Γράφει η Παναγιώτα Κοζομπόλη – Αμανατίδη

Η ανάρτηση των δασικών χαρτών κάθε νομού, είναι η αρχή του τέλους μιας ιδιότυπης ανομίας. Χωρίς δασικούς χάρτες δεν μπορεί να υπάρξει ακριβής καταγραφή  των δασικών εκτάσεων,  δεν μπορεί να υπάρξει κτηματολόγιο. Δεν μπορεί να υπάρξει καταγραφή των βοσκήσιμων γαιών, των καλλιεργήσιμων γαιών, δεν μπορεί να υπάρξει ορθή διαχείριση των ευρωπαϊκών και εθνικών ενισχύσεων. Σε τελική ανάλυση δεν μπορεί να υπάρξει ολοκληρωμένος Εθνικός Χωροταξικός Σχεδιασμός και δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη.

Με την κατάρτιση του Δασολογίου δεν υλοποιείται μόνο μια συνταγματική επιταγή, που έπρεπε να είχε υλοποιηθεί από πολλές δεκαετίες, αλλά θωρακίζεται το δημόσιο συμφέρον, προστατεύεται το φυσικό περιβάλλον και ταυτόχρονα και η ιδιωτική περιουσία. Δεν τιμά κανένα το γεγονός, ότι είμαστε η μοναδική χώρα στην Ε.Ε. που δεν έχει δασολόγιο.

Μια οφειλόμενη από την πολιτεία μεταρρύθμιση, που η καθυστέρησή της έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα στη χώρα, επιχειρείται, από εκείνους που ευθύνονται για την καθυστέρηση, να γίνει αντικείμενο μικροκομματικής εκμετάλλευσης και δαιμονολογίας. Το θέμα όμως είναι πολύ σοβαρό και απαιτεί   ψύχραιμη και ρεαλιστική προσέγγιση. Γιατί όποια ανακοπή της διαδικασίας κατάρτισης του κτηματολογίου, σημαίνει οπισθοχώρηση και διατήρηση του θολού τοπίου, που ευνοεί την ανομία, συγκεκριμένα συμφέροντα και όχι το συμφέρον των πολλών.

Επισημαίνεται ότι για την κατάρτιση των δασικών χαρτών, το ελληνικό Δημόσιο έχει πληρώσει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, και έχουν εκπονηθεί σύμφωνα με όσα οι νόμοι και το Σύνταγμα της Χώρας μας ορίζουν (ν. 2664/1998,3889/2010, 4164/2013). Οι δασικοί χάρτες είναι μια απεικόνιση της πραγματικότητας. Δεν δημιουργούν αυτοί το πρόβλημα, απλά το αναδεικνύουν. Και όταν ένα πρόβλημα εντοπίζεται, αναζητείται ο τρόπος επίλυσής του. Διαφορετικά κρύβουμε το πρόβλημα, αφήνοντας τους  μεγάλους καταπατητές να συνεχίζουν ανενόχλητοι το έργο τους, τους πολίτες να εμπλέκονται σε ατέρμονες δίκες με το Δημόσιο, προκειμένου να χαρακτηρίσουν την ιδιοκτησία τους  γεωργική.

Γιατί είναι γνωστό, ότι προκειμένου να αξιοποιηθεί η εκτός σχεδίου πόλης ιδιοκτησία, απαιτείται η βεβαίωση του Δασαρχείου για τον χαρακτηρισμό της έκτασης ως γεωργικής. Εάν μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας, η Υπηρεσία αποφανθεί, ότι το σύνολο ή μέρος της ιδιοκτησίας, δεν έχει γεωργικό  χαρακτήρα, ο πολίτης πρέπει να προσφύγει σε επιτροπές επίλυσης δασικών αμφισβητήσεων.

