«Πλυν­τή­ριο» για σπα­τά­λες, ύ­πο­πτες συ­ναλ­λα­γές και πα­ρά­νο­μο πλου­τι­σμό α­πό δι­οι­κή­σεις και μέ­λη α­μαρ­τω­λών δη­μο­τι­κών ε­πι­χει­ρή­σε­ων συ­νι­στά γνω­μο­δό­τη­ση του Νο­μι­κού Συμ­βου­λί­ου του Κρά­τους που έ­κα­νε α­πο­δε­κτή το υ­πουρ­γεί­ο Οι­κο­νο­μι­κών με την ο­ποί­α δί­νε­ται «συγ­χω­ρο­χάρ­τι» για τις φο­ρο­λο­γι­κές πα­ρα­βά­σεις και α­συ­λί­α έ­ναν­τι ο­ποι­ων­δή­πο­τε κυ­ρώ­σε­ων για χρέ­η στο Δη­μό­σιο.

Η γνω­μο­δό­τη­ση, βα­σι­ζό­με­νη σε ερ­μη­νεί­α φο­ρο­λο­γι­κών δι­α­τά­ξε­ων, ο­ρί­ζει ό­τι η δι­α­γρα­φή των ο­φει­λών των δη­μο­τι­κών ε­πι­χει­ρή­σε­ων στην Ε­φο­ρί­α και στα α­σφα­λι­στι­κά τα­μεί­α και η με­τα­φο­ρά τους στους οι­κεί­ους δή­μους συ­νε­πά­γε­ται ό­τι οι υ­πεύ­θυ­νοι των δη­μο­τι­κών ε­πι­χει­ρή­σε­ων δεν φέ­ρουν κα­μί­α προ­σω­πι­κή ευ­θύ­νη για τυ­χόν πρά­ξεις και πα­ρα­λεί­ψεις τους που ο­δή­γη­σαν στην υ­περ­χρέ­ω­ση της ε­πι­χεί­ρη­σης, α­φού οι ο­φει­λές δι­α­γρά­φη­καν και με­τα­φέρ­θη­καν στους Ορ­γα­νι­σμούς Το­πι­κής Αυ­το­δι­οί­κη­σης με βά­ση νό­μους του 2012 και του 2013.

Πα­ρα­βά­σεις

Στην ου­σί­α δί­νε­ται ά­φε­ση α­μαρ­τι­ών για πα­ρα­βά­σεις που ε­πι­σύ­ρουν α­κό­μα και ποι­νι­κές δι­ώ­ξεις σύμ­φω­να με τον νό­μο πε­ρί λη­ξι­πρό­θε­σμων χρε­ών στο Δη­μό­σιο και οι ο­φει­λές φορ­τώ­νον­ται στις πλά­τες των φο­ρο­λο­γου­μέ­νων χω­ρίς αυ­τοί που τις δη­μι­ούρ­γη­σαν να έ­χουν κα­μί­α ε­πί­πτω­ση.

Εν­τύ­πω­ση προ­κα­λεί το σκε­πτι­κό που α­να­πτύσ­σει το Νο­μι­κό Συμ­βού­λιο του Κρά­τους κα­θώς, ό­πως α­να­φέ­ρε­ται χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά, η δι­α­γρα­φή του χρέ­ους των δη­μο­τι­κών ε­πι­χει­ρή­σε­ων και η ε­πα­να­βε­βαί­ω­σή τους στους οι­κεί­ους Ορ­γα­νι­σμούς Το­πι­κής Αυ­το­δι­οί­κη­σης «συ­νι­στά λό­γο α­πό­σβε­σης της φο­ρο­λο­γι­κής ε­νο­χής συ­νο­λι­κά και αν­τι­κει­με­νι­κά, υ­πό την έν­νοι­α ό­τι α­παλ­λάσ­σον­ται αυ­τής και τα δύ­ο φο­ρο­λο­γι­κά υ­πο­κεί­με­να, ή­τοι η δη­μο­τι­κή ε­πι­χεί­ρη­ση και ο δι­οι­κών αυ­τήν». Πλή­ρη α­παλ­λα­γή α­πό κά­θε προ­σω­πι­κή ευ­θύ­νη έ­χουν και οι δή­μαρ­χοι που α­να­λαμ­βά­νουν την ε­ξό­φλη­ση των ο­φει­λών των δη­μο­τι­κών ε­πι­χει­ρή­σε­ων.

