Ε­κτε­νείς α­να­φο­ρές στη Χρυ­σή Αυ­γή, οι υ­πο­στη­ρι­κτές της ο­ποί­ας «ε­ξα­κο­λου­θούν να α­σπά­ζον­ται α­νοι­κτά τον αν­τι­ση­μι­τι­σμό και το ρα­τσι­σμό και συν­δέ­ον­ται με βί­αι­ες ε­πι­θέ­σεις», αλ­λά και στα φο­ρο­λο­γι­κά προ­νό­μια της Ορ­θό­δο­ξης Εκ­κλη­σί­ας πε­ρι­λαμ­βά­νει η έκ­θε­ση του Στέ­ιτ Ντι­πάρ­τμεντ για τις θρη­σκευ­τι­κές ε­λευ­θε­ρί­ες στην Ελ­λά­δα.

Ση­μει­ώ­νε­ται ό­τι «ε­πει­δή η θρη­σκεί­α και η ε­θνι­κό­τη­τα συ­χνά εί­ναι άρ­ρη­κτα συν­δε­δε­μέ­νες, ή­ταν δύ­σκο­λο να τα­ξι­νο­μη­θούν πολ­λά πε­ρι­στα­τι­κά ως ει­δι­κά ε­θνο­τι­κής ή θρη­σκευ­τι­κής μι­σαλ­λο­δο­ξί­ας», προ­σθέ­τον­τας ό­τι «αν­τι­ση­μι­τι­κές και ρα­τσι­στι­κές ε­πι­θέ­σεις» κα­τα­δι­κά­στη­καν δη­μο­σί­ως α­πό τα κόμ­μα­τα και την κυ­βέρ­νη­ση.

Ι­δι­αί­τε­ρη μνεί­α γί­νε­ται στη δο­λο­φο­νί­α του Παύ­λου Φύσ­σα, με­τά την ο­ποί­α «οι Αρ­χές ξε­κί­νη­σαν έ­ρευ­νες και έ­λα­βαν νο­μι­κά μέ­τρα ε­ναν­τί­ον της Χρυ­σής Αυ­γής με την αι­τι­ο­λο­γί­α ό­τι εί­ναι εγ­κλη­μα­τι­κή ορ­γά­νω­ση», στην άρ­ση α­συ­λί­ας βου­λευ­τών της και την α­να­στο­λή της κρα­τι­κής χρη­μα­το­δό­τη­σης στο κόμ­μα.

Στη συ­νο­πτι­κή πε­ρί­λη­ψη για τις θρη­σκευ­τι­κές ε­λευ­θε­ρί­ες στην Ελ­λά­δα για το 2013, α­να­φέ­ρε­ται σε «πε­ρι­ο­ρι­σμούς που ε­πη­ρε­ά­ζουν μέ­λη μη ελ­λη­νορ­θό­δο­ξων θρη­σκευ­τι­κών ο­μά­δων». Οι συν­τά­κτες της έκ­θε­σης ε­πι­ση­μαί­νουν ό­τι η κυ­βέρ­νη­ση χο­ρή­γη­σε προ­νό­μια στην «Ορ­θό­δο­ξη Εκ­κλη­σί­α -που δεν πα­ρέ­χει σε άλ­λες θρη­σκευ­τι­κές ο­μά­δες- ό­πως προ­νο­μια­κή φο­ρο­λο­γί­α και θε­σμο­θε­τη­μέ­νη σύν­δε­ση με την κυ­βέρ­νη­ση». Προ­σθέ­τουν ό­τι τρο­πο­ποι­ή­θη­κε η νο­μο­θε­σί­α προ­κει­μέ­νου να προσ­λη­φθούν 240 θρη­σκευ­τι­κοί ισ­λα­μι­στές εκ­παι­δευ­τι­κοί για να δι­δά­ξουν το Κο­ρά­νι στα δη­μό­σια σχο­λεί­α της Θρά­κης, «ως ε­ναλ­λα­κτι­κή λύ­ση για την ελ­λη­νι­κή ορ­θό­δο­ξη δι­δα­σκα­λί­α». Ψη­φί­στη­κε νό­μος, που προ­βλέ­πει ε­ξαι­ρέ­σεις για τα πα­ρά­νο­μα κτή­ρια, συμ­πε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων των οί­κων προ­σευ­χής και λα­τρεί­ας στη Θρά­κη, που στε­ρούν­ται τί­τλους ι­δι­ο­κτη­σί­ας και δεν εί­ναι σύμ­φω­να με τους κα­νο­νι­σμούς, «ε­πι­τρέ­πον­τας έ­τσι την έκ­δο­ση των α­δει­ών για την α­να­καί­νι­ση και την α­νοι­κο­δό­μη­ση» και «συ­νε­χί­στη­κε ο σχε­δια­σμός» για το τζα­μί στην Α­θή­να.

Ση­μει­ώ­νε­ται α­κό­μα ό­τι «υ­πήρ­ξαν α­να­φο­ρές για κοι­νω­νι­κές κα­τα­χρή­σεις ή δι­α­κρί­σεις με βά­ση το θρή­σκευ­μα και τις πε­ποι­θή­σεις». Δι­α­πι­στώ­νε­ται ό­τι η Ορ­θό­δο­ξη Εκ­κλη­σί­α «α­σκεί ση­μαν­τι­κή κοι­νω­νι­κή, πο­λι­τι­κή και οι­κο­νο­μι­κή ε­πιρ­ρο­ή, που συ­χνά έ­χει α­πο­τέ­λε­σμα την υ­πο­τί­μη­ση των άλ­λων θρη­σκει­ών» και ό­τι «ο­ρι­σμέ­νοι μη ορ­θό­δο­ξοι πο­λί­τες ε­ξέ­φρα­σαν πα­ρά­πο­να ό­τι αν­τι­με­τω­πί­ζον­ται με κα­χυ­πο­ψί­α ή πως δεν ή­ταν γνή­σιοι Ελ­λη­νες ό­ταν α­πο­κά­λυ­ψαν τις θρη­σκευ­τι­κές τους πε­ποι­θή­σεις σε άλ­λους Ελ­λη­νες πο­λί­τες», ε­νώ μέ­λη μη ορ­θό­δο­ξων θρη­σκευ­τι­κών ο­μά­δων «α­νέ­φε­ραν πε­ρι­στα­τι­κά κοι­νω­νι­κών δι­α­κρί­σε­ων». ΠΑΣ

e­n­et.gr