Της  Αν­τω­νί­ας Μπού­ζα

Η Μεσ­ση­νί­α ε­δώ και δε­κα­ε­τί­ες τα­λα­νί­ζε­ται α­πό την εμ­πλο­κή κά­θε πρω­το­βου­λί­ας για τη δι­α­χεί­ρι­ση των  σκου­πι­δι­ών της.

Α­πο­τέ­λε­σμα εί­ναι να έ­χουν σπα­τα­λη­θεί α­μέ­τρη­τοι οι­κο­νο­μι­κοί πό­ροι για ά­χρη­στες με­λέ­τες, χω­ρο­θε­τή­σεις, γνω­μα­τεύ­σεις, συμ­βού­λια, ί­δρυ­ση νέ­ων φο­ρέ­ων με νέ­α έ­ξο­δα λει­τουρ­γί­ας και το α­πο­τέ­λε­σμα; Κα­νέ­να!

Ό­τι ξε­κι­νού­σε να γί­νει, κά­ποι­οι μι­κρό­νο­οι πο­λι­τι­κοί, που βλέ­πουν μπρο­στά τους μό­νο το προ­σω­πι­κό ό­φε­λος και την πο­λι­τι­κή τους α­νέ­λι­ξη, το  υ­πο­δαύ­λι­ζαν και στο τέ­λος το μα­ταί­ω­ναν.

Έ­τσι δεν κα­τα­φέ­ρα­με να χω­ρο­θε­τή­σου­με που­θε­νά κά­ποι­α μορ­φής δι­α­χεί­ρι­ση. Ό­ποι­α λύ­ση ξε­κι­νού­σε στα­μα­τού­σε,  εί­τε α­φο­ρού­σε αρ­χι­κά Χ.Υ.Τ.Α., εί­τε στη συ­νέ­χεια Χ.Υ.Τ.Υ, εί­τε αρ­γό­τε­ρα χώ­ρους για μπα­λο­ποι­η­τές, εί­τε για ερ­γο­στά­σιο ο­λο­κλη­ρω­μέ­νης δι­α­χεί­ρι­σης.

Ως α­πο­τέ­λε­σμα ό­λων αυ­τών, το πε­ρι­βάλ­λον συ­νε­χί­ζει να υ­πο­βαθ­μί­ζε­ται, σκου­πί­δια πε­τά­γον­ται σε ρέ­μα­τα, χαν­τά­κια, χα­ρά­δρες, πο­τά­μια κλπ.  Φω­τι­ές ξε­σπούν σε σκου­πι­δό­το­πους και  ρυ­παί­νε­ται α­φό­ρη­τα η α­τμό­σφαι­ρα , ε­νώ καρ­κι­νο­γό­νες ου­σί­ες, δι­ο­ξί­νες κλπ  α­πε­λευ­θε­ρώ­νον­ται, με ό­τι αρ­νη­τι­κό συ­νε­πά­γε­ται για την υ­γεί­α των κα­τοί­κων. Πολ­λά άλ­λω­στε εί­ναι τα πα­ρα­δείγ­μα­τα α­νε­ξέ­λεγ­κτης ποι­νι­κά κο­λά­σι­μης ρύ­παν­σης στη Μεσ­ση­νί­α και ό­μο­ρους νο­μούς, που α­νέ­δει­ξε η ει­δη­σε­ο­γρα­φί­α .

Το κό­στος δι­α­χεί­ρι­σης συ­νέ­χι­ζε να πα­ρα­μέ­νει υ­ψη­λό , δι­ό­τι ό­λο αυ­τό το δι­ά­στη­μα κά­ποι­οι ζού­σαν α­πό τη με­τα­φο­ρά των σκου­πι­δι­ών που στοί­χι­ζε πε­ρί­που 69 ευ­ρώ τον τό­νο συν ΦΠΑ, χω­ρίς κά­ποι­α εγ­γύ­η­ση ό­τι τα σκου­πί­δια θα με­τα­φέ­ρον­ται σε χω­ρο­θε­τη­μέ­νη για το λό­γο αυ­τό πε­ρι­ο­χή και δεν θα πε­τά­γον­ται α­νε­ξέ­λεγ­κτα στο πε­ρι­βάλ­λον.

