Του Γι­ώρ­γου Που­λο­κέ­φα­λου*

Η  υ­πο­γρα­φή της  Α­Ε­ΠΟ α­πό το  υ­πουρ­γεί­ο Υ­ΠΕ­ΚΑ ,  της  δι­α­χεί­ρι­σης των  στε­ρε­ών α­πο­βλή­των για  τη  Πε­λο­πόν­νη­σο ο­λο­κλη­ρώ­θη­κε με­τά α­πό «ω­ο­το­κί­α»  αρ­κε­τών ε­βδο­μά­δων και  έ­δω­σε το  έ­ναυ­σμα για  τις  γνω­στές τυμ­πα­νο­κρου­σί­ες, που  συ­νο­δεύ­τη­καν με  μα­κρό­συρ­τες συ­νεν­τεύ­ξεις τύ­που κα­τά τα  ει­ω­θό­τα ,  για να  ει­πω­θούν ξα­νά και  ξα­νά τα  ί­δια πράγ­μα­τα, ώ­στε να  εμ­πε­δω­θούν μέ­χρι κε­ραί­ας, α­πό τους  « ι­θα­γε­νείς» αυ­τού του  τό­που.

Και  έ­τσι κα­τά τα  πλά­να της  «α­ποι­κι­ο­κρα­τι­κής» σύμ­βα­σης, βα­δί­ζου­με ο­λο­τα­χώς, στην  ο­λο­κλή­ρω­ση του  σχε­δια­σμού σύμ­φω­να με  τις  ε­ξαγ­γε­λί­ες,   για  την  κα­τα­σκευ­ή των  3  σκου­πι­δο­ερ­γο­στα­σί­ων ή  στο  πλέ­ον εύ­η­χο ( ό­πως το  θέ­λουν) , Μο­νά­δων Ε­πε­ξερ­γα­σί­ας Στε­ρε­ών Α­πο­βλή­των και  ταυ­τό­χρο­να τη  δη­μι­ουρ­γί­α των  800  θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας.

Ε­κτός και  ε­άν «χα­λά­σει η  σού­πα» α­πό κά­ποι­ες α­πρό­βλε­πτες συμ­πτώ­σεις ή  και α­κό­μη α­πό την  Ε­Ε για  κα­τα­στρα­τή­γη­ση κοι­νο­τι­κών νό­μων και  ο­δη­γι­ών.

Βέ­βαι­α δεν  εί­χα­με κα­μί­α αμ­φι­βο­λί­α πως  το  Υ­ΠΕ­ΚΑ για  τους  δι­κούς του  λό­γους θα  ε­πέ­στρε­φε την  ΜΠΕ και  δεν  θα  υ­πέ­γρα­φε τε­λι­κά την  Α­Ε­ΠΟ,  α­φού η  α­πει­λή για  ε­πι­βο­λή προ­στί­μων εκ  μέ­ρους της  Ε­Ε για  τους  ε­νερ­γούς ΧΑ­ΔΑ κυ­ρί­ως της  Πε­λο­πον­νή­σου εί­ναι ά­με­ση και  ε­πι­κεί­με­νη και  η  « κι­νη­σι­ο­θε­ρα­πεί­α » σε τέ­τοι­ες πε­ρι­πτώ­σεις εν­δεί­κνυ­ται α­πό το  «ο­λό­τε­λα»­……

Ό­μως η  φιλ­τά­τη α­λή­θεια αν  μη  τι  άλ­λο ο­ρί­ζει να δο­θούν οι  πραγ­μα­τι­κές δι­α­στά­σεις στο  θέ­μα των  σκου­πι­δι­ών και  να  ο­ρι­ο­θε­τη­θούν τεκ­μη­ρι­ω­μέ­να οι  ΜΥ­ΘΟΙ ΚΑΙ  ΟΙ  Α­ΛΗ­ΘΕΙ­ΕΣ για­τί κά­ποι­οι ε­πι­μέ­νουν να  ε­ξα­κο­λου­θούν να  ψα­ρεύ­ουν σε  θο­λά νε­ρά ως  γνή­σιοι εκ­φρα­στές της  στρε­βλής πλη­ρο­φό­ρη­σης :

Α­ΛΗ­ΘΕΙΑ 1η :    Α­να­γνώ­ρι­ση ό­τι το  ζή­τη­μα της  δι­α­χεί­ρι­σης των  στε­ρε­ών α­πο­βλή­των εί­ναι μεί­ζον θέ­μα για  την  Πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου με  με­γά­λη υ­στέ­ρη­ση.

