Το κόστος της Δημοκρατίας

8395207_lΠόσα χρήματα πρέπει να έχει κανείς στην άκρη για να διαθέτει την πολυτέλεια να δαπανά 138.000 ευρώ μέσα σε 25 ημέρες; Αν ανταποκρίνονται στο ύψος των εισοδημάτων του, έχει καλώς. Αν όχι από πού τα βρίσκει;

Η απόφαση του υπηρεσιακού υπουργού Εσωτερικών Μιχάλη Θεοχαρίδη με την οποία προσδιορίζεται το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο εκλογικών δαπανών για κάθε υποψήφιο βουλευτή ανά εκλογική περιφέρεια, οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα ότι για να εισέλθει κανείς στη Βουλή, θα πρέπει σε ορισμένες περιπτώσεις, όπου το σφαγείο μοιάζει με ρομαντικό ειδύλλιο μπροστά στον ανελέητο εκλογικό ανταγωνισμό, να ξοδέψει μια περιουσία…

Το υψηλότερο όριο καταγράφεται στη Β’ Αθηνών με 138.000 ευρώ, ενώ, το χαμηλότερο όριο (Ευρυτανία, Κεφαλληνία, Σάμος)ανέρχεται στις 18.000 ευρώ.

Η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία είναι ένα σχετικά καλό καθεστώς και έχει το κόστος της. Μήπως όμως στην περίπτωσή μας, είναι λιγάκι «αλμυρό»;

Είναι αλήθεια, ότι οι θηριώδεις προεκλογικές καμπάνιες «μ΄ αεροπλάνα και βαπόρια» του παρελθόντος, αφέθηκαν στη σκόνη της λήθης. Παρόλα αυτά, η ψήφος στην Ελλάδα, ακόμα και σε αυτούς τους μνημονιακούς καιρούς, εξακολουθεί να είναι η τρίτη ακριβότερη στις χώρες- μέλη της Ε.Ε, έχοντας φθάσει να κοστίζει 9,39 ευρώ το «τεμάχιο»!.. Συγκριτικά με το Βέλγιο και τη Ρουμανία, που είχαν ανάλογο αριθμό έγκυρων ψήφων τις τελευταίες εθνικές εκλογές, στην Ελλάδα η ψήφος είναι ακριβότερη κατά 6,62 και 6,78 ευρώ αντιστοίχως. Η πολιτική ελίτ της χώρας- το πιο κλειστό «επάγγελμα»- αρνείται επίμονα να προσαρμοστεί στην δραστική υποβάθμιση που επιφυλάσσει στους πιο ευάλωτους.

Το 2010, στις αρχές της κρίσης, η χρηματοδότηση των κομμάτων, που υπολογίζεται ποσοστιαία με βάση τα προϋπολογιζόμενα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού, ήταν 49 εκ. ευρώ. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που είχε διαβιβάσει στη Βουλή ως Κεντρικός Τραπεζίτης ο Ι. Στουρνάρας, το 2009 είχε συμφωνηθεί κρατική επιχορήγηση ύψους 68,2 εκ. ευρώ το οποίο εξαιτίας των εκλογών αυξήθηκε στα 85.135.000 ευρώ. Το 2011 ανήλθε στα 54 εκ. ευρώ, το 2012 στα 45,1 εκ. το 2013 21,8 εκ. και το 2014 στα 19.978.000 ευρώ.

Η κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων, ισχύει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, με τη Γερμανία να την έχει υιοθετήσει ήδη από το 1959. Μόνη εξαίρεση-και εδώ…- αποτελεί η Μεγάλη Βρετανία που έχει ένα αυτοτελές σύστημα χρηματοδότησης των κοινοβουλευτικών ομάδων.

Συνηθίζεται ωστόσο, σε αρκετές περιπτώσεις η χρηματοδότηση να συνδέεται με την πραγματική συμμετοχή των πολιτών στις εκλογές και με την πρόβλεψη να χορηγείται συγκεκριμένο ποσό για κάθε ψήφο που λαμβάνουν τα κόμματα.

Στην Πορτογαλία για παράδειγμα, η κρατική επιχορήγηση συναρτάται αποκλειστικά από τις ψήφους κάθε κόμματος και στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές δόθηκαν 3,1 ευρώ ανά ψήφο. (το ποσό υπολογίζεται κάθε φορά βάσει του εθνικού κατώτατου μισθού).

Το Βέλγιο, με ένα μεικτό σύστημα, παρέχει ετήσια επιχορήγηση 125.000 ευρώ σε κάθε κόμμα και σε αυτό προστίθεται 1,25 ευρώ για κάθε έγκυρη κομματική ψήφο στις εκλογές για τη Βουλή και τη Γερουσία.

