Της Σοφίας Αποστολοπούλου*
1 εκ. ευρώ από τις τσέπες μας για να στηθεί στη Πύλο η φιέστα και το τραπέζωμα των touroperator, των μεγαλοδημοσιογράφων και των καναλαρχών της Βρετανίας. Η οποία φιέστα όπως είπε ο εισηγητής του θέματος στο Δημοτικό λιμενικό Ταμείο Πύλου: «δεν θα στοιχίσει σε μας τίποτα».
Το ότι η η Πύλος και γενικά όλη η Πελοπόννησος, είναι ιδανική για όλες τις μορφές τουρισμού, ακόμη και το χειμώνα, είναι διεθνώς γνωστό, είτε κάνουμε φιέστες είτε όχι. Για αυτό οι καπιταλιστές έχουν προσανατολιστεί στη κατασκευή «πολυσύνθετων καταλυμάτων» με 5άστερα δωμάτια και άλλες παροχές όπως η ΠΟΤΑ.
Σε μια περίοδο καπιταλιστικής κρίσης που το 1/3 του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο ή στο όριο της φτώχειας, επιχορηγούνται με εκατομμύρια ευρώ για την ανέγερση αυτών των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Άλλα τόσα εκατομμύρια ευρώ ξοδεύονται για την εφαρμογή προγραμμάτων γαστρονομικού τουρισμού, αλιευτικού τουρισμού, αγροτουρισμού, και γενικότερα ξοδεύουν πάρα πολλά σε αυτό που ονομάζουν «ποιοτικό τουρισμό».
Και ο κ. Τατούλης και η κ. Νικολάκου, αλλά και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ υπερθεματίζουν για τον «ποιοτικό τουρισμό» , όπως κάνουν και όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Σε αυτά τα πλαίσια οι καπιταλιστές στο τουρισμό διεκδικούν ρευστότητα , κονδύλια και επενδύσεις . Απαιτούν έργα υποδομών που πρόθυμα και κατά προτεραιότητα η διοίκηση της Περιφέρειας Πελοποννήσου ανταποκρίνεται. Παράδειγμα ο δρόμος Σουληνάρι – Ρωμανού περιμένει το επόμενο ΕΣΠΑ για να ολοκληρωθεί ενώ ο δρόμος Σουληνάρι- Πύλος κανένας δεν ξέρει αν ποτέ γίνει.
Είναι αναμενόμενο λοιπόν όταν διαθέτουν δις ευρώ για επιχορηγήσεις, δάνεια, πακέτα και υποδομές για τη καπιταλιστική ανάπτυξη στο τομέα του τουρισμού, να διαθέτουν και 1.000.000 ευρώ για τραπεζώματα και διαφήμιση. Από αυτή την ανάπτυξη και από τέτοιες φιέστες επωφελούνται κυρίως οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, που δουλεύουν με πρακτορεία- μεγαθήρια του εξωτερικού. Πόσοι μικροί επαγγελματίες της Πύλου πούλησαν ένα καφέ ή μια κάρτα την ημέρα της φιέστας;
Από την άλλη οι εργαζόμενοι στο χώρο του τουρισμού βλέπουν τους μισθούς να συρρικνόνωνται, , τη μαύρη εργασία να γενικεύεται, την εντατικοποίηση να μεγαλώνει και τις απολύσεις να πληθαίνουν. Ολοένα και πιο μικρό κομμάτι της πίτας καταλήγει στους «μικρούς» επιχειρηματίες του κλάδο , ενώ οι διακοπές και οι μέρες αναψυχής , έχουν γίνει άπιαστο όνειρο για τη λαϊκή οικογένεια.
Το ερώτημα τελικά είναι ανάπτυξη για ποιόν; Ανάπτυξη για τα μονοπώλια ή ανάπτυξη για το λαό; Ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από αυτές τις φιέστες; Σίγουρα κερδισμένοι είναι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι του τουρισμού, και χαμένοι είμαστε όλοι εμείς οι εργαζόμενοι που τις πληρώνουμε, με τις περικοπές στους μισθούς μας και με τη φοροληστεία που γίνεται εις βάρος μας. Και τα παλιά κυβερνητικά μέτρα και τα νέα που έρχονται από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχουν ως στόχο τη διασφάλιση κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση των ομίλων, τη δημιουργία επενδυτικών ευκαιριών για το μεγάλο κεφάλαιο, και τη φτηνή εργατική δύναμη. Για αυτό οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, οι αγρότες πρέπει και μπορούν να ενωθούν σε μια μεγάλη λαϊκή συμμαχία για τα δικαιώματά τους, ενάντια στη πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ, των μονοπωλίων που καταστρέφουν τη ζωή μας, για να εξυπηρετήσουν μια χούφτα κεφαλαιοκράτες.
*Δημοτική Σύμβουλος του Δήμου Πύλου – Νέστωρος με την Λαϊκή Συσπείρωση
