«Με την α­πο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα, τη γνώ­ση και τη συ­νέ­πεια που έ­χουν α­πο­δε­δειγ­μέ­να ε­κεί­νοι που θα α­να­λά­βουν την ε­πό­με­νη η­μέ­ρα την δι­οί­κη­ση. Με την φρε­σκά­δα της νέ­ας μα­τιάς, της φαν­τα­σί­ας των νέ­ων αν­θρώ­πων που εί­ναι με δύ­να­μη πια δί­πλα μας. Αυ­τή η δυ­να­τή ο­μά­δα θα χτί­σει την Νέ­α Κο­ριν­θί­α. Τη Νέ­α Κο­ριν­θί­α, που θα προ­σφέ­ρει μέλ­λον για ό­λους τους Κο­ρίν­θιους, α­π’ ό­που κι αν προ­έρ­χον­ται. Εί­μα­στε ό­λοι πια Πε­λο­πον­νή­σιοι. Εί­μα­στε ό­λοι πια και  Κο­ρίν­θιοι» τό­νι­σε ο Πε­ρι­φε­ρειά­ρχης Πε­λο­πον­νή­σου Πέ­τρος Τα­τού­λης στην κεν­τρι­κή του ο­μι­λί­α στο Δη­μο­τι­κό Θέ­α­τρο της Κο­ρίν­θου την Τε­τάρ­τη 14 Μα­ΐ­ου 2014, δί­νον­τας ι­δι­αί­τε­ρη βα­ρύ­τη­τα στη νέ­α αρ­χή που θα α­να­λά­βει την Κο­ριν­θί­α με τη νί­κη της Νέ­ας Πε­λο­πον­νή­σου στις ε­κλο­γές της 18ης Μα­ΐ­ου.

Σε μια κα­τά­με­στη αί­θου­σα, πα­ρου­σί­α του Α­να­πλη­ρω­τή Υ­πουρ­γού Πε­ρι­βάλ­λον­τος, Ε­νέρ­γειας και Κλι­μα­τι­κής Αλ­λα­γής κ. Νι­κο­λά­ου Τα­γα­ρά και του Βου­λευ­τή Κο­ριν­θί­ας κ. Κων­σταν­τί­νου Κόλ­λια, ο Πε­ρι­φε­ρειά­ρχης Πε­λο­πον­νή­σου έ­θε­σε στην κρί­ση των πο­λι­τών της Κο­ριν­θί­ας «την πα­λαι­ο­κομ­μα­τι­κή πρα­κτι­κή των αν­τι­πά­λων του, που θα κα­τα­δι­κά­σει την Πε­λο­πόν­νη­σο στο χει­ρό­τε­ρο πα­ρελ­θόν του τό­που», ό­πως χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά δή­λω­σε.

