Τα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά της α­ει­φο­ρι­κής δι­α­χεί­ρι­ση των φυ­σι­κών πό­ρων, της βελ­τί­ω­σης των α­ναγ­κών της γε­ωρ­γί­ας, της α­νά­πτυ­ξη με κρι­τή­ρια οι­κο­νο­μι­κής σύγ­κλι­σης και κοι­νω­νι­κής συ­νο­χής και της δι­α­τρο­φι­κής ε­πάρ­κειας με κρι­τή­ρια βι­ω­σι­μό­τη­τας, έ­θε­σε ως προ­τε­ραι­ό­τη­τες ο Πε­ρι­φε­ρειά­ρχης Πε­λο­πον­νή­σου Πέ­τρος Τα­τού­λης ε­νό­ψει της νέ­ας ΚΑΠ της Ε.Ε.

Ο κ. Τα­τού­λης ζή­τη­σε ε­πί­σης την ά­με­ση έ­ναρ­ξη της δι­α­δι­κα­σί­ας δι­α­βού­λευ­σης, για­τί, α­φε­νός, ο χρό­νος εί­ναι πε­ρι­ο­ρι­σμέ­νος και, α­φε­τέ­ρου, οι Πε­ρι­φέ­ρει­ες θα πρέ­πει να έ­χουν ου­σι­α­στι­κό ρό­λο και, μέ­σω αυ­τών οι πα­ρα­γω­γι­κοί φο­ρείς, για τη δι­α­μόρ­φω­ση της τε­λι­κής πρό­τα­σης της χώ­ρας .

Το πο­σο­στό της αυ­ξο­μεί­ω­σης, που ε­κτι­μά­ται ό­τι θα υ­πάρ­ξει στη μο­να­δι­κή α­ξί­α δι­και­ω­μά­των, στην Πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου θα πρέ­πει να ε­ξαρ­τη­θεί α­πό το πο­σό που θα δι­α­τε­θεί κα­τά την πε­ρι­φε­ρει­ο­ποί­η­ση, α­πό την ε­πι­λο­γή του τρό­που σύγ­κλι­σης, α­πό τον α­ριθ­μό των δι­και­ού­χων που θα προ­κύ­ψουν μέ­χρι το χα­ρα­κτη­ρι­σμό του ε­νερ­γού α­γρό­τη και τον κα­θο­ρι­σμό των ε­πι­λέ­ξι­μων ε­κτά­σε­ων.

Οι προ­τά­σεις της Πε­ρι­φέ­ρειας Πε­λο­πον­νή­σου για τη νέ­α ΚΑΠ εί­ναι οι α­κό­λου­θες:

• στή­ρι­ξη σε ό­σους πα­ρά­γουν μέ­σω του ε­νερ­γού α­γρό­τη
• ο­μα­λό­τε­ρη και δι­και­ό­τε­ρη σύγ­κλι­ση
• συν­δε­δε­μέ­νη ε­νί­σχυ­ση για τα προ­ϊ­όν­τα της πε­ρι­φέ­ρειας που πρέ­πει να υ­πο­στη­ρι­χθούν
• αλ­λη­λο­συμ­πλή­ρω­ση του 1ου και 2ου πυ­λώ­να για ε­ξι­σορ­ρό­πη­ση των α­πω­λει­ών που θα υ­πάρ­ξουν και κυ­ρί­ως για μέ­τρα α­νά­πτυ­ξης και αν­τα­γω­νι­στι­κό­τη­τας
• α­ξι­ο­ποί­η­ση των δυ­να­το­τή­των της α­να­δι­α­νο­μής, της ε­νί­σχυ­σης για μεί­ω­ση των α­πω­λει­ών σε βα­σι­κές καλ­λι­έρ­γει­ες με ε­ξα­γω­γι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό (ε­σπε­ρι­δο­ει­δή, κο­ριν­θια­κή στα­φί­δα, κλπ)
• στή­ρι­ξη κτη­νο­τρο­φί­ας μέ­σω ί­δι­ων μη­χα­νι­σμών
• α­ξι­ο­ποί­η­ση δυ­να­το­τή­των που δί­νουν τα κον­δύ­λια α­γρο­τι­κής α­νά­πτυ­ξης, κυ­ρί­ως για την προ­ώ­θη­ση της και­νο­το­μί­ας της “γε­ωρ­γί­ας της γνώ­σε­ως”, του θε­σμού των γε­ωρ­γι­κών συμ­βού­λων, της προ­ώ­θη­σης των ο­μά­δων πα­ρα­γω­γών, των κι­νή­τρων για νέ­ους γε­ωρ­γούς.­