Ο­λο­κλη­ρω­μέ­νο νο­μο­θε­τι­κό πλαί­σιο για τον εκ­συγ­χρο­νι­σμό του ι­σχύ­ον­τος κα­θε­στώ­τος στο συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα έ­χει έ­τοι­μο το υ­πουρ­γεί­ο Ερ­γα­σί­ας. Αλ­λά­ζει ο τρό­πος χρη­μα­το­δό­τη­σης των σω­μα­τεί­ων. Αν­τι­με­τω­πί­ζε­ται ο κα­τα­κερ­μα­τι­σμός τους. Στο τρα­πέ­ζι των δι­α­πραγ­μα­τεύ­σε­ων με τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ μπαί­νει το θέ­μα των α­περ­γι­ών. Α­να­ζη­τεί­ται χρυ­σή το­μή, ώ­στε οι α­πο­φά­σεις να λαμ­βά­νον­ται α­πό ευ­ρεί­α πλει­ο­ψη­φί­α των α­πα­σχο­λου­μέ­νων στις ε­πι­χει­ρή­σεις.

Στην αλ­λα­γή του «συν­δι­κα­λι­στι­κού νό­μου» με­τά α­πό 32 χρό­νια προ­χω­ρά έ­ως το τέ­λος του έ­τους το υ­πουρ­γεί­ο Ερ­γα­σί­ας. Στο τρα­πέ­ζι μπαί­νουν μί­α σει­ρά ρι­ζι­κών αλ­λα­γών α­πό τον τρό­πο χρη­μα­το­δό­τη­σης των συν­δι­κά­των και την αν­τι­με­τώ­πι­ση του κα­τα­κερ­μα­τι­σμού τους μέ­χρι τη δι­α­δι­κα­σί­α προ­κή­ρυ­ξης των α­περ­για­κών κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων.

Στό­χος των πα­ρεμ­βά­σε­ων εί­ναι να δη­μι­ουρ­γη­θεί έ­να σύγ­χρο­νο πλαί­σιο λει­τουρ­γί­ας των συν­δι­κά­των, κα­θώς οι τε­λευ­ταί­ες αλ­λα­γές έ­γι­ναν το 1982 (με τον νό­μο 1264), ε­νώ με το πέ­ρα­σμα των χρό­νων το κύ­ρος των συν­δι­κά­των έ­χει υ­πο­στεί ρωγ­μές, με τον α­ριθ­μό των ερ­γα­ζο­μέ­νων που συμ­με­τέ­χει στις κι­νη­το­ποι­ή­σεις να βαί­νει δια­ρκώς μει­ού­με­νος.

ethnos.gr