Του Θό­δω­ρου Γα­λα­νο­που­λου

Έ­χω πει δι­ά­φο­ρα α­στεί­α για την πε­ρί­φη­μη α­πό­λυ­τη ι­σο­πα­λί­α των υ­πο­ψη­φί­ων δη­μάρ­χων ε­κεί στη Μεσ­σή­νη! Αλ­λά έ­τσι κι αλ­λι­ώς έ­γι­νε! Με τον έ­ναν ή τον άλ­λον τρό­πο, θε­μι­τό ή α­θέ­μι­το έ­γι­νε! Πέ­ναλ­τι δεν προ­βλέ­πον­ται, προ­βλέ­πε­ται μό­νο το ε­κλο­γο­δι­κεί­ο, ό­που για να τα λέ­με στα ί­σια, αυ­τοί που θα πε­ρά­σου­νε κα­λά θα εί­ναι μο­νό οι δι­κη­γό­ροι! Εν­στά­σεις, κλή­σεις, α­να­βο­λές, δι­α­κο­πές, α­γω­γές, ε­πα­νεν­στά­σεις …και άλ­λες δι­κο­νο­μι­κές δυ­νά­μεις! Και μια ο­λό­κλη­ρη πε­ρι­ο­χή, να πε­ρι­μέ­νει τη δι­κα­στι­κή α­πό­φα­ση αν θα έ­χει δή­μαρ­χο και τι δή­μαρ­χο; Της μιας ψή­φου! Α­φού ε­ξε­τα­σθεί εν­δε­λε­χώς ο έ­νας ψή­φος, θα κρί­νει το μέλ­λον ό­λης της Μεσ­σή­νης! Ει­λι­κρι­νά δεν εί­ναι και λι­γά­κι ντρο­πή; Κι αν δεν τα προ­βλέ­πουν ό­λα οι νό­μοι, δεν υ­πάρ­χουν συμ­φω­νί­ες κυ­ρι­ών; Να α­πο­φα­σί­σουν να γί­νει δή­μαρ­χος ο έ­νας για 2,5 χρό­νια και άλ­λα τό­σα ο άλ­λος; Ω­ραί­α και ξε­κά­θα­ρα; Ε­δώ συγ­κυ­βερ­νά η ΝΔ με το ΠΑ­ΣΟΚ και δεν μπο­ρούν να βρουν μια συ­ναι­νε­τι­κή λύ­ση στο δή­μο Μεσ­σή­νης; Και έ­στω ό­τι α­πο­φά­σι­σε το δι­κα­στή­ριο ό­τι δή­μαρ­χος εί­ναι ο τά­δε, α­πό τους δυ­ο! Θα περ­νά­ει στο δρό­μο και θα του λέ­νε, κα­λώς το δή­μαρ­χο μου; Ε­γώ σε έ­βγα­λα! Ε­γώ εί­μαι ο έ­νας πα­ρα­πά­νω! Δι­ό­ρι­σε μου τα παι­διά! Ει­λι­κρι­νά αν ή­μουν στη θέ­ση τους ε­νός εκ των δυ­ο, σε έ­ναν τό­πο που με έ­κα­νε δή­μαρ­χο του ε­νός … θα τους χά­ρι­ζα και Δη­μαρ­χί­α και κα­ρέ­κλα και ό­λη την υ­πο­στή­ρι­ξη που του χά­ρι­σαν να εί­ναι μο­νο­ψη­φι­κός δή­μαρ­χος! Ε­κτός α­πό την πο­λι­τι­κή, και γε­νι­κά την α­σχο­λί­α με τα κοι­νά, υ­πάρ­χει και η κοι­νή λο­γι­κή και η α­ξι­ο­πρέ­πεια που κά­ποι­ες φο­ρές εί­ναι πο­λύ ι­σχυ­ρή και πρέ­πει να σου α­νοί­γει το πα­ρά­θυ­ρο να δεις την α­λή­θεια, και να πε­τάς στη μού­ρη ο­ρι­σμέ­νων και τα α­ξι­ώ­μα­τα και τις δι­ά­φο­ρες λο­βι­τού­ρες! Πάν­τως να εί­ναι σί­γου­ροι, τον πρώ­το και­ρό μό­νο ο πο­λί­της πο­λώ­νε­ται και λει­τουρ­γεί σαν ο­πα­δός! Με­τά σί­γου­ρα θα βα­ρε­θεί να βλέ­πει να με­τα­φέ­ρε­ται η το­πι­κή αυ­το­δι­οί­κη­ση στα δι­κα­στή­ρια! Και να α­να­ρω­τι­έ­ται με τι σθέ­νος και πυγ­μή να πά­ρει έ­νας δή­μαρ­χος μια α­πό­φα­ση στη­ρι­ζό­με­νος σε έ­ναν ψή­φο!

«Οι κυ­βερ­νή­σεις πέ­φτου­νε μα η α­γά­πη μέ­νει» έ­γρα­φε ρο­μαν­τι­κά ο Μα­νώ­λης Ρά­σου­λης … Βρεί­τε μό­νοι σας μια λύ­ση για το κα­λό ό­λων και ε­φαρ­μό­στε την! Μην πε­ρι­μέ­νε­τε πε­ρισ­σό­τε­ρη α­πό τη δι­κή σας λο­γι­κή να φα­νεί μέ­σα α­πό έ­να δι­κα­στή­ριο! Ό­σο για τους πο­λί­τες,πο­λύ σο­φά λέ­ει ο λα­ός μας. Την υ­πο­γρα­φή την ψω..η και τη ψή­φο δεν την βά­ζουν ο­που­δή­πο­τε! Ναι γειά !!