Α­ΛΗ­ΘΕΙΑ 2η :   Η  χω­ρο­θέ­τη­ση των  σκου­πι­δο­ερ­γο­στα­σί­ων και των αν­τί­στοι­χων ΧΥ­ΤΥ δεν  έ­χουν την  κοι­νω­νι­κή συ­ναί­νε­ση και  α­πο­δο­χή, για­τί η  Πε­ρι­φε­ρεια­κή Αρ­χή,  δεν  θέ­λη­σε να  πά­ρει το  πο­λι­τι­κό κό­στος ό­πως γί­νε­ται σε  άλ­λους δι­α­γω­νι­σμούς α­νά­θε­σης σε  άλ­λες Πε­ρι­φέ­ρει­ες της  χώ­ρας,   ώ­στε να  βρει και  να  ε­πι­λέ­ξει με  κοι­νω­νι­κό δι­ά­λο­γο τους  κα­τάλ­λη­λους χώ­ρους πριν  το  δι­α­γω­νι­σμό και  στη  συ­νέ­χεια να  προ­χω­ρή­σει στο  δι­α­γω­νι­σμό ε­πί συγ­κε­κρι­μέ­νων χώ­ρων με  γνω­στές συν­τε­ταγ­μέ­νες.

Α­ΛΗ­ΘΕΙΑ 3η :  Οι    χώ­ροι ό­πως χω­ρο­θε­τή­θη­καν πα­ρου­σιά­ζουν προ­βλή­μα­τα σύμ­φω­να με  το  κα­νο­νι­στι­κό πλαί­σιο του  ΠΕΣ­ΔΑ α­φου,

– Η   θέ­ση στην  Πα­λαι­ό­χου­νη χω­ρο­θε­τεί­ται σε  α­πό­στα­ση 500  μέ­τρων α­πό το  κέν­τρο του  οι­κι­σμού και  ό­χι α­πό τα  ό­ρια του  υ­πάρ­χον­τος οι­κι­σμού ό­πως ε­πι­βάλ­λε­ται α­πό τον  ΠΕΣ­ΔΑ.  Δεν  μπο­ρεί πέ­ραν των  άλ­λων να  εκ­δο­θεί νο­μί­μως οι­κο­δο­μι­κή ά­δεια για  το  ερ­γο­στά­σιο α­φού εί­τε για  μέ­ση ό­χλη­ση εί­τε για  υ­ψη­λή α­παι­τεί­ται α­πό­στα­ση του­λά­χι­στον 500  μέ­τρων α­πό τα  ό­ρια του  οι­κι­σμού.

– Η θέ­ση στην Κα­λιρ­ρό­η του  Δή­μου Οι­χα­λί­ας πέ­ραν των  άλ­λων έ­χει πρό­βλη­μα για­τί α­κό­μη δεν  έ­χει ξε­κα­θα­ρι­σθεί αν  ο  ΧΥ­ΤΥ χω­ρο­θε­τεί­ται πά­νω σε  ε­νερ­γό σει­σμι­κό ρήγ­μα. Οι  τεκ­μη­ρι­ω­μέ­νες α­πό­ψεις του  Πα­νε­πι­στη­μί­ου της  Πά­τρας δεν  μπο­ρεί να  α­γνο­η­θούν.

– Η  θέ­ση στο  Α­νω Ξη­ρο­κάμ­πι στο  Δή­μο Ευ­ρώ­τα έ­χει και  αυ­τή πρό­βλη­μα α­φού ε­κεί που  χω­ρο­θε­τεί­ται ο  ΧΥ­ΤΥ,  το  υ­πέ­δα­φος εί­ναι α­σβε­στο­λι­θι­κό «καρ­στι­κό δι­α­πε­ρα­τό » και  ά­ρα αν­τι­βαί­νει σε  ό­σα ο­ρί­ζει ο  ΠΕΣ­ΔΑ.

Α­ΛΗ­ΘΕΙΑ 4η:  Εί­ναι σί­γου­ρο και  εί­ναι προ­φα­νείς και  ι­σχυ­ροί οι  λό­γοι, ό­τι θα  υ­πάρ­ξει προ­σφυ­γή εκ  μέ­ρους των  κα­τοί­κων και  των  φο­ρέ­ων τους   στο  Συμ­βού­λιο Ε­πι­κρα­τεί­ας κα­τά της  Α­Ε­ΠΟ,  κυ­ρί­ως για  την  χω­ρο­θέ­τη­ση και  ε­πο­μέ­νως ό­λος ο  σχε­δια­σμός χρο­νι­κά θα  πά­ει πί­σω ή  και  πι­θα­νόν θα  α­κυ­ρω­θεί. Κα­νείς δεν  προ­κα­θο­ρί­ζει την  α­πό­φα­ση του  ΣτΕ.

