε, ο­φεί­λε­ται α­κρι­βώς στην χα­μη­λής έν­τα­σης εκ­με­τάλ­λευ­ση της φύ­σης. Η πρε­μού­ρα να εκ­ποι­η­θούν α­κί­νη­τα α­παν­τα­χού της ελ­λη­νι­κής γης για να ι­κα­νο­ποι­η­θούν οι δα­νει­στές (και ό­χι μό­νον), δεν α­πο­τε­λεί εγ­γύ­η­ση για την ποι­ό­τη­τα της «α­νά­πτυ­ξης» που υ­πό­σχε­ται το ΤΑΙ­ΠΕΔ. «Α­νά­πτυ­ξη» που με την α­νο­χή το­πι­κών Αρ­χών υ­λο­ποι­εί­ται «λά­θρα» χω­ρίς την γνώ­ση και την συμ­με­το­χή των το­πι­κών κοι­νω­νι­ών.

Αν­τι­λαμ­βα­νό­μα­στε ό­μως πλέ­ον σε τι ε­ξυ­πη­ρε­τεί η παν­τε­λής έλ­λει­ψη δι­κού μας, Δη­μο­τι­κού σχε­δί­ου α­νά­πτυ­ξης, στην α­που­σί­α του ο­ποί­ου βρί­σκουν έ­δα­φος οι «σω­τή­ρι­ες πα­ρεμ­βά­σεις» του ΤΑΙ­ΠΕΔ.

Αν­τι­λαμ­βα­νό­μα­στε πλέ­ον για­τί η Δη­μαρ­χια­κή αρ­χή του κ. Κα­φαν­τά­ρη α­πό­φυ­γε και α­πο­φεύ­γει να α­να­φερ­θεί στα σχέ­δια και στις βλέ­ψεις του ΤΑΙ­ΠΕΔ και εί­ναι πλέ­ον φα­νε­ρό τι εν­νο­ού­σε στο προ­ε­κλο­γι­κό της πρό­γραμ­μα, ό­ταν έ­λε­γε ό­τι θα α­ξι­ο­ποι­ή­σει το λι­μά­νι (στο ο­ποί­ο έ­χει φθά­σει να δέ­νουν μό­νον 1 με 2 πλοί­α τον χρό­νο) και την Μα­ρί­να της Πύ­λου (που έ­τσι ή αλ­λι­ώς α­νή­κει στον Ε­ΟΤ).

Προ­φα­νώς εν­νο­ού­σε ό­τι ό­πως δι­εκ­δι­κεί την πα­τρό­τη­τα έρ­γων που ε­κτε­λέ­στη­καν ή θα ε­κτε­λε­στούν α­πό τα αρ­μό­δια υ­πουρ­γεί­α, έ­τσι στο μέλ­λον θα προ­συ­πο­γρά­ψει ως δι­κά της τα έρ­γα που θα πραγ­μα­το­ποι­ή­σουν οι δι­και­ού­χοι των πα­ρα­χω­ρή­σε­ων ή των α­πο­κρα­τι­κο­ποι­ή­σε­ων.

Ο ρό­λος ό­μως μί­ας Δη­μαρ­χια­κής αρ­χής εί­ναι να ε­λέγ­ξει την κεν­τρι­κή ε­ξου­σί­α, αλ­λά και τον κα­θέ­να που θα προ­σπα­θή­σει να εκ­με­ταλ­λευ­τεί τα δη­μό­σια α­γα­θά ή να ε­πω­φε­λη­θεί α­πό το ξε­πού­λη­μα τους, εκ­προ­σω­πών­τας το δη­μό­σιο συμ­φέ­ρον και την αυ­το­τέ­λεια των το­πι­κών κοι­νω­νι­ών.

Θα μπο­ρέ­σει ο νε­ο­ε­κλε­γής Δή­μαρ­χος να εκ­φρά­σει το σύ­νο­λο της το­πι­κής κοι­νω­νί­ας ή θα πα­ρα­μεί­νει εγ­κλω­βι­σμέ­νος στην σι­ω­πη­ρή α­νο­χή α­πέ­ναν­τι στα κά­θε λο­γής συμ­φέ­ρον­τα που κα­ρα­δο­κούν να κα­τα­βρο­χθί­σουν τα ε­κλε­κτά φι­λέ­τα α­φή­νον­τας για τους πολ­λούς ως μο­να­δι­κή προσ­δο­κί­α αμ­φί­βο­λες θέ­σεις ερ­γα­σί­ας;

Μή­πως το έρ­γο το έ­χου­με ξα­να­δεί;»