Του Κώστα Πετρόπουλου*

Η κα­τά­στα­ση των αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νων δεν εί­ναι ρό­δι­νη και χει­ρο­τε­ρεύ­ει πα­ρα­πέ­ρα. Το α­πο­τυ­πώ­νουν τα στα­τι­στι­κά στοι­χεί­α:

200 χι­λιά­δες μι­κρο­ε­πι­χει­ρή­σεις έ­κλει­σαν την προ­η­γού­με­νη τε­τρα­ε­τί­α.

Το 81,7% ό­σων ε­πι­βι­ώ­νουν εί­χε πτώ­ση του τζί­ρου το Β ε­ξά­μη­νο του 2013.

Το 47,1% θε­ω­ρεί πι­θα­νό να βά­λει λου­κέ­το τους ε­πό­με­νους μή­νες.

Το 53% των α­σφα­λι­σμέ­νων δεν μπο­ρεί να πλη­ρώ­σει την ει­σφο­ρά στον Ο­Α­Ε­Ε.

Το 32,7% των αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νων χρω­στά στην ε­φο­ρί­α, το 28,7% στους προ­μη­θευ­τές, το 28,1% στις τρά­πε­ζες (Ι­ΜΕ της ΓΣΕ­ΒΕ­Ε).

Πέ­ρα ό­μως α­πό τους α­ριθ­μούς, την ά­σχη­μη κα­τά­στα­ση την ε­πι­βε­βαι­ώ­νουν τα κα­θη­με­ρι­νά α­δι­έ­ξο­δα που συ­ναν­τά κά­θε αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νος, οι δυ­σκο­λί­ες να θρέ­ψου­με την οι­κο­γέ­νειά μας, το α­βέ­βαι­ο μέλ­λον που α­νοί­γε­ται μπρο­στά μας.

Η κα­πι­τα­λι­στι­κή οι­κο­νο­μι­κή κρί­ση που βι­ώ­νου­με τα τε­λευ­ταί­α χρό­νια και ό­λα τα βάρ­βα­ρα αν­τι­λα­ϊ­κά μέ­τρα που ε­πι­βάλ­λον­ται στο ό­νο­μα της, δεν εί­ναι «κε­ραυ­νός εν αι­θρί­α». Η  οι­κο­νο­μι­κή α­νά­πτυ­ξη της προ­η­γού­με­νης πε­ρι­ό­δου, στα πλαί­σια της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Έ­νω­σης, με ε­πί­κεν­τρο την κερ­δο­φο­ρί­α του με­γά­λου κε­φα­λαί­ου και των μο­νο­πω­λί­ων, ή­ταν αυ­τή που έ­κα­νε α­να­πό­φευ­κτη την οι­κο­νο­μι­κή κρί­ση. Αυ­τού του εί­δους η «α­νά­πτυ­ξη», δη­μι­ουρ­γεί τις συν­θή­κες για την μο­νο­πώ­λη­ση κλά­δων και το­μέ­ων της οι­κο­νο­μί­ας και των ε­ξο­στρα­κι­σμό των μι­κρο­ε­πι­χει­ρή­σε­ων α­πό την α­γο­ρά.

Ό­λες αυ­τές οι αρ­νη­τι­κές ε­ξε­λί­ξεις που βι­ώ­νου­με σή­με­ρα στη ζω­ή μας, έ­χουν δρο­μο­λο­γη­θεί α­πό την συμ­φω­νί­α του Μά­α­στρι­χτ, εί­ναι κα­τευ­θύν­σεις που πε­ρι­έ­χον­ται στις συν­θή­κες που έ­χουν υ­πο­γρά­φει και συν­δι­α­μορ­φω­θεί α­πό ό­λες τις ευ­ρω­πα­ϊ­κές κυ­βερ­νή­σεις. Δεν εί­ναι ση­με­ρι­νή η ε­κτί­μη­ση των ε­πι­τε­λεί­ων της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Έ­νω­σης, ό­τι η πα­ρου­σί­α τό­σων πολ­λών αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νων στην Ελ­λά­δα α­πο­τε­λεί «δι­αρ­θρω­τι­κό πρό­βλη­μα». Δεν εί­ναι πρώ­τη φο­ρά, που προ­ω­θεί­ται η κα­τε­δά­φι­ση του κοι­νω­νι­κού χα­ρα­κτή­ρα του α­σφα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος, η πα­ρα­πέ­ρα ι­δι­ω­τι­κο­ποί­η­ση της δη­μό­σιας υ­γεί­ας και παι­δεί­ας κλπ. Την προ­η­γού­με­νη πε­ρί­ο­δο, την πε­ρί­ο­δο της «α­νά­πτυ­ξης», οι ε­πι­πτώ­σεις αυ­τές ή­ταν δυσ­δι­ά­κρι­τες, για­τί ό­λο και κά­ποι­α ψί­χου­λα πε­ρίσ­σευ­αν α­πό το με­γά­λο φα­γο­πό­τι των μο­νο­πω­λί­ων. Έ­τσι ε­νι­σχύ­θη­καν αυ­τα­πά­τες ό­τι μπο­ρούν να συμ­βι­ώ­σουν μι­κρο­ε­πι­χει­ρή­σεις και μο­νο­πώ­λια στα πλαί­σια ε­νός δή­θεν «θε­μι­τού» αν­τα­γω­νι­σμού.