Κά­ποι­οι δή­μοι προ του α­δι­ε­ξό­δου, προ­χώ­ρη­σαν μό­νοι τους σε δι­α­χεί­ρι­ση των α­πο­βλή­των τους, μει­ώ­νον­τας το κό­στος για τους δη­μό­τες, άλ­λοι συ­νε­χί­ζουν να λει­τουρ­γούν χω­μα­τε­ρές, ε­νώ άλ­λοι α­σφυ­κτιούν δι­ό­τι α­κο­λού­θη­σαν τον πε­ρα­σμέ­νο πε­ρι­φε­ρεια­κό σχε­δια­σμό και έ­χουν πνι­γεί κυ­ρι­ο­λε­κτι­κά στα μπα­λο­ποι­η­μέ­να σκου­πί­δια.

Μό­νι­μοι υ­πο­κι­νη­τές των κοι­νω­νι­ών στο ό­χι της ό­ποι­ας λύ­σης, κά­ποι­οι αι­ρε­τοί και κομ­μα­τι­κοί πα­ρά­γον­τες, που φυ­σι­κά δεν προ­τεί­νουν κα­μί­α λύ­ση , προ­τεί­νουν μά­λι­στα και το α­πλο­ϊ­κά α­νεκ­δι­ή­γη­το σε­νά­ριο, τα δι­κά μας σκου­πί­δια να τα πά­με ….σε άλ­λο νο­μό!

Ε­πει­δή ό­σοι ε­κλέ­γον­ται ε­πι­βάλ­λε­ται να μπο­ρούν να πά­ρουν και δύ­σκο­λες α­πο­φά­σεις και να μην πα­ρα­πλη­ρο­φο­ρούν τους πο­λί­τες, που στο τέ­λος πάν­τα πλη­ρώ­νουν την α­νυ­παρ­ξί­α συ­νεν­νό­η­σης με χρή­μα­τα και πε­ρι­βαλ­λον­τι­κή υ­πο­βάθ­μι­ση, ας βγουν να μι­λή­σουν έ­ξω α­πό τα δόν­τια ε­πι­τέ­λους!

Α­να­θε­ω­ρή­θη­κε ο πε­ρι­φε­ρεια­κός σχε­δια­σμός και ψη­φί­στη­κε ο  νέ­ος ΠΕ.Σ.Δ.Α., που προ­βλέ­πει ό­τι στα 500μ  α­πό οι­κι­σμούς μπο­ρεί να δη­μι­ουρ­γη­θεί η νέ­α λύ­ση της ο­λο­κλη­ρω­μέ­νης δι­α­χεί­ρι­σης.

Α­ό­ρι­στα στα 500μ. Δεν α­να­φέρ­θη­κε οι­κι­σμός, πε­ρι­ο­χή, χω­ριά κλπ.  Φτά­νον­τας στον και­νο­τό­μο δι­α­γω­νι­σμό ευ­ρω­πα­ϊ­κών κον­δυ­λί­ων και Σ.Δ.Ι.Τ., δηλ. τη ση­με­ρι­νή λύ­ση του ερ­γο­στα­σί­ου στην Καλ­λιρ­ρό­η Μεσ­ση­νί­ας, εί­ναι φυ­σι­κό και ε­πό­με­νο με τό­σα που έ­χουν α­κού­σει οι κά­τοι­κοί της,  να εί­ναι κοι­νώς…. στα κάγ­κε­λα!

Κά­ποι­οι κυ­ρι­ο­λε­κτι­κά χρη­σι­μο­ποι­ούν την ορ­γή α­πό την πα­ρα­πλη­ρο­φό­ρη­ση των κα­τοί­κων, για να κερ­δί­σουν α­πο­δο­χής και να πλή­ξουν αν­τι­πά­λους.

Αυ­τό εί­ναι πα­θο­γε­νές και ε­πι­βάλ­λε­ται ε­πι­τέ­λους να στα­μα­τή­σει.

Δεν ε­πι­τρέ­πε­ται να χρη­σι­μο­ποι­ούν­ται οι κά­τοι­κοι α­πό κα­νέ­ναν, δεν ε­πι­τρέ­πε­ται να δη­μι­ουρ­γεί­ται πο­λε­μι­κή με τους έ­χον­τες αν­τί­θε­τη γνώ­μη, δεν ε­πι­τρέ­πε­ται να βα­δί­ζου­με στις αυ­το­δι­οι­κη­τι­κές ε­κλο­γές με ση­μαί­α τα σκου­πί­δια και να εί­ναι στη μέ­ση οι κά­τοι­κοι που δί­και­α α­γω­νιούν, αλ­λά και ό­λοι οι Μεσ­σή­νιο,ι που βλέ­πουν πά­λι μπρο­στά τους την α­δυ­να­μί­α των ε­κλεγ­μέ­νων εκ­προ­σώ­πων τους να συ­νεν­νο­η­θούν στοι­χει­ω­δώς .

