Της Αν­τω­νί­ας Μπού­ζα

Ο μο­να­δι­κός φά­ρος ελ­πί­δας της πα­τρί­δας μας που εί­ναι ο πο­λι­τι­σμός, δυ­στυ­χώς χω­ρίς δι­σταγ­μό γί­νε­ται βο­ρά στο βω­μό πο­λι­τι­κών στό­χων.

Έ­τσι ο κ. Πε­τρά­κος βου­λευ­τής ων, του Συ­ρι­ζα στο Νο­μό Μεσ­ση­νί­ας, βι­ά­στη­κε να ρί­ξει το α­νά­θε­μα για τις δυ­σκο­λί­ε­ς  χρη­μα­το­δό­τη­σης του­  φε­τι­νού φε­στι­βάλ χο­ρού Κα­λα­μά­τας, σε ό­λους .

Ό­μως η­  πί­στη  στην ε­νί­σχυ­ση του πο­λι­τι­σμού και των ω­φε­λει­ών που πη­γά­ζουν α­πό αυ­τόν, τό­σο στο ε­σω­τε­ρι­κό της Χώ­ρας, ό­σο και στο ε­ξω­τε­ρι­κό, έ­δω­σε τη λύ­ση α­πό την Κυ­βέρ­νη­ση στο υ­παρ­κτό πρό­βλη­μα που α­φο­ρού­σε τη φε­τι­νή ε­πε­τεια­κή δι­ορ­γά­νω­ση του φε­στι­βάλ χο­ρού Κα­λα­μά­τας, ό­πως σω­στά α­να­φέρ­θη­κε σε ε­πι­στο­λή του προ­έ­δρου της ΝΟ.Δ.Ε.Μεσ­ση­νί­ας.

Ε­πει­δή ό­σα α­κού­στη­καν τις τε­λευ­ταί­ες μέ­ρε­ς  για τυ­χόν ευ­θύ­νες, για α­πεν­τά­ξεις α­πό το Ε­ΣΠΑ, για δυ­σκο­λί­ες πραγ­μα­το­ποί­η­σης της δι­ορ­γά­νω­σης, ε­πι­βάλ­λε­ται να μας κι­νη­τρο­δο­τή­σουν, για να δού­με την υ­πό­θε­ση,­  λί­γο πιο α­να­τρε­πτι­κά.

Δη­λα­δή, δε­ν  πρέ­πει να γί­νει μί­α συ­ζή­τη­ση των αρ­μο­δί­ων φο­ρέ­ων της αυ­το­δι­οί­κη­σης και του Υ­πουρ­γεί­ου Πο­λι­τι­σμού για το μέλ­λον ε­νός θε­σμού δι­ε­θνούς εμ­βέ­λειας ό­πως εί­ναι το φε­στι­βάλ χο­ρού Κα­λα­μά­τας και­  να α­να­ζη­τη­θούν οι λό­γοι που με­τά 20 χρό­νια δεν έ­χει κα­τα­φέ­ρει να γί­νει αυ­τό­νο­μα συν­τη­ρού­με­νο ;

Βέ­βαι­α ό­ταν ο πο­λι­τι­σμός α­δί­στα­κτα μπαί­νει στο στό­χα­στρο της πο­λι­τι­κής αν­τι­πα­ρά­θε­σης και  ο κά­θε αν­τι­πο­λι­τευ­ό­με­νος βου­λευ­τής ό­πως ο κ. Πε­τρά­κο­ς  νο­μί­ζει ό­τι στη λο­γι­κή, πως το κρά­τος πρέ­πει να πλη­ρώ­νει για τα πάν­τα, βρί­σκε­ται­  και η λύ­ση, ε­νώ τον εν­δι­α­φέ­ρει μό­νο η ε­πίρ­ρι­ψη ευ­θυ­νών α­ναί­τια τό­σο στην Πε­ρι­φε­ρεια­κή Αρ­χή , ό­σο και στην Κυ­βέρ­νη­ση και ό­χι οι λύ­σεις, τό­τε δεν υ­πάρ­χει πε­ρί­πτω­ση ο πο­λι­τι­σμός να κερ­δί­σει.

Αυ­τό το τό­σο σπου­δαί­ο και ση­μαν­τι­κό που ά­φη­σε πα­ρα­κα­τα­θή­κη στον κό­σμο η Ελ­λά­δα, δηλ. ο πο­λι­τι­σμός της σε ό­λες τις μορ­φές του, έ­πρε­πε να εί­ναι το ση­μεί­ο σύγ­κλι­σης και ό­χι α­πό­κλι­σης.

Η πε­ρί­πτω­ση του φε­στι­βάλ Κα­λα­μά­τας, πρέ­πει να α­πο­μα­κρυν­θεί α­πό λο­γι­κές πο­λι­τι­κής αν­τι­πα­ρά­θε­σης και με τη συμ­βο­λή ό­λων, α­φού  α­να­ζη­τη­θούν κι α­να­δει­χθούν οι α­δυ­να­μί­ες που το κά­νουν να δυ­σκο­λεύ­ε­ται να στα­θεί οι­κο­νο­μι­κά, να δι­ορ­θω­θούν κι έ­τσι να ε­ξευ­ρε­θεί ο τρό­πος στή­ρι­ξης και χρη­μα­το­δό­τη­σης , ό­χι α­πα­ραί­τη­τα μό­νο α­πό κρα­τι­κές ή ευ­ρω­πα­ϊ­κές ε­νι­σχύ­σεις.