Για το διεθνές κέντρο εκπαίδευσης πιλότων πολεμικών αεροσκαφών στην Καλαμάτα

Γράφει ο Μανώλης Μάκαρης

Είναι λυπηρό η πολεμική μας αεροπορία να μην έχει την δυνατότητα να εκπαιδεύσει τους πιλότους της με ίδια μέσα και να καταφεύγει σε συμφωνία με ισραηλινή ιδιωτική εταιρεία.
Η χάραξη της αμυντικής πολιτικής και των συμμαχιών είναι θέμα της κεντρικής πολιτικής σκηνής όμως όσον αφορά θέματα που αφορούν την τοπική κοινωνία θα έπρεπε να υπάρχει  αντίστοιχη ενημέρωση του Δημοτικού Συμβουλίου και να υπάρχουν οι αντίστοιχες δεσμεύσεις από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Υπήρξε αναφορά του δημάρχου για  αύξηση των ωρών πτήσης κατά 20%. Δεν υπήρξε όμως καμία δέσμευση για τα περιβαλλοντικά θέματα (αέρια ρύπανση, ηχορύπανση), καμία δέσμευση για αντισταθμιστικά οφέλη, καμία δέσμευση για τον εκσυγχρονισμό και την απρόσκοπτη λειτουργία του ταχέως αναπτυσσόμενου πολιτικού αεροδρομίου ενώ δεν απαντήθηκε και η πιθανότητα τρομοκρατικής ενέργειας. Σαφώς η αναπτυξιακή κατεύθυνση της Καλαμάτας και της Μεσσηνίας θα πρέπει να στηρίζεται στον τουρισμό και την πρωτογενή παραγωγή και όχι στην καθιέρωσή της ως διεθνές κέντρο εκπαίδευσης πιλότων.
Κατόπιν όλων αυτών προκαλεί εντύπωση η θετική γνωμοδότηση από την δημοτική αρχή και ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση η επίσης θετική γνωμοδότηση  συγκεκριμένων παρατάξεων της αντιπολίτευσης.