«Ποι­οι εί­ναι αυ­τοί, που πο­ρευ­τή­κα­νε σε ό­λη τους την δη­μό­σια ζω­ή με κομ­μα­τι­κές περ­γα­μη­νές και σή­με­ρα ντύ­θη­καν ξαφ­νι­κά με το μαν­δύ­α του α­νε­ξάρ­τη­του; Ποι­οι εί­ναι αυ­τοί που αν και τό­σο πα­λιοί και γνώ­ρι­μοι, μας λέ­νε σή­με­ρα ό­τι εί­ναι εκ­φρα­στές του και­νού­ριου; Ποι­οι εί­ναι αυ­τοί που θα κά­νουν την σύγ­κρου­ση με το κα­τε­στη­μέ­νο, ό­ταν οι ί­διοι α­πο­τε­λού­σαν για χρό­νια την πιο σα­θρή του έκ­φρα­ση; Ποι­οι εί­ναι αυ­τοί που ε­πεν­δύ­ουν στον το­πι­κι­σμό των Κο­ρίν­θι­ων, λες και αυ­τά τα χρό­νια που πέ­ρα­σαν, ερ­γά­στη­καν νυ­χθη­με­ρόν για το κα­λό των συμ­πο­λι­τών τους και του κοι­νού μας τό­που; Εί­ναι δυ­στυ­χώς οι δι­κοί μας, πα­λιοί γνω­στοί. Οι δι­κοί μας πα­λιοί συ­νερ­γά­τες που μέ­χρι προ­χτές κόμ­πα­ζαν για το κοι­νό μας έρ­γο και χτες μό­λις έ­κα­ναν το κοι­νό μας έρ­γο δι­κό τους και για τα ό­σα δεν γί­να­νε μας δεί­ξα­νε με το δά­χτυ­λο ως φταί­χτες. Εί­ναι ε­κεί­νοι που ζού­σα­νε για μια υ­πο­γρα­φή, λες και δεν εί­χαν υ­πο­γρά­ψει κι οι ί­διοι τα πάν­τα. Εί­ναι ε­κεί­νοι που δεν εί­δα­με πο­τέ τις δι­κές τους προ­τά­σεις, αλ­λά προ­σπα­θού­σα­με πάν­το­τε να α­κο­λου­θούν έ­στω, το ό­ρα­μα που μα­ζί δι­α­τυ­πώ­σα­με» ση­μεί­ω­σε ο Πέ­τρος Τα­τού­λης α­πευ­θυ­νό­με­νος στους πο­λί­τες της Κο­ριν­θί­ας στην α­σφυ­κτι­κά γε­μά­τη αί­θου­σα Γε­ώρ­γιος Σά­μιος του Δη­μο­τι­κού θε­ά­τρου της πό­λης.

Ο Πέ­τρος Τα­τού­λης α­νέ­λα­βε στην συ­νέ­χεια της ο­μι­λί­ας τις προ­σω­πι­κές του ευ­θύ­νες για την πο­ρεί­α των στε­λε­χών που α­πο­χώ­ρη­σαν α­πό την Νέ­α Πε­λο­πόν­νη­σο και σή­με­ρα κα­ταγ­γέλ­λουν την πο­λι­τι­κή που υ­πη­ρέ­τη­σαν και συ­νυ­πέ­γρα­ψαν α­να­φέ­ρον­τας χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά: «Εί­ναι ε­κεί­νοι που α­νε­χθή­κα­με. Και φταί­ω προ­σω­πι­κά για αυ­τό. Α­να­λαμ­βά­νω αυ­τήν την ευ­θύ­νη και σας λέ­ω με το χέ­ρι στην καρ­διά ό­τι η Κο­ριν­θί­α, πριν α­κό­μη ξε­κι­νή­σει η ε­πό­με­νη μας θη­τεί­α, θα έ­χει κα­λύ­ψει το χα­μέ­νο της έ­δα­φος. Με την εμ­πει­ρί­α των αν­θρώ­πων που νοι­ά­στη­καν και ερ­γά­στη­καν για την Κο­ριν­θί­α αυ­τά τα δύ­σκο­λα χρό­νια.»

Α­να­φε­ρό­με­νος στο έρ­γο που πα­ρά­χθη­κε στην Κο­ριν­θί­α αλ­λά και σε αυ­τό που υ­πάρ­χει στο σχε­δια­σμό για την ε­πό­με­νη πεν­τα­ε­τί­α ο Πέ­τρος Τα­τού­λης υ­πο­γράμ­μι­σε στην ο­μι­λί­α του: «Στο σχε­δια­σμό μας η Κο­ριν­θί­α εί­ναι ο πνεύ­μο­νας α­νά­πτυ­ξης ό­λης της Πε­λο­πον­νή­σου. Η Κο­ριν­θί­α εί­ναι η Εμ­βλη­μα­τι­κή Πύ­λη της Πε­λο­πον­νή­σου.  Ο Ι­σθμός της Κο­ρίν­θου α­πο­τε­λεί την γέ­φυ­ρα α­νά­με­σα στην πε­ρι­φε­ρεια­κή οι­κο­νο­μί­α της Πε­λο­πον­νή­σου και την Μη­τρο­πο­λι­τι­κή οι­κο­νο­μί­α των Α­θη­νών. Ο σχε­δια­σμός μας για την «Κομ­βι­κή» Κο­ριν­θί­α αυ­τόν τον διτ­τό ρό­λο υ­πη­ρε­τεί. Της Δυ­να­μι­κής Κο­ριν­θί­ας και της εγ­γύ­τη­τας της προς την πρω­τεύ­ου­σα των Α­θη­νών».