Σή­με­ρα, με­τά α­πό δε­κα­ε­τί­ες, έ­χου­με σα­φή μεί­ω­ση των α/α. Οι α­σφα­λι­σμέ­νοι στον Ο­Α­Ε­Ε μει­ώ­νον­ται με ρυθ­μούς 40-50 χι­λιά­δες ε­τη­σί­ως. Και το κυ­ρι­ό­τε­ρο, αυ­τές οι ε­ξε­λί­ξεις δεν εί­ναι προ­σω­ρι­νές. Η οι­κο­νο­μι­κή κρί­ση, δί­νει μιας πρώ­της τά­ξε­ως ευ­και­ρί­α στα μο­νο­πώ­λια, να ε­πι­βά­λουν σε μό­νι­μη βά­ση με­γα­λύ­τε­ρη εκ­με­τάλ­λευ­ση των λα­ϊ­κών στρω­μά­των, να ε­πι­τα­χύ­νουν δι­ερ­γα­σί­ες που για δι­ά­φο­ρους λό­γους κα­θυ­στε­ρού­σαν, να ε­δραι­ώ­σουν πα­ρα­πέ­ρα την κυ­ρι­αρ­χί­α τους. Ε­πο­μέ­νως, οι αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νοι έ­χουν μπρο­στά τους δύ­σκο­λα χρό­νια, α­κό­μα και αν οι δεί­κτες της οι­κο­νο­μί­ας βελ­τι­ω­θούν.

Τα αν­τι­λα­ϊ­κά μέ­τρα ε­πι­βάλ­λον­ται τα τε­λευ­ταί­α χρό­νια με κα­ται­γι­στι­κό ρυθ­μό, στο ό­νο­μα της α­νά­καμ­ψης της οι­κο­νο­μί­ας. Οι βα­σι­κοί ά­ξο­νες της κυ­βερ­νη­τι­κής πο­λι­τι­κής α­πέ­ναν­τι στους αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νους εί­ναι:

Δι­ευ­κό­λυν­ση της μο­νο­πώ­λη­σης, κύ­ρια με την ε­πι­τά­χυν­ση των ρυθ­μί­σε­ων για την πε­ρί­φη­μη «α­πε­λευ­θέ­ρω­ση των κλει­στών ε­παγ­γελ­μά­των».

Α­να­δι­α­νο­μή του ει­σο­δή­μα­τος σε βά­ρος των λα­ϊ­κών στρω­μά­των,

Πα­ρα­πέ­ρα υ­πο­βάθ­μι­ση του κοι­νω­νι­κής α­σφά­λι­σης

Στραγ­γα­λι­σμός των δι­και­ω­μά­των στην δη­μό­σια παι­δεί­α, υ­γεί­α,

Έν­τα­ση των δι­ώ­ξε­ων, με τις α­πει­λές για κα­τα­σχέ­σεις και φυ­λα­κί­σεις για χρέ­η στον Ο­Α­Ε­Ε και την ε­φο­ρί­α.

