Σκουρλέτης: Έσκασε η επικοινωνιακή «φούσκα» της κυβέρνησης

skourletis1Την αποκάλυψη της εφημερίδας «Αγορά» για την απαίτηση των δανειστών προς την κυβέρνηση να πάρει πίσω την ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών, σχολίασε μεταξύ άλλων, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας στον realfm 97,8 και τον Νίκο Χατζηνικολάου.

«Η αποστολή του συγκεκριμένου mail δεν είναι μια κίνηση που χαρακτηρίζει αυτή την στιγμή τις σχέσεις ανάμεσα στους δανειστές και την κυβέρνηση. Τι εννοώ; Βεβαίως είναι κάτι που έχουμε ξαναδεί και άλλες φορές.

Αυτή η υπόθεση των 100 δόσεων περισσότερο είναι μια μεγαλοστομία, αλλά στην πράξη αφήνει απ’ έξω αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη και φοβάμαι πάρα πολύ ότι δεν θα λειτουργήσει.

Το τρίτο είναι ότι η κυβέρνηση έχει δώσει δικαίωμα για τέτοιες συμπεριφορές.

Ας δούμε την συνολικότερη εικόνα. Αυτό που εύκολα μπορεί κανείς να συνάγει είναι ότι έχει σκάσει η επικοινωνιακή “φούσκα” της κυβέρνησης για έξοδο από το μνημόνιο.

Αυτό είναι το πρώτο και κύριο μετά το τελευταίο Eurogroup. Αποτελεί διάψευση των ισχυρισμών του κ. Σαμαρά ότι βγαίνουμε από το Μνημόνιο. Τα όσα έχουμε δει ως χρονοδιάγραμμα για τις επόμενες συζητήσεις.

Αντίθετα αποτελεί επιβεβαίωση της παραμονής στην μνημονιακή εποχή και λογική η αποκάλυψη, η χθεσινή, της εφημερίδας “Αυγή” για το Ασφαλιστικό.

Τέτοιου είδους προθέσεις δείχνουν μια προσπάθεια να ολοκληρωθεί το μνημονιακό οικοδόμημα και να εμπεδωθεί ως καθεστώς για τις επόμενες δεκαετίες», τόνισε ο κ. Σκουρλέτης και πρόσθεσε:

«Χάνουν οι λέξεις το νόημα τους, όταν βλέπεις την πραγματικότητα να κινείται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από τα λόγια και τις υποσχέσεις των εκπροσώπων της κυβέρνησης».

«Υποσχόμαστε τα απολύτως αναγκαία και ρεαλιστικά»
«Δεν υποσχόμαστε μεγάλα πράγματα, υποσχόμαστε τα απολύτως αναγκαία και ρεαλιστικά», σημείωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ.

Στην επισήμανση ότι η κ. Βούλτεψη είπε ότι το κούρεμα του χρέους δεν είναι εφικτό, γιατί θα αντιδράσουνε έντονα τα κοινοβούλια, είπε:
«Η κ. Βούλτεψη πρέπει να γνωρίζει ότι έχει υπάρξει ως πρακτική κατά το παρελθόν και όχι μόνο στην περίπτωση του 1953, της μεταπολεμικής Γερμανίας.
Πρέπει να επισημάνουμε κάτι άλλο ακόμη, το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του χρέους δεν βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών, αλλά είναι θεσμικό χρέος διευκολύνει την αναζήτηση μιας πολιτικής απάντησης στο ζήτημα.
Αν εμείς που έχουμε το έννομο συμφέρον δεν μπορέσουμε να βάλουμε αυτή τη συζήτηση πάνω στο ευρωπαϊκό τραπέζι, αλλά αποδεχόμαστε μέσω του κορσέ του μνημονίου οτιδήποτε λέγεται από τις σημερινές κυρίαρχες δυνάμεις φοβούμαι ότι τότε είναι αδιέξοδος αυτός ο δρόμος. Πέντε χρόνια έχουμε δει πού οδηγεί.
Αρα, είναι μονόδρομος να πάρουμε τον άλλο δρόμο. Και δεν θα είναι σίγουρα χειρότερος. Θα είναι κάτι προς όφελος των συμφερόντων του λαού μας».
real.gr