Οι στό­χοι για την Κο­ριν­θί­α υ­πο­γράμ­μι­σε ο Πέ­τρος τα­τού­λης εί­ναι ξε­κά­θα­ροι: Πρώ­τον, η Κο­ριν­θί­α με την ο­λο­κλή­ρω­ση των με­γά­λων ο­δι­κών α­ξό­νων, που  εί­τε έ­χουν ο­λο­κλη­ρω­θεί, εί­τε εί­ναι σε τρο­χιά υ­λο­ποί­η­σης εί­τε εί­ναι ώ­ρι­μες οι με­λέ­τες τους και θα προ­χω­ρή­σουν στο ε­πό­με­νο Ε­ΣΠΑ, να γί­νει σύγ­χρο­νος κόμ­βος στο δί­κτυ­ο με­τα­φο­ρών της Πε­λο­πον­νή­σου.

Δεύ­τε­ρος στό­χος. Η Κο­ριν­θί­α να α­πο­κτή­σει στο σύ­νο­λο της σύγ­χρο­νες υ­πο­δο­μές. Εν­δει­κτι­κά, μο­νά­δες βι­ο­λο­γι­κού κα­θα­ρι­σµ­ού και δί­κτυ­α α­πο­χέ­τευ­σης θα λει­τουρ­γούν µ­έ­σα στο 2015 στην Νε­μέ­α, στο Δή­μο Ξυ­λο­κά­στρου, το Μούλ­κι και την Κό­ριν­θο.

Τρί­τον, ο Α­σω­πός. Γνω­ρί­ζε­τε κα­λά ό­τι αυ­τό το έρ­γο πνο­ής για την Κο­ριν­θί­α, μια α­πό τις ση­μαν­τι­κό­τε­ρες α­γρο­τι­κές υ­πο­δο­μές για ό­λην την Πε­λο­πόν­νη­σο, αν­τι­με­τώ­πι­σε α­πό την πρώ­τη στιγ­μή που α­να­λά­βα­με την δι­οί­κη­ση της Πε­λο­πον­νή­σου τε­ρά­στια προ­βλή­μα­τα. Ω­στό­σο, τα έρ­γα ε­ξε­λίσ­σον­ται κα­νο­νι­κά και μά­λι­στα ε­ξε­λίσ­σον­ται σε πε­ρισ­σό­τε­ρα μέ­τω­πα, προ­κει­μέ­νου να ε­πι­τα­χύ­νου­με και να πα­ρα­δώ­σου­με το έρ­γο στους πο­λί­τες μέ­σα στα χρο­νο­δι­α­γράμ­μα­τα για τα ο­ποί­α έ­χου­με δε­σμευ­τεί. Και ε­μείς μπο­ρού­με να εγ­γυ­η­θού­με την πε­ρά­τω­ση του έρ­γου. Αυ­τό το α­να­γνω­ρί­ζουν οι ό­ψι­μοι, αλ­λά και οι πα­ρα­δο­σια­κοί πο­λι­τι­κοί μας αν­τί­πα­λοι.»