Α­πό την πλευ­ρά της η Γε­νι­κή Γραμ­μα­τεί­α Δη­μο­σί­ων Ε­σό­δων κα­λεί ό­λες τις υ­πη­ρε­σί­ες του υ­πουρ­γεί­ου Οι­κο­νο­μι­κών να α­πο­φύ­γουν ο­ποι­α­δή­πο­τε άλ­λη ερ­μη­νεί­α που θα μπο­ρού­σε να με­τα­φέ­ρει ευ­θύ­νη κα­τα­βο­λής των χρε­ών σε αυ­τούς που δι­οί­κη­σαν τις δη­μο­τι­κές ε­πι­χει­ρή­σεις και προς α­πο­φυ­γήν πα­ρερ­μη­νει­ών η γνω­μο­δό­τη­ση κοι­νο­ποι­ή­θη­κε στις ε­φο­ρί­ες με εγ­κύ­κλιο που υ­πο­γρά­φε­ται α­πό τη γε­νι­κή γραμ­μα­τέ­α Δη­μο­σί­ων Ε­σό­δων Κα­τε­ρί­να Σαβ­βα­ΐ­δου.

Βέ­βαι­α τα θε­μέ­λια για τις χα­ρι­στι­κές αυ­τές ρυθ­μί­σεις έ­βα­λαν τα άρ­θρα 10 του ν. 4071/2012 και 77 του ν. 4170/2013 που προ­έ­βλε­παν τη δι­α­γρα­φή των χρε­ών στην Ε­φο­ρί­α και στο Ι­ΚΑ των δη­μο­τι­κών ε­πι­χει­ρή­σε­ων που πέ­ρα­σαν στην πε­ρι­φέ­ρεια και τη με­τα­φο­ρά τους στους οι­κεί­ους Ο­ΤΑ και μά­λι­στα χω­ρίς τις προ­σαυ­ξή­σεις και τα πρό­στι­μα που εί­χαν ε­πι­βλη­θεί.

Πα­ρα­θέ­του­με ο­λό­κλη­ρη τη σχε­τι­κή εγ­κύ­κλιο του υ­πουρ­γεί­ου Οι­κο­νο­μι­κών:

ΘΕ­ΜΑ: «Κοι­νο­ποί­η­ση της υ­π’ α­ριθμ. 49/2014 Γνω­μο­δό­τη­σης του ΝΣΚ σχε­τι­κά με τη συ­νυ­πευ­θυ­νό­τη­τα α­να­φο­ρι­κά με τις ο­φει­λές των δη­μο­τι­κών ε­πι­χει­ρή­σε­ων που ε­ξο­φλούν­ται α­πό τους Ο­ΤΑ σύμ­φω­να με τον ν. 4071/2012».

Σας κοι­νο­ποι­ού­με την υ­π’ α­ριθμ. 49/2014 Γνω­μο­δό­τη­ση του ΝΣΚ (Τμή­μα Α’), η ο­ποί­α έ­γι­νε α­πο­δε­κτή α­πό τον Γε­νι­κό Γραμ­μα­τέ­α Δη­μο­σί­ων Ε­σό­δων, προς ε­νη­μέ­ρω­σή σας και α­νά­λο­γη ε­φαρ­μο­γή.