Εάν πάλι οι υπηρεσίες του δασαρχείου διαπιστώσουν εκχέρσωση σε κάποια έκταση που θεωρείται δημόσια δασική, ο πολίτης αποβάλλεται από αυτήν με την έκδοση Πρωτοκόλλου Διοικητικής Αποβολής. Παράλληλα επιβάλλεται πρόστιμο για τη ζημία του δημοσίου από την παράνομη εκχέρσωση και με τρίτη διοικητική πράξη, η έκταση κηρύσσεται αναδασωτέα. Τέλος η δικογραφία αποστέλλεται στον Εισαγγελέα, ο οποίος ασκεί ποινική δίωξη εναντίον του διενεργήσαντος την εκχέρσωση-κατάληψη. Ο πολίτης εάν θέλει να αποδείξει ότι η εκχερσωμένη έκταση είχε γεωργικό χαρακτήρα, πρέπει να προσφύγει και κατά των τριών διοικητικών πράξεων, με διαδικασίες χρονοβόρες και κοστοβόρες. Σπανίως δε ακυρώνεται πράξη αναδάσωσης. Επιπλέον ο κατηγορούμενος πολίτης, οφείλει να υπερασπιστεί τον εαυτό του στα ποινικά δικαστήρια, όπου οι ποινές για το συγκεκριμένο αδίκημα, είναι πολύ αυστηρές.

Με την κύρωση των δασικών χαρτών αυτό το κυνηγητό σταματά.

Οι Δασικοί Χάρτες  θα αναδείξουν υπαρκτά προβλήματα, για τα οποία εθελοτυφλούμε και θα επιδιωχθεί η επίλυσή τους.

Οι πολίτες, εάν οι ίδιοι δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, μπορούν να αναζητήσουν τα σημεία υποστήριξης της δασικής υπηρεσίας, (επιδιώκεται να υπάρξουν και σε κάθε έδρα δήμου) και να εντοπίσουν χωρικά την ιδιοκτησία τους και να αποσαφηνίσουν έγκυρα τον χαρακτήρα της. Να τονιστεί εδώ, ότι οι δασικοί χάρτες δεν καθορίζουν ιδιοκτήτη, απλά καθορίζουν την μορφή της έκτασης, εάν είναι δάσος ή όχι. Η σύνταξη τοπογραφικού διαγράμματος, δεν είναι απαραίτητη. Αρκούν οι κορυφές του πολυγώνου αμφισβήτησης, όπως ανευρίσκονται εύκολα από την εφαρμογή της ΕΚΧΑ (www.ktimatologio.gr).

Θα αναδειχθεί η αλλαγή στην κοινωνία και την οικονομία της υπαίθρου. Αγροί που δασώθηκαν γιατί πια δεν καλλιεργούνται ή δασικές εκτάσεις που έγιναν αγροί για να ζήσει ο κόσμος, ή οικισμοί που επεκτάθηκαν χωρίς σχεδιασμό. Είναι συνταγματικά δίκαιο οι παράνομες εκχερσώσεις να αποκαλυφθούν και να αποδοθούν στην κοινή χρήση. Πρέπει να γνωρίζουν όμως οι πολίτες, ότι το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο του ν. 998/1979, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 4280/2014, επιτρέπει τη γεωργική εκμετάλλευση δασικών εκτάσεων και υπό προϋποθέσεις την επαναχρησιμοποίηση των δασωμένων αγρών, δίνοντας λύση στους πολίτες που θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα από την ανάρτηση των δασικών χαρτών.

Επιπλέον εκτάσεις που εκχερσώθηκαν είτε προ του 1975, είτε προ του 2007,  και καλλιεργούνται γεωργικώς, μπορούν να αποκτήσουν νόμιμο τίτλο από το δημόσιο, αφού πρώτα κυρωθεί ο Χάρτης και έχουν χαρακτηριστεί ως Δάση  το 1945 και άλλης μορφής σήμερα.  Σε κάθε περίπτωση  ο ΟΠΕΚΕΠΕ, συμμετέχει στην διαδικασία ανάρτησης και κύρωσης των Δασικών Χαρτών και θα αντιμετωπιστούν τα προβλήματα με τις εκτάσεις που χρησιμοποιούνται για γεωργική εκμετάλλευση.

