Γράφει ο Βασίλης Τζαμουράνης

Είχε  κατατεθεί στην Βουλή το πολυνομοσχέδιο «σκούπα» του ΥΠΕΝ με πρόθεση να ψηφιστεί την περασμένη εβδομάδα ,ύστερα από δημόσια διαβούλευση ολίγων ημερών! Μετά την γενική κατακραυγή  από  επτά περιβαλλοντικές οργανώσεις και  τον τύπο  αλλά και  την αμφισβήτηση του ακόμα και από βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος ,τόσο για την ακατανόητη σπουδή και την πολύ σύντομη διαβούλευση όσο και κυρίως για τις διατάξεις του,  αποσύρθηκε για λίγες μέρες και πρόκειται να εισαχθεί για ψήφιση την επόμενη εβδομάδα.

Μεταξύ των ρυθμίσεων που περιλαμβάνει το νομοσχέδιο  είναι και αυτές που  αφορούν κρίσιμα ζητήματα για την προστασία του περιβάλλοντος, όπως, μεταξύ άλλων, η επιβάρυνση όλων των ζωνών προστασίας των περιοχών του δικτύου Natura 2000, η εκχέρσωση δασικών εκτάσεων, η υπέρμετρη παροχή  κινήτρων και διευκολύνσεων σύνθετων  τουριστικών εγκαταστάσεων, εγκαταστάσεων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και σειρά αποσπασματικών πολεοδομικών ρυθμίσεων»,

Ενδεικτικά αναφέρω κάποιες κραυγαλέες περιπτώσεις:

• « Παρέχεται στον υπ. Περιβάλλοντος η δυνατότητα να «διορθώνει» τα όρια οικισμών, σε αντίθεση με την πάγια νομολογία του ΣτΕ που προβλέπει ως προϋπόθεση την έκδοση σχετικού Προεδρικού Διατάγματος». Διάταξη εμφανώς παράνομη αφού ανοίγει το «παράθυρο» για ρουσφετολογικές επεκτάσεις ορίων οικισμών και μεμονωμένες διευθετήσεις φίλων.
• « Η δυνατότητα «νομιμοποίησης» παράνομων δρόμων ή διάνοιξης νέων μέσω των ειδικών πολεοδομικών σχεδίων, ώστε να καταστεί οικοδομήσιμη η έκταση ενός ιδιώτη που θα υλοποιήσει στρατηγική επένδυση, ενώ η νομολογία του ΣτΕ απαιτεί τον ολοκληρωμένο σχεδιασμό του οδικού δικτύου».

Η διάταξη αφορά μόνο ιδιώτες  που θα υλοποιήσουν στρατηγικές τουριστικές επενδύσεις, Οι χιλιάδες υπόλοιποι ιδιοκτήτες με τις μικρές οικοδομήσιμες μέχρι τώρα εκτός σχεδίου εκτάσεις ,που δεν μπορούν πλέον  να κτίσουν αν  δεν έχουν πρόσωπο σε αναγνωρισμένο κοινόχρηστο χώρο, δεν συμπεριλαμβάνονται στην ρύθμιση!

• «Η δυνατότητα συμπερίληψης πρόσθετων κατηγοριών τουριστικών εγκαταστάσεων σε αυτές που μπορούν να χωροθετηθούν σε απόσταση μόλις 30 μέτρων από τον αιγιαλό» (όπως κατοικίες σε σύνθετα τουριστικά   καταλύματα),

 Η διάταξη  αυτή που έτσι κι αλλιώς καταστρατηγεί την  γενική απαγόρευση δόμησης στην παράκτια ζώνη σε βάθος 100 μέτρων από την γραμμή αιγιαλού , αγνοεί  προκλητικά  και τις ενδεχόμενες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής ( όπως άνοδος  της στάθμης της θάλασσας, πιθανό τσουνάμι, παράκτια διάβρωση κ.α.).

• « Η δυνατότητα κατασκευής τουριστικών χωριών εκτός από δημόσιες και σε ιδιωτικές δασικές εκτάσεις και η κατασκευή λιμένων αναψυχής σε ΠΟΤΑ ακόμα και εντός προστατευόμενων περιοχών», αφήνουν πολλά ερωτηματικά και υπόνοιες.