Στη Γερμανία το ποσό ανά ψήφο αποτιμάται στο 0,85 ευρώ για τα πρώτα τέσσερα εκατομμύρια ψήφους και 0,70 ευρώ για κάθε παραπάνω ψήφο. Επιπλέον, κάθε κόμμα δικαιούται πρόσθετα 0,38 ευρώ από το κράτος για κάθε ευρώ ιδιωτικής χρηματοδότησης που έλαβε και μέχρι 3.300 ευρώ για κάθε μεμονωμένη εισφορά

Το κόστος ψήφου στην Ευρώπη

Λουξεμβούργο: 21,05 ευρώ
Φινλανδία: 12,25 ευρώ
Ελλάδα: 9,39 ευρώ
Σουηδία: 6,76 ευρώ
Ιταλία: 5,16 ευρώ
Γαλλία: 3,98 ευρώ
Ισπανία: 3,49 ευρώ
Αυστρία:3,38 ευρώ
Γερμανία: 3,08 ευρώ
Βέλγιο: 2,77 ευρώ
Ολλανδία: 1,68 ευρώ
Βρετανία: 0,33

Η οικονομική διαχείριση των κομμάτων, δεν είναι μόνο αδιαφανής και χαώδης, όπως έχει υποστηρίξει βάσιμα ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Τάσος Γιαννίτσης: αποτυπώνει την περιπέτεια της χρεοκοπημένης χώρας. Όπως ενημέρωσε πρόσφατα τη Βουλή η ΤτΕ αναφορικά με τον δανεισμό από την Αγροτική Τράπεζα, στα δάνεια που μεταβιβάστηκαν στην Τράπεζα Πειραιώς περιλαμβάνονται και τα δάνεια που είχε χορηγήσει η ΑΤΕ προς τα πολιτικά κόμματα. Μόνο οι οφειλές ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ανέρχονται σε 244,2 εκ. ευρώ. Η εικόνα βεβαίως δεν είναι πλήρης, διότι η ΤτΕ επισήμανε στη Βουλή, ότι τα στοιχεία για τον δανεισμό των κομμάτων είναι απόρρητα και μόνο σε ειδική Εξεταστική Επιτροπή θα μπορούσαν να κατατεθούν. Και προφανώς δε χρειάζεται να υπενθυμίσει κανείς, ότι χάρη στις άδηλες παροχές της ιδιωτικής οικονομίας (2% κάθε σύμβασης σύμφωνα με τον επικεφαλής της Siemens στην Ελλάδα, Μ. Χριστοφοράκο διοχετευόταν στα ταμεία των κομμάτων εξουσίας) συντηρείται, όπως ακούγεται στην πολιτική αγορά, ακόμα και η μισθοδοσία κομματικών υπαλλήλων. Με βάση τους υφιστάμενους νόμους, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν δικαιούνταν κρατικής χρηματοδότησης. Με τροπολογία ωστόσο τον περσινό χειμώνα την οποία κατέθεσαν ο Κωνσταντίνος Καραγκούνης της ΝΔ και ο Γιάννης Κουτσούκος του ΠΑΣΟΚ και αποδέχθηκε ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Αργύρης Ντινόπουλος, ποσοστό 40% της συνολικής κρατικής επιδότησης που δικαιούνται τα κόμματα θα είναι ακατάσχετο και ανεκχώρητο, με το σκεπτικό στην Αιτιολογική Έκθεση ότι διασφαλίζεται έτσι ένα ελάχιστο εισόδημα βιωσιμότητας.

Το ανώτατο όριο εκλογικής δαπάνης ανά έδρα

1. Α΄ Αθηνών 14 84.600
2. Β΄ Αθηνών 44 138.600
3. Νομού Αττικής 15 86.400
4. Α΄ Πειραιώς 6 63.000
5. Β΄ Πειραιώς 8 73.800
6. Νομού Αιτωλοακαρνανίας 7 72.000
7. Αργολίδος 3 36.000
8. Αρκαδίας 3 36.000
9. Άρτης 3 36.000
10. Αχαΐας 8 73.800
11. Βοιωτίας 3 36.000
12. Γρεβενών 1 18.000
13. Δράμας 3 36.000
14. Δωδεκανήσου 5 63.000
15. Έβρου 4 45.000
16. Ευβοίας 6 63.000
17. Ευρυτανίας 1 18.000
18. Ζακύνθου 1 18.000
19. Ηλείας 5 54.000
20. Ημαθίας 4 45.000
21. Ηρακλείου 8 73.800
22. Θεσπρωτίας 2 27.000
23. Α΄ Θεσσαλονίκης 16 88.200
24. Β΄ Θεσσαλονίκης 9 75.600
25. Νομού Ιωαννίνων 5 54.000
26. Καβάλας 4 45.000
27. Καρδίτσης 4 45.000
28. Καστοριάς 2 27.000
29. Κέρκυρας 3 36.000
30. Κεφαλληνίας 1 18.000
31. Κιλκίς 3 36.000
32. Κοζάνης 5 54.000
33. Κορινθίας 4 45.000
34. Κυκλάδων 4 54.000
35. Λακωνίας 3 36.000
36. Λαρίσης 8 73.800
37. Λασιθίου 2 27.000
38. Λέσβου 3 36.000
39. Λευκάδος 1 18.000
40. Μαγνησίας 6 63.000
41. Μεσσηνίας 5 54.000
42. Ξάνθης 3 36.000
43. Πέλλης 4 45.000
44. Πιερίας 4 45.000
45. Πρεβέζης 2 27.000
46. Ρεθύμνης 2 27.000
47. Ροδόπης 3 36.000
48. Σάμου 1 18.000
49. Σερρών 6 63.000
50. Τρικάλων 4 45.000
51. Φθιώτιδος 5 54.000
52. Φλωρίνης 2 27.000
53. Φωκίδος 1 18.000
54. Χαλκιδικής 3 36.000
55. Χανίων 4 45.000
56. Χίου 2 27.000

reporter.gr