Τα τέλη των αντιρρήσεων είναι μειωμένα 10% σε σχέση με  Υπουργικές Αποφάσεις προηγούμενων κυβερνήσεων και εξετάζεται δικαιότερη κατανομή.

Επισημαίνεται, ότι προβλέπονται πέντε περιπτώσεις, όπου οι αντιρρήσεις ασκούνται ατελώς: α)περιπτώσεις που συμπεριλήφθηκαν στο δασικό χάρτη, λόγω μη αποτύπωσης των ρυμοτομικών σχεδίων, β) για περιοχές που φαίνονται δασικές το 1945 αλλά περιλαμβάνονται στον εποικισμό γ)  για περιοχές που φαίνονται είτε το 1945, είτε τώρα ως χορτολιβαδικές ή βραχώδεις και περιλαμβάνονται στον εποικισμό, δ)για περιοχές με τελεσίδικη πράξη χαρακτηρισμού και ε)για τις περιοχές με εκκρεμείς πράξεις χαρακτηρισμού.

Το χρονικό διάστημα άσκησης αντιρρήσεων είναι αυξημένο σε σχέση με το παρελθόν κατά 15 ημέρες (60 ημέρες αντί 45). Για τη Μεσσηνία η προθεσμία  λήγει στις 23-03-2017  και  εάν η πορεία υποβολής των ενστάσεων, η ανταπόκριση της διαδικτυακής πύλης κλπ, αναδείξουν προβλήματα, θα εξεταστεί από το Υπουργείο.

Έγινε πολλή συζήτηση για τη χρήση των αεροφωτογραφιών του 1945. Εδώ να παρατηρήσω, ότι την χρονική αυτή στιγμή εμφανίζεται το μεγαλύτερο ποσοστό των γεωργικών εκτάσεων στη χώρα. Τα  χρόνια της κατοχής, ανάγκασαν τους Έλληνες να καλλιεργήσουν κάθε τόπο που μπορούσε να καλλιεργηθεί προκειμένου να επιβιώσουν. Η δε μετανάστευση και ο εμφύλιος που οδήγησαν στην ερήμωση της υπαίθρου, δεν είχαν αρχίσει ακόμη.

Για την χρήση των  αεροφωτογραφιών του 1945, έχει συμφωνήσει όλος σχεδόν ο πολιτικός κόσμος διαχρονικά.

Ειπώθηκαν και γράφηκαν πολλές ανακρίβειες μετά την ανάρτηση των Δασικών Χαρτών και ακούστηκαν φωνές για πάγωμα, ανάκληση της διαδικασίας κλπ. Κάθε ενέργεια που ανακόπτει την πορεία προς την οριστική κτηματογράφηση είναι οπισθοδρόμηση. Συντηρείται το θολό τοπίο  που δεν συμφέρει κανένα. Η παρούσα κυβέρνηση τόλμησε μια μεταρρύθμιση, που για μικροπολιτικούς λόγους καμία προηγούμενη δεν τόλμησε. Η ύπαρξη κυρωμένων και αδιαμφισβήτητων δασικών χαρτών είναι αναγκαία. Όχι γιατί αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση, αλλά γιατί είναι ένα σπουδαίο εργαλείο για την χάραξη αναπτυξιακής και περιβαλλοντικής πολιτικής και χρήζει μιας ψύχραιμης προσέγγισης. Απαιτείται έγκυρη πληροφόρηση και όχι παραπληροφόρηση και καταστροφολογία. Διαφορετικά, ας αναλογιστεί ο καθένας τις ευθύνες του.

Η Παναγιώτα Κοζομπόλη – Αμανατίδη είναι δικηγόρος  – Βουλευτής Μεσσηνίας ΣΥ.ΡΙΖ.Α