Α­πό τις πα­ρα­πά­νω κα­τευ­θύν­σεις, εί­ναι εύ­κο­λο να δι­α­κρί­νει κά­ποι­ος, και το εί­δος της α­νά­καμ­ψης της οι­κο­νο­μί­ας που ε­πι­δι­ώ­κε­ται α­πό την κυ­βέρ­νη­ση και την Ευ­ρω­πα­ϊ­κή Έ­νω­ση. Εί­ναι η γι­γάν­τω­ση της κερ­δο­φο­ρί­ας του με­γά­λου κε­φα­λαί­ου και των μο­νο­πω­λί­ων, που στη­ρί­ζε­ται στην πιο σκλη­ρή εκ­με­τάλ­λευ­ση των λα­ϊ­κών στρω­μά­των. Εί­ναι φα­νε­ρό ε­πί­σης ό­τι, ο­ποι­ο­δή­πο­τε «μίγ­μα» πο­λι­τι­κής ή δι­α­κυ­βέρ­νη­σης σέ­βε­ται την ε­ξου­σί­α των μο­νο­πω­λί­ων, μέ­σα στο μαν­τρί της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Έ­νω­σης, στην ί­δια κα­τεύ­θυν­ση εί­ναι υ­πο­χρε­ω­μέ­νο να στοι­χη­θεί. Αν­τι­λα­ϊ­κά μέ­τρα θα ε­πι­βά­λει, ό­πως και να τα βα­φτί­ζει. Μό­νο προ­ε­κλο­γι­κές αυ­τα­πά­τες μπο­ρεί να καλ­λι­ερ­γή­σει, μό­νο στά­ση α­να­μο­νής χω­ρίς προ­ο­πτι­κή μπο­ρεί να ε­πι­φέ­ρει. Λύ­ση πάν­τως στα προ­βλή­μα­τα των αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νων δεν μπο­ρεί να δώ­σει.

Συγ­κλο­νι­στι­κά τα στοι­χεί­α που προ­κύ­πτουν α­π’­τους κρα­τι­κούς προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς, για το – δι­α­χρο­νι­κό και πάν­τα «πα­τρι­ω­τι­κό» – σύ­στη­μα της φο­ρο­αρ­πα­γής.

Το σύ­νο­λο των φο­ρο­λο­γι­κών ε­σό­δων του κρά­τους κα­τά την πε­ρί­ο­δο 2004 – 2013, φο­ρο­λο­γι­κά έ­σο­δα που προ­ήλ­θαν κα­τά κύ­ριο λό­γο α­πό τη φο­ρο­λο­γί­α των α­σθε­νέ­στε­ρων, α­νέρ­χε­ται στα 467,4 δισ. ευ­ρώ! Ό­λα αυ­τά τα λε­φτά α­πό τη φο­ρο­λο­γί­α, τα ο­ποί­α ξε­περ­νούν 2,5 ο­λό­κλη­ρα Α­ΕΠ της χώ­ρας, πού πή­γαν; Τα εί­δε κα­νείς; Ε­πι­στρέ­ψα­νε κα­τ’ ε­λά­χι­στο στις μι­κρο­με­σαί­ες ε­πι­χει­ρή­σεις και α­γρό­τες, τους ερ­γα­ζό­με­νους και συν­τα­ξι­ού­χους