Με την ως ά­νω γνω­μο­δό­τη­ση έ­γι­ναν ο­μό­φω­να δε­κτά τα ε­ξής:

Α. Η δι­α­γρα­φή των ο­φει­λών των δη­μο­τι­κών ε­πι­χει­ρή­σε­ων και η ταυ­τό­χρο­νη βε­βαί­ω­ση αυ­τών σε βά­ρος των οι­κεί­ων Ο­ΤΑ, που θε­σπί­στη­κε με τον ν. 4071/2012 (άρ­θρο 10), ό­πως συμ­πλη­ρώ­θη­κε με τον ν. 4170/2013 (άρ­θρο 77) συ­νε­πά­γε­ται και την α­παλ­λα­γή των δι­οι­κούν­των τις δη­μο­τι­κές ε­πι­χει­ρή­σεις α­πό την προ­σω­πι­κή και αλ­λη­λέγ­γυ­α ευ­θύ­νη τους. Τού­το δι­ό­τι, α­φού δεν υ­φί­στα­ται η ο­φει­λή στο ό­νο­μα του αρ­χι­κού υ­πό­χρε­ου δεν μπο­ρεί να υ­πάρ­χει στο ό­νο­μα του αλ­λη­λεγ­γύ­ως υ­πό­χρε­ου.

Δι­α­γρα­φή ο­φει­λών

Η δι­α­γρα­φή των ο­φει­λών που βε­βαι­ώ­θη­καν τα­μεια­κά α­πο­τε­λεί δι­α­γρα­φή του χρέ­ους και ε­πο­μέ­νως δεν μπο­ρεί να υ­φί­στα­ται ευ­θύ­νη των δι­οι­κούν­των τη δη­μο­τι­κή ε­πι­χεί­ρη­ση, α­φού ο αρ­χι­κός και κύ­ριος υ­πό­χρε­ος παύ­ει να ευ­θύ­νε­ται.

Ε­τσι η δι­α­γρα­φή του χρέ­ους των δη­μο­τι­κών ε­πι­χει­ρή­σε­ων και η ε­πα­να­βε­βαί­ω­σή τους στους οι­κεί­ους Ο­ΤΑ συ­νι­στά λό­γο α­πό­σβε­σης της φο­ρο­λο­γι­κής ε­νο­χής συ­νο­λι­κά και αν­τι­κει­με­νι­κά, υ­πό την έν­νοι­α ό­τι α­παλ­λάσ­σον­ται αυ­τής και τα δύ­ο φο­ρο­λο­γι­κά υ­πο­κεί­με­να, ή­τοι η δη­μο­τι­κή ε­πι­χεί­ρη­ση και ο δι­οι­κών αυ­τήν.

Ε­πι­ση­μαί­νε­ται ό­τι οι φο­ρο­λο­γι­κές εν γέ­νει δι­α­τά­ξεις οι ο­ποί­ες ο­ρι­ο­θε­τούν το φο­ρο­λο­γι­κό υ­πο­κεί­με­νο εί­ναι αυ­στη­ρού δι­καί­ου και ως εκ τού­του στε­νά ερ­μη­νευ­τέ­ες, με α­πο­τέ­λε­σμα η δι­οί­κη­ση να υ­πο­χρε­ού­ται κα­τά την ε­φαρ­μο­γή των νό­μων να προ­βαί­νει σε στε­νή γραμ­μα­τι­κή ερ­μη­νεί­α των φο­ρο­λο­γι­κών δι­α­τά­ξε­ων, α­πο­κλει­ο­μέ­νης της δι­α­σταλ­τι­κής ερ­μη­νεί­ας ή της α­νά­λο­γης ε­φαρ­μο­γής.

Ε­πο­μέ­νως, τα φυ­σι­κά πρό­σω­πα που ή­ταν συ­νυ­πό­χρε­α με τις δη­μο­τι­κές ε­πι­χει­ρή­σεις για την ε­ξό­φλη­ση των ο­φει­λών, με­τά την ι­σχύ των δι­α­τά­ξε­ων του ν. 4071/2012 και 4170/2013 δεν ευ­θύ­νον­ται για το πο­σό της κύ­ριας ο­φει­λής.