Η πε­ρι­φέ­ρεια δεν εί­ναι έ­νας θε­σμός που α­πλά σχε­διά­ζει και ε­κτε­λεί υ­πο­δο­μές συ­νέ­χι­σε ο Πε­ρι­φε­ρειά­ρχης Πε­λο­πον­νή­σου στην κεν­τρι­κή του ο­μι­λί­α στο Δη­μο­τι­κό θέ­α­τρο Κο­ρίν­θου υ­πο­γραμ­μί­ζον­τας: «Αν­τί­θε­τα εί­ναι η α­να­πτυ­ξια­κή ομ­πρέ­λα που έ­χει τον στρα­τη­γι­κό σχε­δια­σμό για την συ­νο­λι­κή πο­ρεί­α του τό­που. Η Κο­ριν­θί­α, η Νέ­α Κο­ριν­θί­α έ­χει την δι­κή της ταυ­τό­τη­τα και θα  δι­α­δρα­μα­τί­σει τον δι­κό της ρό­λο στην Νέ­α Πε­λο­πόν­νη­σο που ή­δη α­να­τέλ­λει. Ο σχε­δια­σμός ε­νός σύγ­χρο­νου δη­μο­πρα­τη­ρί­ου στην πε­ρι­ο­χή του Λε­χαί­ου προ­χω­ρά­ει και θα α­πο­τε­λέ­σει πνεύ­μο­να ε­ξω­στρέ­φειας για το σύ­νο­λο της Πε­λο­πον­νή­σου. Η α­γρο­δι­α­τρο­φι­κή σύμ­πρα­ξη που ή­δη συ­στή­σα­με, στο κέν­τρο της Κο­ρίν­θου ό­που έ­χει την έ­δρα της δι­εκ­δι­κεί ή­δη χρη­μα­το­δο­τή­σεις α­πευ­θεί­ας α­πό την Ευ­ρω­πα­ϊ­κή Έ­νω­ση για την προ­βο­λή των ποι­ο­τι­κών α­γρο­τι­κών μας προ­ϊ­όν­των, προ­κει­μέ­νου και οι μι­κροί μας πα­ρα­γω­γοί να έ­χουν βή­μα στις δι­ε­θνείς α­γο­ρές. Τα δύ­ο κτη­νο­τρο­φι­κά πάρ­κα της Κο­ριν­θί­ας, την χρη­μα­το­δό­τη­ση των ο­ποί­ων πε­τύ­χα­με θα  δώ­σουν νέ­α πνο­ή στην α­πο­δυ­να­μω­μέ­νη σή­με­ρα κτη­νο­τρο­φί­α, δη­μι­ουρ­γών­τας πα­ράλ­λη­λα ε­κα­τον­τά­δες νέ­ες πα­ρα­γω­γι­κές θέ­σεις ερ­γα­σί­ας, την ί­δια στιγ­μή που ό­λες οι υ­φι­στά­με­νες μο­νά­δες θα εκ­συγ­χρο­νι­στούν.   Στον το­μέ­α του του­ρι­σμού, το Α­ε­ρο­δρό­μιο της Τρί­πο­λης, που πρό­σφα­τα πε­τύ­χα­με να πα­ρα­χω­ρη­θεί στην πε­ρι­φέ­ρεια και για πο­λι­τι­κή χρή­ση ,ευ­ο­δώ­νει έ­να αί­τη­μα δε­κα­ε­τι­ών των κο­ριν­θια­κών φο­ρέ­ων του του­ρι­σμού. Η “Μυ­θι­κή Πε­λο­πόν­νη­σος” έ­χει γί­νει πια της  μό­δας και έ­χει πια έλ­θει η ώ­ρα να γί­νει της μό­δας και  η “Μυ­θι­κή Κο­ριν­θί­α”. Στον κρί­σι­μο το­μέ­α των ε­πι­χει­ρή­σε­ων, το Τα­μεί­ο Ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας Πε­λο­πον­νή­σου θα δώ­σει ρευ­στό­τη­τα στην α­γο­ρά που σή­με­ρα στε­νά­ζει υ­πό το βά­ρος της δι­ογ­κού­με­νης κρί­σης του χρη­μα­το­πι­στω­τι­κού συ­στή­μα­τος.»