Οι ε­πι­πλέ­ον (ά­με­σοι και έμ­με­σοι) φό­ροι που με έ­τος βά­σης το 2004 έ­χουν ε­πι­βλη­θεί μέ­χρι και το 2013 ξε­περ­νούν τα 72,5 δισ. ευ­ρώ! Α­πό το 2004 της «ι­σχυ­ρής Ελ­λά­δας», των Ο­λυμ­πια­κών Α­γώ­νων και της «ε­πα­νί­δρυ­σης» μέ­χρι και το «σω­τή­ριο» 2013, σε μια πε­ρί­ο­δο που οι φο­ρο­λο­γι­κοί συν­τε­λε­στές για τα κέρ­δη των πο­λυ­ε­θνι­κών που δρα­στη­ρι­ο­ποι­ούν­ται στη χώ­ρα μει­ώ­θη­καν πά­νω α­πό 50% (­!­!­!­), σε έ­να δι­ά­στη­μα με «τσου­νά­μι» φο­ρο­α­παλ­λα­γών και χα­ρι­στι­κών ρυθ­μί­σε­ων για τους ι­δί­ους δι­α­δε­χό­ταν το άλ­λο, το σύ­νο­λο των ε­πι­πλέ­ον φό­ρων, α­νέρ­χε­ται στα 72,5 δισ. ευ­ρώ! Υ­πάρ­χει κα­νείς που να μπο­ρεί να αμ­φι­σβη­τή­σει ό­τι το ει­δε­χθές αυ­τό βά­ρος έ­χει πέ­σει στις πλά­τες μας; Μή­πως δεν εί­μα­στε ε­μείς που πλη­ρώ­νου­με τη συν­τρι­πτι­κή πλει­ο­ψη­φί­α τό­σο των ά­με­σων ό­σο και των έμ­με­σων φό­ρων;­  Εν­δει­κτι­κά: Μό­νο στον προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό του 2013, σε σύ­νο­λο 44,3 δισ. ευ­ρώ ά­με­σων και έμ­με­σων φό­ρων που προ­βλέ­πον­ται, το πο­σό που με τη μορ­φή των ά­με­σων φό­ρων κα­λούν­ται να πλη­ρώ­σουν τα νο­μι­κά πρό­σω­πα (δη­λα­δή, οι με­γά­λες ε­πι­χει­ρή­σεις που μο­νο­πω­λούν την α­γο­ρά, αυ­τοί που κα­τέ­χουν το κε­φά­λαι­ο) μό­λις και με­τά βί­ας φτά­νει στο 1,5 δισ. Ευ­ρώ.

Ό­σων α­φο­ρά για φο­ρο­λο­γι­κή.­.. δι­και­ο­σύ­νη.

1) Σύμ­φω­να με τη με­λέ­τη του Ο­Ο­ΣΑ, το 2007 στην Ελ­λά­δα η πραγ­μα­τι­κή φο­ρο­λο­γι­κή ε­πι­βά­ρυν­ση για τα κέρ­δη των με­γά­λων ε­πι­χει­ρή­σε­ων δεν ξε­περ­νού­σε το 15,9%. Την ί­δια στιγ­μή η πραγ­μα­τι­κή φο­ρο­λο­γι­κή ε­πι­βά­ρυν­ση των ερ­γα­ζο­μέ­νων ή­ταν στο 35,1%, δη­λα­δή δυ­ό­μι­σι φο­ρές με­γα­λύ­τε­ρη! Αυ­τά πριν α­πό τα μνη­μό­νια, πριν α­πό τη φο­ρο­λη­στεί­α της τε­λευ­ταί­ας τε­τρα­ε­τί­ας, πριν α­πό τα χα­ρά­τσια. Μπο­ρεί κα­νείς να φαν­τα­στεί πού έ­χουν φτά­σει τα πράγ­μα­τα σή­με­ρα.­..

2) Τη δε­κα­ε­τί­α του ‘­90 ο φο­ρο­λο­γι­κός συν­τε­λε­στής ε­πί των ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κών κερ­δών των Α.Ε. βρι­σκό­ταν στο 45%. Με­τά α­πό δι­α­δο­χι­κές «πα­τρι­ω­τι­κές» α­πο­φά­σεις των ΠΑ­ΣΟΚ και ΝΔ, κα­τέ­βη­κε στο 26% με ά­με­ση προ­ο­πτι­κή τη μεί­ω­σή του στο 15%. Ο φό­ρος ε­πί των με­ρι­σμά­των για τα δι­α­νε­μό­με­να κέρ­δη των με­γα­λο­κα­πι­τα­λι­στών πέ­φτει στο 10%!

3) Ε­νώ το έ­τος 2000, τα φυ­σι­κά πρό­σω­πα πλή­ρω­σαν το 52% του συ­νό­λου των ά­με­σων φό­ρων και τα ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κά κέρ­δη πλή­ρω­σαν το 48%, με­τά α­πό μια τε­τρα­ε­τί­α ΠΑ­ΣΟΚ κι άλ­λη μί­α τε­τρα­ε­τί­α ΝΔ, το 2008 τα φυ­σι­κά πρό­σω­πα πλή­ρω­σαν το 70% του συ­νό­λου των ά­με­σων φό­ρων και τα ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κά κέρ­δη μό­νο το 30%. Οι δε έμ­με­σοι φό­ροι, κοι­νώς ο Φ.Π.Α. η πιο ε­πα­χθής και ά­δι­κη μορ­φή φο­ρο­λο­γί­ας για τα λα­ϊ­κά στρώ­μα­τα, ε­κτι­νά­χτη­καν το 2010 στο 60% ε­πί του συ­νό­λου των φο­ρο­λο­γι­κών ε­σό­δων.

