Γράφει η Αλεξάνδρα Ανδριανοπούλου

Η πανδημία του κορονοϊού συνεχίζεται με αμείωτη ένταση σε όλο τον πλανήτη. Η μία χώρα  μετά την άλλη αλώνεται απ’ τον φονικό ιό. Εκατοντάδες, χιλιάδες πολίτες έχουν προσβληθεί απ’ τον ιό. Δεκάδες χιλιάδες τα θύματα σε όλο τον κόσμο. Μετά την Κίνα, οι χώρες της Ευρώπης και η Αμερική δοκιμάζονται σκληρά απ’ τον Covid 19.

Βρισκόμαστε στην αρχή λένε οι ειδικοί αν και για κάποιες χώρες οι απώλειες είναι πολύ μεγάλες.

Στη χώρα μας φαίνεται, προς το παρόν, ότι η κατάσταση είναι υπό έλεγχο. Τα γρήγορα μέτρα που πάρθηκαν, κλείσιμο σχολείων, πανεπιστημίων, απαγόρευση συναθροίσεων και μετακινήσεων φαίνεται να επιβραδύνουν  την εξάπλωση του ιού, μας ενημερώνουν οι  ειδικοί της υγείας. Κανείς όμως δεν πρέπει να εφησυχάζει και όλοι λένε, πρέπει να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.

Αυτές τις δύσκολες ώρες που περνάει η χώρα μας, δοκιμάζονται οι αντοχές του ΕΣΥ, μα περισσότερο δοκιμάζονται οι αντοχές των  ανθρώπων που εργαζόμαστε σε αυτό. Νοσηλευτές-τριες, γιατροί, εργαζόμενοι στο ΕΚΑΒ δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας στον αγώνα για την αντιμετώπιση του ιού. Δεν υπάρχει χρόνος να σκεφτούμε τίποτα άλλο πέρα απ’ το ότι πρέπει να προσφέρουμε τις καλύτερες υπηρεσίες σ’ αυτούς που τις έχουν ανάγκη με οποιοδήποτε προσωπικό κόστος. Άλλωστε αυτό κάναμε πάντα.

Μας αποκαλούν ήρωες και καλούν τον κόσμο να μας χειροκροτήσουν απ’ τα μπαλκόνια τους. Κάθε μέρα τα ΜΜΕ μας πλέκουν το εγκώμιο.

Απαντάμε: Δεν είμαστε ήρωες, δεν κάνουμε κάτι το ηρωικό, αλλά το αυτονόητο: να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας, να κάνουμε σωστά την δουλειά μας, να εκτελούμε το κοινωνικό μας καθήκον.

Αυτό όμως που ζητάμε είναι να μην μείνουμε χωρίς τα απαραίτητα «όπλα», χωρίς τα απαραίτητα εργαλεία και μέσα στον αγώνα για την αντιμετώπιση του ιού. Η εμφάνιση της  πανδημίας στη χώρα μας αποκάλυψε με τον πιο φωτεινό τρόπο τα διαχρονικά συσσωρευμένα προβλήματα στο χώρο της υγείας. Μεγάλες ελλείψεις σε κρεβάτια ΜΕΘ, ελλείψεις σε γιατρούς και νοσηλευτές-τριες, σε υλικό απαραίτητο για την αντιμετώπιση της πανδημίας και όχι μόνο της πανδημίας. Τα νοσοκομεία μας για να αντιμετωπίσουν την εξάπλωση του ιού και προκειμένου να καλυφθούν οι ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό αναβάλουν χειρουργεία, μετατίθενται εξετάσεις σε ανθρώπους με χρόνια νοσήματα για το μέλλον, κλείνουν ή υπολειτουργούν οι άλλες δομές υγείας, αγροτικά ιατρεία, κέντρα υγείας με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία και την ποιότητα ζωής του πληθυσμού.

Τα τελευταία χρόνια το ΕΣΥ υπέφερε τα πάνδεινα απ’ την πολιτική που ακολούθησαν και ακολουθούν όλες οι Κυβερνήσεις. Στο όνομα των μνημονιακών υποχρεώσεων και των δανειακών απαιτήσεων, έγιναν δραματικές περικοπές στις δαπάνες για την υγεία.  Ακολουθήθηκε, πιστά η πολιτική  της Ε.Ε. για την σταδιακή  ιδιωτικοποίηση της υγείας και την μετατροπή αυτής σε εμπόρευμα. Το κριτήριο  κόστους – οφέλους κυριάρχησε και κυριαρχεί στις πολιτικές αποφάσεις που παίρνονται στη χώρα μας αλλά και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Τα αποτελέσματα αυτής  της πολιτικής είναι πλέον φανερά στην Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο.