Μια άλλη πηγή ανησυχίας είναι η αντίληψη που κυριαρχεί στο νομοσχέδιο, θεωρώντας  τον  τουρισμό ως μοναδικό εξαγωγικό προϊόν της χώρας, παρέχοντας  ιδιαίτερα ευνοϊκές ρυθμίσεις και διευκολύνσεις για την ανάπτυξή του, όταν είναι πλέον παραδεκτό ότι δεν μπορεί ως χώρα να βασιζόμαστε στην μονοκαλλιέργειά του αγνοώντας τον πρωτογενή τομέα και την βιομηχανία.

Ο τουρισμός μας κυρίως βασίζεται στο φυσικό κάλλος της χώρας και στη φυσική και πολιτιστική της κληρονομιά. Είναι όμως πολλά τα παραδείγματα όπου η γρήγορη και ανεξέλεγκτη ανάπτυξη του τουρισμού  καταστρέφει το περιβάλλον από το οποίο εξαρτάται η επιβίωσή του. Επειδή το περιβάλλον μας αφορά όλους αλλά και τον τουρισμό, χρειάζονται  περιορισμοί και αυστηρές ρυθμίσεις και  την προστασία του και όχι ευνοϊκές εξαιρέσεις .

Το πολυνομοσχέδιο επίσης προβλέπει την ένταξη των απορριμμάτων και του νερού στην ΡΑΕ(Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) ρύθμιση που δεν αποδέχεται το Ταμείο Ανάκαμψης. Το νερό ,σε αντίθεση με την ενέργεια και τα απορρίμματα που έχουν πλέον ιδιωτικοποιηθεί, είναι  το μόνο «αγαθό» που παραμένει ακόμα υπό δημόσιο έλεγχο. Παρά τις διαβεβαιώσεις του Υπουργού Περιβάλλοντος, ότι δεν κινδυνεύει ο δημόσιος χαρακτήρας του, η επιμονή του Ταμείου Ανάκαμψης να  ζητήσει χωριστές Αρχές για τα απορρίμματα και το νερό αφήνει πολλές ανησυχίες.

Με το νομοσχέδιο ουσιαστικά επέρχεται η πλήρης κατάργηση των ΔΕΥΑ και των αρμοδιοτήτων τους που σύμφωνα με τον νόμο έχουν κοινωφελή σκοπό. Εκείνο όμως που θεωρώ ότι έχει ιδιαίτερη αξία να τονισθεί είναι ότι δεν εξαιρείται το αρδευτικό νερό που αποτελεί το 75% των συνολικών ποσοτήτων. Εύκολα μπορεί κανείς να φανταστεί  τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό για τους αγρότες μας και την γεωργική παραγωγή που μέχρι σήμερα απολάμβαναν σχεδόν δωρεάν  αρδευτικό νερό!

Η   εμπειρία της κοινωνίας από όσα συνέβησαν με το ηλεκτρικό ρεύμα  και την ενέργεια τα τελευταία χρόνια είναι σε όλους γνωστή και δυσάρεστη. Ανεξέλεγκτες ανατιμήσεις ,υπερκέρδη, χρηματιστήριο ενέργειας κ.α . Ελπίζω να μην χρειαστεί να ζήσουμε τα ίδια και με το νερό .  Επιβάλλεται να παραμείνει δημόσιο αγαθό και να μην αποτελέσει «προϊόν» της αγοράς!

Εύχομαι   η υπόσχεση του Υπουργού Περιβάλλοντος ότι το νερό δεν πρόκειται να ιδιωτικοποιηθεί και το νομοσχέδιο θα διορθωθεί κατά τέτοιο τρόπο που να μην πλήττεται το περιβάλλον,  να έχει μεγαλύτερη αξιοπιστία  από εκείνη του συναδέλφου του  πρώην υπουργού Μεταφορών που αναφερόταν στην ασφάλεια των σιδηροδρόμων!

Ο Βασίλης Νικ. Τζαμουράνης είναι Πολιτικός Μηχανικός, Υποψήφιος Δήμαρχος Καλαμάτας