Εν­τά­ξει, αλ­λά κά­ποι­ος θα πει λε­φτά πια δεν υ­πάρ­χουν πια. Λοι­πόν, το 2012 455 πο­λυ­ε­κα­τομ­μυ­ρι­ού­χοι Έλ­λη­νες, μό­νι­μοι κά­τοι­κοι της χώ­ρας, κα­τεί­χαν πε­ρι­ου­σια­κά στοι­χεί­α 50 δισ. Ευ­ρώ. Σή­με­ρα 505 Έλ­λη­νες πο­λυ­ε­κα­τομ­μυ­ρι­ού­χοι ή το 0,005% των μό­νι­μων κα­τοί­κων της χώ­ρας, 11 % δη­λα­δή πε­ρισ­σό­τε­ροι, κα­τέ­χουν πε­ρι­ου­σια­κά στοι­χεί­α 60 δισ. Ευ­ρώ, 20 % δη­λα­δή πε­ρισ­σό­τε­ρα.

Μην ξε­χά­σου­με βέ­βαι­α την ε­πι­χει­ρού­με­νη κα­τάρ­γη­ση της κυ­ρι­α­κά­τι­κης αρ­γί­ας που ή­ταν το περ­σι­νό δώ­ρο στις με­γά­λες ε­πι­χει­ρή­σεις, ό­που η  ε­φαρ­μο­γή της θα ο­δη­γή­σει στην οι­κο­νο­μι­κή και φυ­σι­κή ε­ξόν­τω­ση ε­κα­τον­τά­δων χι­λιά­δων αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νων μι­κρών ε­παγ­γελ­μα­τι­ών που αν­τι­κει­με­νι­κά δεν μπο­ρού­με να δου­λεύ­ου­με 7 μέ­ρες τη βδο­μά­δα ε­πί 12 ώ­ρες την η­μέ­ρα, στην βί­αι­η με­τα­φο­ρά του τζί­ρου α­πό τα μι­κρά μα­γα­ζιά στα με­γά­λα με α­πο­τέ­λε­σμα τη σί­γου­ρη χρε­ο­κο­πί­α των μι­κρών εμ­πό­ρων, στην αύ­ξη­ση του κό­στους λει­τουρ­γί­ας των μι­κρο­μά­γα­ζων και το πα­ρα­πέ­ρα φόρ­τω­μα με χρέ­η και υ­πο­χρε­ώ­σεις .

Πέ­ρα, ό­μως, α­πό την κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή, ε­μείς οι αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νοι έ­χου­με και τους δη­μάρ­χους και τους πε­ρι­φε­ρειά­ρχες στην πλά­τη μας. Η Το­πι­κή Δι­οί­κη­ση ε­φαρ­μό­ζει την ί­δια αν­τι­λα­ϊ­κή πο­λι­τι­κή, υ­λο­ποί­η­σε στο χώ­ρο της ό­λες τις κα­τευ­θύν­σεις της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Έ­νω­σης.

Συγ­κε­κρι­μέ­να,  δή­μαρ­χος και πε­ρι­φε­ρειά­ρχης φόρ­τω­σαν με ε­πι­πλέ­ον φό­ρους τα μι­κρο­μά­γα­ζα, για να βγά­λουν τα σπα­σμέ­να α­πό το ψα­λί­δι της κρα­τι­κής ε­πι­χο­ρή­γη­σης. Μά­λι­στα, εί­χαν και πιο προ­χω­ρη­μέ­νες εμ­πνεύ­σεις, ό­πως τις πε­ρί­φη­μες «λευ­κές νύ­χτες», για μα­γα­ζιά α­νοι­κτά μέ­χρι τα ξη­με­ρώ­μα­τα. Ο δή­μος Κα­λα­μά­τας με την πα­ρά­τα­ξη του κ.Νί­κα και η πε­ρι­φέ­ρεια έ­βα­λαν πλά­τη για να υ­λο­ποι­η­θούν οι αν­τι­λα­ϊ­κές πο­λι­τι­κές κι ας δι­α­τεί­νον­ται ό­τι εί­ναι «πιο κον­τά στον πο­λί­τη».