Το νοσοκομεία μας, παρά το γεγονός ότι γνώριζαν οι ειδικοί και οι υπεύθυνοι δύο μήνες πριν  το τι θα συμβεί, βρέθηκαν απροετοίμαστοι. Φτάσαμε  στο σημείο να μην υπάρχουν οι κατάλληλες μάσκες, φόρμες,  τεστ ανίχνευσης , αναπνευστήρες  όλα όσα χρειάζονται δηλαδή για την αντιμετώπιση του ιού.  Αποτέλεσμα αυτού είναι να αρχίζουν να αρρωσταίνουν και οι γιατροί,  οι νοσηλευτές και το διοικητικό προσωπικό.

Σε μια χώρα όπου τα τελευταία χρόνια  έχουν μεταναστεύσει  χιλιάδες  νέοι γιατροί και νοσηλευτές για να  βρουν  μια εργασία, τα νοσοκομεία όπως και οι άλλες  δομές υγείας τις κρίσιμες αυτές ώρες είναι υποστελεχομένα. ΤΡΑΓΙΚΟ!!!!

Η ατομική ευθύνη είναι το καλύτερο όπλο το πιο αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση της πανδημίας  μας ανακοινώνει η κυβέρνηση και οι ειδικοί επιστήμονες  της υγείας. Αυτό είναι  σωστό.

Ο πληθυσμός πρέπει να εκτελεί κατά γράμμα  τις συμβουλές των ειδικών  υγείας, πρέπει να  συμμορφωθεί  στα μέτρα που έχει πάρει η πολιτεία: περιορισμός μετακινήσεων, συναθροίσεων, ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ. Θέλουμε να πιστεύουμε  ότι τα μέτρα  αυτά θα είναι προσωρινά και δεν θα γίνει προσπάθεια να  νομιμοποιηθούν στην  συνείδησή μας μετά  το τέλος αυτής της περιπέτειας.

Όμως η ατομική ευθύνη, δεν πρέπει  να περιορίζεται  στις προσπάθειες και στην πειθαρχία  του πληθυσμού. Αυτό δομείται  αποτελεσματικότερα όταν το κράτος αναλαμβάνει  τις δικές του ευθύνες όταν πρωτοστατεί στην προσπάθεια.

Αλίμονο εάν π.χ.  οι πολίτες αρχίζουν να αποφασίζουν μόνοι τους  απ’ το σπίτι τους για την κατάσταση της υγείας τους, ή να θέλουν να αγοράσουν  μια μάσκα και να  σου ζητάνε 5 ευρώ.  Τότε  η ατομική ευθύνη πάει περίπατο.

Αυτές τις δύσκολες ώρες, που περνάει ο λαός πρέπει να είμαστε  δυνατοί, υπομονετικοί αλληλέγγυοι  μένουμε σπίτι, αλλά δεν μένουμε  σιωπηλοί.

Διεκδικούμε: 1) Κάλυψη όλων  των κενών  θέσεων  σε γιατρούς και νοσηλευτές, σε όλα  τα νοσοκομεία της  χώρας με μόνιμο προσωπικό. 2) Άνοιγμα  όλων των  κλινών  ΜΕΘ με μόνιμο προσωπικό.  3) Εξασφάλιση  επάρκειας σε προστατευτικό υλικό σε όλες τις δομές υγείας. 4) Αναβάθμιση  της πρωτοβάθμιας  υγείας  και στελέχωσής  της με  μόνιμο προσωπικό σε γιατρούς και νοσηλευτές. 5) Επίταξη – και όχι χρηματοδότηση – ιδιωτικών κλινικών  και ιδιωτικών  διαγνωστικών  κέντρων ώστε να ενταχθούν  στο σχεδιασμό του κράτους  για την αντιμετώπιση  της  πανδημίας. 6) Οι ιδιώτες γιατροί  να  επιταχθούν  στις  Δημόσιες Δομές Υγείας.

Η  Αιμοδοσία του  Νοσοκομείου Καλαμάτας έχει μεταφερθεί  στους χώρους του παλιού στρατοπέδου ΚΕΦΙΑΠ (8-2 μ.μ.). Οι ανάγκες  σε αίμα είναι  μεγάλες και μόνιμες. Είναι  υποχρέωση  όλων μας να  προσφέρουμε  δέκα λεπτά απ’ το χρόνο μας.

Η Ανδριανοπούλου Αλεξάνδρα είναι Νοσηλεύτρια Αιμοδοσίας Γ.Ν. Καλαμάτας