Γράφει ο Θόδωρος  Γαλανόπουλος

Φίλοι μου διαπιστώνω για μία ακόμη φορά, πόσο δύσκολη υπόθεση είναι να είσαι υποψήφιος!  Μα πόσο να γίνεις εμφανής στο κοινό, από αφανής που ήσουν;  Πόσο να δείξεις την αξία που έχεις, και δεν κατάλαβαν ούτε οι γείτονες και οι συγγενείς σου, ούτε οι συνάδελφοί σου στη δουλειά;  Απα-πα πολύ βαρύ φορτίο!  Πρέπει να πας να ακούς μουσικές που δεν γουστάρεις, να παρακολουθείς εκδηλώσεις που απεχθάνεσαι, να δηλώνεις την παρουσία σου σε δοξολογίες, βαφτίσια, γάμους και κηδείες, να στριμώχνεσαι για να βγαίνεις μπροστά στην παρέλαση για να σε βλέπουν τα σχολεία, να βγάζεις τη μούρη σου μπροστά στο Facebook  την ώρα που χαιρετάς όλο κάτι άσχετους, να βρίσκεσαι στη Μητρόπολη, στη Μεγαλόπολη, στη Λιμνούπολη ή στη Λιλιπούπολη…. Αλλά τι να κάνεις; Πρέπει να πας να μαζέψεις ψήφους για τον αρχηγό που πάει για δήμαρχος, μπας και βγει αντιδήμαρχος…. Και τι χαρούμενη ομάδα που θα είστε όλοι μαζί και θα βγείτε να φάτε στην ταβέρνα, και να φωτογραφηθείτε, άσχετα που ο ένας θέλει να φάει το αυτί του άλλου, που δεν χωνεύεστε καθόλου…. Αυτό δεν έχει καθόλου σημασία!  Ο αγώνας έχει σημασία, και μήπως εκεί πάνω στον αγώνα, σκαλώσεις κι εσύ σε καμιά θέση στο δήμο και βολευτείς τέτοιες δύσκολες εποχές… Κατανοητό τι να κάνουμε… Άλλος πάει στη Μελβούρνη για δουλειά, εγώ πάω στα Ιόνια νησιά για σεζόν, και άλλοι πάνε στο Δήμο να πιάσουνε πόρτα για το χειμώνα!  Έτσι είναι η ζωή αδέρφια!  Όπως έλεγε και ένας παλιός μου φίλος,  «άλλοι λιάζονται και άλλοι ξεκολιάζονται»  … Μία καλή ιδέα πάντως είναι τώρα που είστε ζεστοί πριν τις εκλογές, να αρχίσετε να πάτε τίποτα εκδρομές. Είστε τόσοι πολλοί που θα αναζωογονήσετε τον τουρισμό της Ελλάδας, πιο πολύ και από τις σχολικές εκδρομές!  Δεν θα βγείτε που δεν θα βγείτε, φάτε πιείτε… και αγαπηθείτε..  και άντε γεια…