Οι υ­πο­ψή­φιοι της ΝΔ, του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, του ΠΑ­ΣΟΚ έ­χουν α­πο­δε­χτεί τις βα­σι­κές κα­τευ­θύν­σεις της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Έ­νω­σης. Και αυ­τά δεν μπο­ρούν να κρυ­φτούν πί­σω α­πό την προ­σω­πι­κή α­κτι­νο­βο­λί­α του κα­θε­νός, γί­νον­ται φα­νε­ρά στην πο­λι­τι­κή που α­κο­λού­θη­σαν τα προ­η­γού­με­να χρό­νια. Γι’ αυ­τό και δεν έ­χουν κα­νέ­να πρό­βλη­μα να στε­γά­ζον­ται σε ε­νια­ία ψη­φο­δέλ­τια.

Το πιο σί­γου­ρο χαρ­τί που έ­χει στα χέ­ρια του ο κά­θε αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νος για να αν­τι­πα­λέ­ψει και, για­τί ό­χι, να α­να­τρέ­ψει τα αν­τι­λα­ϊ­κά μέ­τρα εί­ναι η ορ­γα­νω­μέ­νη πά­λη. Η α­να­ζω­ο­γό­νη­ση της δρά­σης του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος προς ό­φε­λος των συμ­φε­ρόν­των του.

Κα­λού­με τη λα­ϊ­κή πλει­ο­ψη­φί­α που ζει στο Δή­μο Κα­λα­μά­τας να δη­μι­ουρ­γή­σει τη δι­κή της δυ­να­μι­κή, να δη­μι­ουρ­γή­σει για να μπει:

φρέ­νο στη φο­ρομ­πη­ξί­α του Δή­μου, για μεί­ω­ση τώ­ρα των τε­λών κα­τά 40% και αυ­ξη­τι­κή α­να­προ­σαρ­μο­γή των τε­λών στα τέ­λη στις με­γά­λες ε­πι­χει­ρή­σεις-ο­μί­λους και τρά­πε­ζες.

Να στη­ρι­χτούν οι ερ­γα­ζό­με­νοι στους α­γώ­νες τους, οι ε­παγ­γελ­μα­τί­ες στη δου­λειά τους, ε­νάν­τια στις “λευ­κές νύ­χτες” που κρύ­βουν τον α­γώ­να ε­πι­βί­ω­σης, για­τί δεν έ­χουν να πλη­ρώ­σουν τον Ο­Α­Ε­Ε ή τα πρό­στι­μα του Δή­μου για τη  ε­πι­γρα­φή ή τα σταν­τς. Μεί­ω­ση 40% στο ε­νοί­κιο των μι­κρο­ε­παγ­γελ­μα­τι­ών του ΒΙ­Ο­ΠΑ.

Ο συν­δυα­σμός της Λα­ϊ­κής Συ­σπεί­ρω­σης και οι υ­πο­ψή­φιοι που στη­ρί­ζει το ΚΚΕ στις το­πι­κές ε­κλο­γές και τις ευ­ρω­ε­κλο­γές, α­φουγ­κρα­ζό­μα­στε την α­γω­νί­α του κά­θε αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νου για το αύ­ριο, αν θα κα­τα­φέ­ρει να πλη­ρώ­σει τον Ο­Α­Ε­Ε, τη ΔΕ­Η, την ε­φο­ρί­α, αν θα έ­χει ι­α­τρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή πε­ρί­θαλ­ψη και σύν­τα­ξη. Δε­σμευ­ό­μα­στε να ε­νι­σχύ­σου­με την πά­λη για α­να­τρο­πή της αν­τι­λα­ϊ­κής πο­λι­τι­κής, για την ι­κα­νο­ποί­η­ση των λα­ϊ­κών α­ναγ­κών, που α­σφυ­κτιούν α­πό την κυ­ρι­αρ­χί­α των μο­νο­πω­λί­ων.

Βρι­σκό­μα­στε μπρο­στά σε μια πο­λύ κρί­σι­μη μά­χη, στις τρι­πλές ε­κλο­γές του Μα­ΐ­ου. Ο λα­ϊ­κός κό­σμος πρέ­πει να στα­θεί με ε­νια­ίο τρό­πο μπρο­στά στις κάλ­πες.  Να κα­τα­δι­κα­στεί η πο­λι­τι­κή της Ε­Ε, των κυ­βερ­νή­σε­ων,  του κε­φα­λαί­ου και του το­πι­κού κρά­τους ό­πως λέ­με ε­μείς,  δη­λα­δή των Δή­μων και των Πε­ρι­φε­ρει­ών.