Ο Πε­ρι­φε­ρειά­ρχης Πε­λο­πον­νή­σου κλεί­νον­τας την ο­μι­λί­α του ξε­κα­θά­ρι­σε και το δι­α­κύ­βευ­μα των ε­κλο­γών υ­πο­γραμ­μί­ζον­τας: «Η κρί­ση δεν πέ­ρα­σε. Και­ρο­φυ­λα­κτεί για να έλ­θει δρι­μύ­τε­ρη στο πρώ­το στρα­βο­πά­τη­μα, στο πρώ­το λά­θος. Η πο­λι­τι­κή ρευ­στό­τη­τα στην χώ­ρα δεν α­φή­νει πε­ρι­θώ­ρια να πά­ρου­με α­πο­φά­σεις α­νέ­με­λες, για­τί οι συ­νέ­πει­ές τους θα εί­ναι τε­ρά­στι­ες. Το δι­α­κύ­βευ­μα αυ­τών των ε­κλο­γών εί­ναι πιο ξε­κά­θα­ρο α­πό πο­τέ. Η ε­πι­λο­γή α­νά­με­σα σε ε­κεί­νους που εγ­γυ­ούν­ται τις κα­λύ­τε­ρες μέ­ρες που έρ­χον­ται Και ε­κεί­νους που α­πλά συ­νε­χί­ζουν ξε­δι­άν­τρο­πα και θο­λά να υ­πό­σχον­ται Το έρ­γο μας εί­ναι η εγ­γύ­η­ση για το αύ­ριο. Η δι­κή μας πα­ρου­σί­α. Η δι­κή σας δυ­να­τή πα­ρου­σί­α σή­με­ρα ε­δώ εί­ναι η εγ­γύ­η­ση για την συ­νέ­χι­ση της ευ­ρω­πα­ϊ­κής μας πο­ρεί­ας. Και αυ­τή η ο­μά­δα που θα α­να­λά­βει μα­ζί μας την ε­πό­με­νη κα­λύ­τε­ρη η­μέ­ρα της Κο­ριν­θί­ας εί­ναι πιο δυ­να­τή α­πό πο­τέ! Εί­ναι πιο έ­τοι­μη α­πό πο­τέ Έ­χει αρ­χί­σει ή­δη να κα­λύ­πτει τον χρό­νο που χά­θη­κε. Στις 18 Μα­ΐ­ου α­να­τρέ­που­με τον φό­βο στην Πε­λο­πόν­νη­σο. Λέ­με ό­χι στους μπα­χα­λά­κη­δες που α­πει­λούν το νοι­κο­κυ­ριό του τό­που μας. Λέ­με ό­χι στους κομ­μα­τι­κούς κουρ­σά­ρους της  πο­λι­τι­κής. Φτι­ά­χνου­με έ­να ευ­ρύ ε­νω­τι­κό κοι­νω­νι­κό μέ­τω­πο. Α­πέ­ναν­τι στην κρί­ση, την φτώ­χεια και την μι­ζέ­ρια. Στις 18 Μα­ΐ­ου α­πο­φα­σί­ζου­με για το δι­κό μας μέλ­λον. Το μέλ­λον της δι­κής μας πε­ρι­φέ­ρειας. Το μέλ­λον της Πε­λο­πον­νή­σου. Το μέλ­λον του τό­που και των αν­θρώ­πων του.  Το μέλ­λον της Κο­ριν­θί­ας».

Ο υ­πο­ψή­φιος Αν­τι­πε­ρι­φε­ρειά­ρχης Κο­ριν­θί­ας κ. Πε­λο­πί­δας Καλ­λί­ρης τό­νι­σε στην ο­μι­λί­α του ό­τι «η Κο­ριν­θί­α μας πρέ­πει να α­πο­κτή­σει πλέ­ον βη­μα­τι­σμό, βη­μα­τι­σμό α­νά­πτυ­ξης, με σχε­δια­σμό και στρα­τη­γι­κή για τις ε­πό­με­νες γε­νι­ές» και συμ­πλή­ρω­σε εμ­φα­τι­κά ό­τι αυ­τό πρέ­πει να γί­νει «με έρ­γα, ό­χι λό­για».