Που βλέ­πουν πρό­σω­πα που τι­μή­θη­καν α­πό την Κυ­βέρ­νη­ση και α­νέ­λα­βαν θέ­σεις κλει­διά στα αρ­μό­δια υ­πουρ­γεί­α Πε­ρι­βάλ­λον­τος, να πα­ρεμ­βαί­νουν α­τυ­χώς, με το βλέμ­μα στραμ­μέ­νο στο δι­κό τους μέλ­λον και να δη­μι­ουρ­γούν ε­πι­πλέ­ον εν­τά­σεις, ό­ταν ο ρό­λος τους εί­ναι η δι­α­σφά­λι­ση του πε­ρι­βάλ­λον­τος της πε­ρι­ο­χής και της υ­γεί­ας των κα­τοί­κων.

Ε­κεί­νο που ό­φει­λαν ό­λοι αυ­τοί που ε­ρί­ζουν πά­νω α­πό την Καλ­λιρ­ρό­η, ή­ταν αν­τί να φω­να­σκούν και να ξε­ση­κώ­νουν τον κό­σμο, να πε­τύ­χουν ε­πι­πλέ­ον ρή­τρες σω­στής πε­ρι­βαλ­λον­τι­κής δι­α­χεί­ρι­σης και ε­πι­πλέ­ον αν­τι­σταθ­μι­στι­κά ο­φέ­λη για την πε­ρι­ο­χή.

Προ­τεί­νω λοι­πόν να ζη­τη­θούν για  την το­πι­κή κοι­νω­νί­α

Ε­πι­πλέ­ον θέ­σεις ερ­γα­σί­ας, 2. Α­πο­φα­σι­στι­κή συμ­με­το­χή στη δι­οί­κη­ση της μο­νά­δας ε­πε­ξερ­γα­σί­ας α­πό εκ­πρό­σω­πο της Καλ­λιρ­ρό­ης, 3. ε­πι­πλέ­ον έρ­γα α­νά­πτυ­ξης στην Καλ­λιρ­ρό­η .4. Δω­ρε­άν ρεύ­μα , νε­ρό θέρ­μαν­ση για τους κα­τοί­κους της Καλ­λιρ­ρό­ης.

Άλ­λω­στε με την ά­γρυ­πνη και α­πο­φα­σι­στι­κή συμ­με­το­χή εκ­προ­σώ­που της  πε­ρι­ο­χής στη δι­οί­κη­ση του ερ­γο­στα­σί­ου, θα ε­πι­τευ­χθεί το ί­διο α­πο­τέ­λε­σμα που  α­πο­λαμ­βά­νουν πό­λεις της Ευ­ρώ­πης που χρη­σι­μο­ποι­ούν τον ί­διο τρό­πο δι­α­χεί­ρι­σης των σκου­πι­δι­ών τους.

Ό­λοι γνω­ρί­ζου­με, πως τέ­τοι­ες πε­ρι­βαλ­λον­τι­κές μο­νά­δες δι­α­χεί­ρι­σης ευ­ρί­σκον­ται στα κέν­τρα των Ευ­ρω­πα­ϊ­κών πό­λε­ων, χω­ρίς ου­δείς να αν­τι­λαμ­βά­νε­ται την πα­ρου­σί­α τους.

Στεί­ρες αρ­νή­σεις, στεί­ρες πο­λι­τι­κές, φω­νές , δι­χα­σμοί και πα­ρα­πλη­ρο­φό­ρη­ση του κό­σμου, ο­δη­γεί τον τό­πο μας στο πε­ρι­θώ­ριο της α­νά­πτυ­ξης και της ευ­η­με­ρί­ας και δεν βο­η­θά ού­τε τους ε­νορ­χη­στρω­τές των αν­τι­δρά­σε­ων, δι­ό­τι στο τέ­λος η α­λή­θεια πάν­τα λάμ­πει!