Στις ενέργειες της κυβέρνησης στη μάχη κατά του κορωνοϊού αναφέρθηκε ο βουλευτής Μεσσηνίας Περικλής Μαντάς, σε ομιλία του ως εισηγητής του νομοσχεδίου για την Επαγγελματική Ασφάλιση, στην Ολομέλεια της Βουλής.

Ο κ. Μαντάς τόνισε ότι η ελληνική κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή αντιλήφθηκε το μέγεθος του προβλήματος και προχώρησε στη λήψη αυστηρών μέτρων για τον περιορισμό της διασποράς της πανδημίας στη χώρα μας. Οι στόχοι της κυβέρνησης είναι τρεις: πρώτον, η προστασία όσο το δυνατόν περισσότερων ανθρώπινων ζωών, δεύτερον, η αντοχή του συστήματος υγείας στις αυξημένες απαιτήσεις και τρίτον, η στήριξη της οικονομίας και η διατήρηση των θέσεων εργασίας. Και στους τρεις αυτούς άξονες, οι ενέργειες της κυβέρνησης ήταν συντονισμένες, αποφασιστικές και καίριες, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να γίνεται ολοκληρωμένη και επαρκής διαχείριση αυτής της πρωτοφανούς κρίσης.

Ο κ. Μαντάς επίσης στάθηκε και στη συγκροτημένη αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης στον Έβρο, η οποία απέδειξε ότι οι κρατικές δομές είναι σε θέση να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, καθώς και ότι η χώρα μας έχει ανακτήσει την αναγνώριση και τον σεβασμό της διεθνούς κοινότητας, ως πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου.

Τέλος ο κ. Μαντάς, αναφερόμενος στα θέματα της επαγγελματικής ασφάλισης, που ήταν και το κεντρικό θέμα του υπό συζήτηση νομοσχεδίου, τόνισε ότι η επαγγελματική ασφάλιση προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα, ως συμπλήρωμα του βασικού συνταξιοδοτικού συστήματος και πρέπει να υποστηριχθεί στην πράξη. Αναφέρθηκε στον κεφαλαιοποιητικό, προαιρετικό και μη κερδοσκοπικό της χαρακτήρα, σημειώνοντας ότι με το νομοσχέδιο επιτυγχάνονται δύο βασικοί στόχοι. Πρώτον, ενσωματώνονται πλήρως όλες οι απαιτήσεις της σχετικής Ευρωπαϊκής Οδηγίας, οι οποίες προσαρμόζονται στα ελληνικά δεδομένα και επιτρέπουν την πλήρη και με διαφανείς κανόνες ανάπτυξη των ταμείων επαγγελματικής ασφάλισης στη χώρα μας. Και δεύτερον, δημιουργείται ένα κεντρικό νομοθέτημα το οποίο πλέον περιλαμβάνει όλες τις προϋποθέσεις λειτουργίας των ταμείων και τοποθετεί τον ασφαλισμένο σε κεντρικό και αναβαθμισμένο ρόλο, έτσι ώστε να μην είναι ένας παθητικός αντισυμβαλλόμενος, όπως συμβαίνει στα κύρια ταμεία κοινωνικών συντάξεων.