«Αν­τα­πο­κρί­θη­κα θε­τι­κά στο κά­λε­σμα της Νέ­ας Πε­λο­πον­νή­σου και του Πέ­τρου Τα­τού­λη» συ­νέ­χι­σε ο κ. Καλ­λί­ρης «για έ­να και μό­νο λό­γο: σκο­πός μου εί­ναι οι Κο­ρίν­θι­ες και οι Κο­ρίν­θιοι να εί­ναι πρω­τα­γω­νι­στές στην αυ­ρια­νή η­μέ­ρα της Κο­ριν­θί­ας και της Πε­λο­πον­νή­σου.  Η Κο­ρίν­θια θα κερ­δί­σει τη θέ­ση που της α­ξί­ζει.  Γι’ αυ­τό ήρ­θα γι’ αυ­τό θα α­γω­νι­στώ με ό­λες μου τις γνώ­σεις και τις δυ­νά­μεις.

«Η Κο­ριν­θί­α πρέ­πει να α­να­δει­χθεί η πύ­λη της Πε­λο­πον­νή­σου» συμ­πλή­ρω­σε ο υ­πο­ψή­φιος Αν­τι­πε­ρι­φε­ρειά­ρχης Κο­ριν­θί­ας και έ­θε­σε ως προ­τε­ραι­ό­τη­τες «τη δη­μι­ουρ­γί­α α­να­πτυ­ξια­κής δυ­να­μι­κής και και­νο­το­μί­ας στο κο­ριν­θια­κό ε­πι­χει­ρείν και στην πα­ρα­γω­γι­κή δρα­στη­ρι­ό­τη­τα. Πρέ­πει να γί­νει σχε­δια­σμός της ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κής δρα­στη­ρι­ό­τη­τας μας. Πρέ­πει να ο­ρι­ο­θε­τή­σου­με ε­πι­τέ­λους δρα­στη­ρι­ό­τη­τες και χρή­σεις στη Κο­ριν­θί­α με στό­χο νέ­ες θέ­σεις ερ­γα­σί­ας, νέ­α αν­τι­κεί­με­να, νέ­ες ι­δέ­ες χτυ­πών­τας έ­τσι την α­νερ­γί­α που μα­στί­ζει την πε­ρι­ο­χή μας. Πα­ράλ­λη­λα με έρ­γα υ­πο­δο­μής θα βελ­τι­ώ­σου­με την προ­σβα­σι­μό­τη­τα της Κο­ριν­θί­ας μας σε ξέ­νους και ντό­πιους, ώ­στε κά­θε γω­νιά της Κο­ριν­θί­ας μας να εί­ναι προ­σι­τή σε ό­λους».

Ο κ. Καλ­λί­ρης τό­νι­σε τέ­λος στην ο­μι­λί­α του ό­τι «αλ­λά­ζου­με σε­λί­δα μα­ζί με την ΝΕ­Α ΠΕ­ΛΟ­ΠΟΝ­ΝΗ­ΣΟ και τον Πέ­τρο Τα­τού­λη, και δη­μι­ουρ­γού­με την ΝΕ­Α ΚΟ­ΡΙΝ­ΘΙΑ. Σή­με­ρα ε­δώ μα­ζί σας συ­νυ­πο­γρά­φου­με το μέλ­λον της Κο­ριν­θί­ας και δου­λεύ­ου­με για έ­να κοι­νό σκο­πό: Μί­α α­να­βαθ­μι­σμέ­νη Κο­ριν­θί­α, μί­α κα­λύ­τε­ρη Πε­λο­πόν­νη­σο».