Γράφει ο Μιχάλης Αντωνόπουλος

Η νέα αντίληψη και πρακτική παγκοσμίως για  την οικολογική αποκατάσταση αστικών ποταμών και ρεμάτων με τεχνικά έργα οικολογικά, αλλά και αισθητικά αποδεκτά, μειώνει τους κινδύνους πλημμύρας  με πολλαπλά κοινωνικά , περιβαλλοντικά και οικονομικά  οφέλη.

Αντιθέτως, παγκοσμίως, εγκιβωτισμοί, αποψίλωση βλάστησης της κοίτης και συρματοκιβώτια ως πρακτικές που κατά κόρον  χρησιμοποιούνται στην Ελλάδα, έχουν εγκαταλειφθεί ως αναποτελεσματικές με αρνητικά αποτελέσματα ως προς την αντιπλημμυρική τους συμπεριφορά.

Αυτή την νέα αντίληψη, αλλά και τις σύγχρονες μεθόδους αντιμετώπισης πλυμμηρικών φαινομένων αδυνατεί να αντιληφθεί ο δήμαρχος Καλαμάτας. Το αποτέλεσμα να εκτρέπουμε ύδατα όπως αυτά από το Καλαμίτσι και την Παναγίτσα, έως τον Καραμπογιά στην δυτική κοίτη στον Νέδοντα. Τα ίδιο γίνεται και με τα όμβρια της Νέας εισόδου που επίσης διοχετεύονται στον ίδιο Χείμαρρο που δεν έχει διασφαλισθεί η υδραυλική του επάρκεια. Το περίεργο δε είναι ότι ενώ έχουν κλείσει με τον ένα η τον άλλο τρόπο όλα τα μικρά υδατορέματα εντός του αστικού ιστού της πόλης εκατέρωθεν της κοίτης του Νέδοντα, πολλοί κοιμούνται ήσυχοι ξεχνώντας τα σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε επανειλημμένα σε πρόσφατες πλημμύρες.