«Οι τελευταίες εξελίξεις στο ζήτημα της αξιολόγησης επιβεβαιώνουν ότι η Κυβέρνηση έδωσε ξανά τα πάντα και δεν πήρε τίποτα… Μια Κυβέρνηση που διαπραγματεύεται χωρίς Εθνικό Σχέδιο εξόδου από την Κρίση.» Αυτό τονίζει ο πρόεδρος του Εργατικού κέντρου Καλαμάτας Σωτήρης Τσώνης σχολιάζοντας τις εξελίξεις σχετικά με την αξιολόγηση και υπογραμμίζει:
«Είναι ξεκάθαρο ότι η αποδοχή της προνομοθέτησης επώδυνων μέτρων ακραίας λιτότητας όταν διατηρούνται οι δεσμεύσεις υψηλότατων πρωτογενών πλεονασμάτων ενώ δεν υπάρχει καμία συμφωνία για το κούρεμα του χρέους και την ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση ανοίγουν διάπλατα το δρόμο σε ένα τέταρτο επαχθέστερο Μνημόνιο παρατείνοντας την εξάρτηση της χώρα μας από την κάθε επόμενη δόση.
Η “διγλωσσία” συνεχίζεται. Οι λεονταρισμοί και η επαναστατική γυμναστική εντός αντικαθίστανται με “επιστολές μετανοίας”, υποχωρήσεις, ενδοτικότητα και αναδιπλώσεις εκτός των συνόρων.
Οι όποιες “κόκκινες γραμμές” σε επίπεδο ρητορικής είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Η λογική των “αστερίσκων” παραπέμπει σε κουτοπονηριές της περιόδου 1981-85 που στοίχισαν στην Πατρίδα μας την απώλεια ευκαιριών παραγωγικής ανάπτυξης.
Η μεσαία τάξη, το δημιουργικότερο κύτταρο της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, οδηγείται μαζικά στην πτώχευση. Μόνο το 20% των Ελλήνων πολιτών συγκαταλέγεται πλέον στη μεσαία τάξη της Ευρωζώνης από 50% πριν την εκδήλωση της κρίσης.
Η Κυβέρνηση με τη πολιτική της εγκλωβίζει τη χώρα σε μια περιδίνηση διαρκείας, παράγοντας αποκλειστικά και μόνο φτώχεια την οποία κατανέμει άνισα σε βάρος των εργαζομένων, της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, των επαγγελματιών και των επιστημόνων.
Νέες φοροεπιδρομές και νέες μειώσεις στις συντάξεις την ώρα που η πραγματική οικονομία στενάζει, η κοινωνία χειμάζεται και η ανεργία καθίσταται σε μόνιμη και μη αναστρέψιμη κατάσταση καθώς ένας στους δύο ανέργους παραμένει εκτός αγοράς εργασίας για περισσότερο από 2 χρόνια.
Για μια ακόμη φορά, οι ζωτικές ανάγκες εργαζομένων, ανέργων, συνταξιούχων και μικρομεσαίων επιχειρηματιών γίνονται βορά στο κλείσιμο –όποτε αυτό επιτευχθεί– της αξιολόγησης. Μέτρα, είτε προσωρινά είτε προληπτικά, που μετατρέπονται σε μόνιμα επιτείνοντας το “Γολγοθά” των Ελλήνων πολιτών απομακρύνοντας ταυτόχρονα την προοπτική “Ανάστασης”…»