Β. Ως προς το ζή­τη­μα της ευ­θύ­νης των Δη­μάρ­χων των Ο­ΤΑ που α­να­λαμ­βά­νουν την ε­ξό­φλη­ση των ο­φει­λών των δη­μο­τι­κών ε­πι­χει­ρή­σε­ων, δεν προ­κύ­πτει εκ του ν. 4071/2012 προ­σω­πι­κή και αλ­λη­λέγ­γυ­ος ευ­θύ­νη αυ­τών.

Ε­πί­σης δεν προ­κύ­πτει ευ­θύ­νη των Δη­μάρ­χων α­πό το άρ­θρο 50 του ν. 4174/2013, δι­ό­τι δεν πε­ρι­λαμ­βά­νον­ται στα πε­ρι­ο­ρι­στι­κά α­να­φε­ρό­με­να στη δι­ά­τα­ξη αυ­τή πρό­σω­πα.

Κυ­ρώ­σεις για λη­ξι­πρό­θε­σμα

Σύμ­φω­να με τον νό­μο, οι ποι­νι­κές κυ­ρώ­σεις για τα λη­ξι­πρό­θε­σμα χρέ­η εί­ναι οι ε­ξής:

• Για χρέ­η α­πό 5.000 – 10.000 ευ­ρώ, φυ­λά­κι­ση έ­ως 1 έ­τος.

• Για χρέ­η πά­νω α­πό 10.000 – 50.000 ευ­ρώ, φυ­λά­κι­ση του­λά­χι­στον 6 μη­νών.

• Για χρέ­η πά­νω α­πό 50.000 – 150.000 ευ­ρώ, φυ­λά­κι­ση του­λά­χι­στον 1 έ­τους.

• Για χρέ­η πά­νω α­πό 150.000 ευ­ρώ, φυ­λά­κι­ση του­λά­χι­στον 3 ε­τών. Ο­ταν το πο­σό ε­ξο­φλη­θεί μέ­χρι την εκ­δί­κα­ση της υ­πό­θε­σης, σε ο­ποι­ον­δή­πο­τε βαθ­μό, η πρά­ξη μπο­ρεί να κρι­θεί α­τι­μώ­ρη­τη. Η ποι­νι­κή δί­ω­ξη α­σκεί­ται με αί­τη­ση του προ­ϊ­στα­μέ­νου της ΔΟΥ ή του τε­λω­νεί­ου με πί­να­κα χρε­ών προς τον ει­σαγ­γε­λέ­α πρω­το­δι­κών της έ­δρας τους.

Κα­τα­σχέ­σεις

Το Δη­μό­σιο μπο­ρεί να ε­πι­βάλ­λει κα­τα­σχέ­σεις και να εγ­γρά­φει υ­πο­θή­κες σε πε­ρι­ου­σια­κά στοι­χεί­α του ο­φει­λέ­τη, να μη χο­ρη­γή­σει α­πο­δει­κτι­κό ε­νη­με­ρό­τη­τας για τη δι­ε­νέρ­γεια ο­ρι­σμέ­νων πρά­ξε­ων, να δώ­σει εν­το­λή πα­ρα­κρά­τη­σης μέ­ρους ή του συ­νό­λου της χρη­μα­τι­κής α­παί­τη­σης του ο­φει­λέ­τη κα­τά τρί­των προ­σώ­πων, να προ­βεί σε συμ­ψη­φι­σμό των χρη­μα­τι­κών α­παι­τή­σε­ων του ο­φει­λέ­τη κα­τά του Δη­μο­σί­ου και μέ­χρι του ύ­ψους των λη­ξι­πρό­θε­σμων χρεών του.

Κώστας Αντωνάκος

Ethnos.gr