Γράφει η Γεωργία Ρήγα
Στο παρακάτω άρθρο που ακολουθεί θα ήθελα να αναφερθώ στην φράση του Αμερικάνου συγγραφέα Leo Buscaglio“Η αγάπη είναι ζωή.Και αν δεν έχεις αγάπη ,δεν έχεις ζωή”,αλλά και στις προσωπικές μου απόψεις και πεποιθήσεις για αυτή την φράση.
Η αγάπη για τον κάθε άνθρωπο έχει διαφορετική έννοια, και ο καθένας αγαπάει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο.Αγάπη, σημαίνει εμπιστοσύνη, ειλικρίνεια, ασφάλεια και σεβασμός.Είναι τα βασικά θεμέλια για να “χτιστεί”μια σχέση.Συναισθήματα που σε κάνουν να αισθάνεσαι ψυχικά ικανοποιημένος και γεμάτος, που σου δίνουν δύναμη για να “πολεμάς” για τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου, είτε οι μέρες λάμπουν από φως , είτε έχουν το απόλυτο σκοτάδι.
Η αρρωστημένη κοινωνία που ζούμε έχει αποτύχει σε πολλά πράγματα, και μαζί με αυτή αποτυγχάνουμε και εμείς στο να αγαπήσουμε. Όσο, τα πράγματα εξελίσσονται έτσι, η αγάπη χάνει και την σημασία της, αλλά και την αξία της.Οι καταστάσεις που βιώνουμε μας μετέτρεψαν σε ανθρώπους ,που αγαπάμε σύμφωνα με την τσέπη του άλλου ή του παρουσιάζουμε ότι τον αγαπάμε, επειδή όλο και κάτι έχουμε να κερδίσουμε από αυτόν.
< Ξεχάσαμε να αγαπάμε σαν παιδιά>,παρεξηγήσιμη αυτή η πρόταση από πολλούς , κι ο λόγος επειδή αρκετός κόσμος θεωρεί ανώριμο να αγαπάς έτσι.Σε διαβεβαιώ, ότι ο ενήλικας θα σε αγαπήσει καθαρά από συμφέρον, ενώ ένα παιδί θα σε αγαπήσει πραγματικά. Στην αγνή του ψυχούλα δεν κυριαρχεί ,ούτε το μίσος, ούτε η κακία,αντιθέτως κυριαρχεί η εκτίμηση,το ειλικρινές ενδιαφέρον, ο αμοιβαίος σεβασμός, αλλά και η κατανόηση συναισθημάτων του άλλου.Για παράδειγμα, όταν ένα παιδί δει στεναχωρημένο έναν άνθρωπο, αμέσως θα περάσει απο το μυαλό του η φράση”γιατι αυτός ο κύριος
είναι στεναχωρημένος; “ και θα ρωτήσει τον γονιό του “μπορούμε να τον βοηθήσουμε;”.Είναι μερικές μόνο λέξεις που κρύβουν ανθρωπιά,σε αντίθεση με τους ενήλικες που, όταν δουν το ίδιο γεγονός θα το προσπεράσουν και θα συνεχίσουν την βόλτα τους,χωρίς να συμβαίνει τίποτα.
Όλοι έχουμε ανάγκη να μας αγαπάνε και να τους αγαπάμε!Αγαπώντας έχουμε ζωή,και πίστεψε με δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να μπορείς να ζεις αγαπώντας!Είναι θεώρημα η αγάπη και για να ισχύσει ο ορισμός της χρειάζεται απόδειξη!Η αγάπη δίνει πνοή,σε έναν κόσμο που είναι συναισθηματικά άδειος και νεκρός.
Εγώ,αν θες να ξέρεις αγαπάω σαν παιδί κι έτσι θέλω να με αγαπούν κι εμένα!Με βάση την καρδιά και όχι την τσέπη!Για μένα αγάπη, είναι το χέρι που θα με κρατήσει και θα κρατήσω στις δύσκολες στιγμές,ο ώμος που θα θέλω να γείρω το κεφάλι μου και θα εκμυστηρευτώ τις στεναχώριες μου και τα άγχη μου.Ο άνθρωπος που θα με κάνει μια σφιχτή και ζεστή αγκαλιά.Εκείνος ,ο οποίος θα μου δείχνει το ενδιαφέρον του με κάθε τρόπο και θα με κάνει να γελάω δυνατά!Θα με φροντίζει και θα με προσέχει!
Τέλος,ο άνθρωπος χρειάζεται την αγάπη σαν το οξυγόνο! Αφήστε στην άκρη τους εγωισμούς,την κακία και την εξαπάτηση των συνανθρώπων σας. Γεμίστε την ζωή σας, με καλοσύνη, ειλικρίνεια και θετική ενέργεια!Μάθετε να αγαπάτε!
Η Γεωργία Ρήγα είναι απόφοιτη του τμήματος Δημοσιογραφίας ΔΙΕΚ