Πρό­κει­ται για με­γά­λο λά­θος πως στις Δη­μο­τι­κές δεν ψη­φί­ζου­με κόμ­μα­τα και πο­λι­τι­κές αλ­λά πρό­σω­πα, δι­α­χει­ρι­στές, αυ­τόν που ξέ­ρει τα προ­βλή­μα­τα και αυ­τόν που θα κά­νει κά­τι κα­λό στο Δή­μο μας και κα­τά τη γνώ­μη μας βο­η­θά­ει την πο­λι­τι­κή που μας έ­φτα­σε ως ε­δώ να συ­νε­χί­σει α­πο­φα­σι­στι­κά το έρ­γο της. Οι Δή­μοι ε­φαρ­μό­ζουν, πρω­το­στα­τούν και δη­μι­ουρ­γούν πο­λι­τι­κές που έ­χουν ως βά­ση την τις κα­τευ­θύν­σεις της Ε­Ε.

Το ψη­φο­δέλ­τιο της Λα­ϊ­κής συ­σπεί­ρω­σης α­πο­τε­λεί­ται α­πό ά­το­μα που τα γνω­ρί­ζε­τε, που συμ­με­τέ­χουν και πα­λεύ­ουν σε συλ­λό­γους, σω­μα­τεί­α και μα­ζι­κούς φο­ρείς. Το δι­κό μας εί­ναι ψη­φο­δέλ­τιο α­γω­νι­στι­κό­τη­τας και δι­εκ­δί­κη­σης, μα­κριά α­πό κομ­πρε­μί και ε­ξαρ­τή­σεις α­πό συμ­φέ­ρον­τα. Συμ­φω­νού­με στην α­ναγ­και­ό­τη­τα για αλ­λα­γή και α­να­τρο­πή της ση­με­ρι­νής κα­τά­στα­σης, ε­νάν­τια στην Ε­Ε και τα μο­νο­πώ­λια, στον Καλ­λι­κρά­τη και στα μνη­μό­νια δι­αρ­κεί­ας.

Κά­νε το βή­μα με το γα­ρύ­φαλ­λο στα ψη­φο­δέλ­τια. Μπο­ρείς να κά­νεις το α­πο­φα­σι­στι­κό βή­μα ε­νάν­τια στην μοι­ρο­λα­τρί­α, στην α­πο­γο­ή­τευ­ση και το συμ­βι­βα­σμό. Βο­ή­θη­σε και ε­σύ γι αλ­λα­γή του κλί­μα­τος, για α­γω­νι­στι­κή α­νά­τα­ση, για να έρ­θουν κα­λύ­τε­ρες μέ­ρες. Στο χέ­ρι σου εί­ναι να αλ­λά­ξουν τα πράγ­μα­τα, να φυ­σή­ξει ά­νε­μος αι­σι­ο­δο­ξί­ας, να ση­κω­θού­με λί­γο ψη­λό­τε­ρα ό­πως λέ­ει ο ποι­η­τής για­τί το ο­φεί­λου­με στην ι­στο­ρί­α μας και στη νέ­α γε­νιά.

Ψη­φί­ζου­με Λα­ϊ­κή Συ­σπεί­ρω­ση στις Δη­μο­τι­κές και Πε­ρι­φε­ρεια­κές ε­κλο­γές στις  18 Μα­ΐ­ου

Ψη­φί­ζου­με Κ.Κ.Ε στις Ευ­ρω­ε­κλο­γές στις 25 Μα­ΐ­ου

Έ­τσι μό­νο η ψή­φος μπο­ρεί να γί­νει αν­τα­πο­δο­τι­κή και να συ­νει­σφέ­ρει στην αν­τί­στα­ση κά­θε αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νου.

*Λο­γι­στής-φο­ρο­τε­χνι­κός – Μέ­λος της Γραμ­μα­τεί­ας ΠΑ.Σ.ΕΒΕ Ν.Μεσσηνίας – Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με τη Λαϊκή Συσπείρωση