Α­ΛΗ­ΘΕΙΑ 5η :   Η  με­λέ­τη και  γε­νι­κά ο  τρό­πος δι­α­χεί­ρι­σης των  στε­ρε­ών α­πο­βλή­των πά­σχει α­φού δεν  μι­λά­με κα­θό­λου για  ο­λο­κλη­ρω­μέ­νη δι­α­χεί­ρι­ση ό­πως την  έ­χουν κα­θο­ρί­σει και στοι­χει­ο­θε­τή­σει τα  Πο­λυ­τε­χνεί­α μας  αλ­λά και  το  Τε­χνι­κό Ε­πι­με­λη­τή­ριο α­φού το  ε­να­πο­μεί­ναν υ­πό­λειμ­μα που  θα  ο­δη­γεί­τε για  τα­φή με­τά την  ε­πε­ξερ­γα­σί­α θα  εί­ναι της  τά­ξης του  40  έ­ως 35 %   σύμ­φω­να με  τα  στοι­χεί­α που  κα­τα­τέ­θη­καν στο  ΠΕ­ΣΥ. Αυ­τό αν­τι­βαί­νει στην  κοι­νο­τι­κή ο­δη­γί­α που  μι­λά­ει σή­με­ρα για  25%  υ­πό­λειμ­μα που  θα  ο­δη­γεί­τε στους ΧΥ­ΤΥ το  ο­ποί­ο μέ­χρι το  έ­τος 2020  θα  πρέ­πει να  έ­χει πέ­σει κά­τω α­πό το  20%.

Α­ΛΗ­ΘΕΙΑ 6η:   Ο  δι­α­χω­ρι­σμός στην  πη­γή εί­ναι έ­να ζη­τού­με­νο που  ε­πι­βάλ­λε­ται α­πό την  Ε­Ε και  έ­χει κα­θι­ε­ρω­θεί σε  ό­λες τις  χώ­ρες της  κοι­νό­τη­τας (  χαρ­τί, γυα­λί, πλα­στι­κό, μέ­ταλ­λο,  ορ­γα­νι­κά). Να  υ­πο­θέ­σου­με δη­λα­δή ό­τι στα  ε­πό­με­να 28  χρό­νια στην  Πε­λο­πόν­νη­σο του  « α­ραμ­πά», δεν  θα  γί­νε­ται δι­α­λο­γή στη  πη­γή δια  νό­μου και  τα  οι­κια­κά μας  α­πό­βλη­τα θα  συγ­κεν­τρώ­νον­ται σύμ­μι­κτα ;­;;

Για  ποι­α ε­πα­νά­κτη­ση στο  χαρ­τί ( κοι­νο­τι­κή ο­δη­γί­α) θα  μι­λά­με ό­ταν αυ­τό θα  προ­έρ­χε­ται α­πό συλ­λο­γή συμ­μί­κτων ;­;; Αλ­λω­στε αυ­τός εί­ναι και  ο  λό­γος του  υ­ψη­λού πο­σο­στού του  υ­πο­λείμ­μα­τος της  προ­τει­νό­με­νης α­πό την  ΤΕΡ­ΝΑ με­θό­δου ε­πε­ξερ­γα­σί­ας.

Α­ΛΗ­ΘΕΙΑ 7η :  Η  ε­λά­χι­στη εγ­γυ­η­μέ­νη πο­σό­τη­τα των 150.000   τό­νων ε­τη­σί­ως εί­ναι α­ποι­κι­ο­κρα­τι­κού τύ­που δι­ά­τα­ξη που αν­τί­κει­ται στην  κοι­νο­τι­κή νο­μο­θε­σί­α , δεν  υ­πάρ­χει θε­σμο­θε­τη­μέ­νη σε  κα­νέ­να δί­και­ο δη­μο­κρα­τι­κής χώ­ρας και  θα  κα­τα­πέ­σει σαν  τρα­που­λό­χαρ­το σε  κοι­νο­τι­κό δι­κα­στή­ριο.

Α­ΛΗ­ΘΕΙΑ 8η :  Η προ­τει­νό­με­νη μέ­θο­δος δι­α­λο­γής και ε­πε­ξερ­γα­σί­ας των  ορ­γα­νι­κών δεν  αν­τέ­χει σε  κα­μί­α ε­πι­στη­μο­νι­κή α­ξι­ο­λό­γη­ση α­φού θα  προ­έρ­χον­ται α­πό σύμ­μι­κτη συλ­λο­γή ε­πο­μέ­νως θα  υ­πάρ­χει υ­περ­συγ­κέν­τρω­ση δι­ο­ξι­νών και  το  πα­ρα­γό­με­νο λί­πα­σμα θα  έ­χει χρή­ση μό­νον για  άν­θη.  Ποι­ος εγ­γυά­ται ό­τι αυ­τό το  λί­πα­σμα δεν  θα  δι­ο­χε­τευ­θεί στις   καλ­λι­έρ­γει­ες και   ά­ρα στην  τρο­φι­κή α­λυ­σί­δα ;­;;

ΜΥ­ΘΟΣ 1ος :   Το  τε­λι­κό κό­στος δι­α­χεί­ρι­σης για  τον  δη­μό­τη, που ε­πι­σή­μως δεν  έ­χει α­να­κοι­νω­θεί α­κό­μη (  δείγ­μα της  «α­πό­λυ­της δι­α­φά­νειας»  του  δι­α­γω­νι­σμού αλ­λά και  της  νο­ο­τρο­πί­ας της  Πε­ρι­φε­ρεια­κής Αρ­χής )  θα  εί­ναι σα­φώς α­νώ­τε­ρο α­πό αυ­τό που  κυ­κλο­φο­ρεί των  62 ευ­ρώ α­νά τό­νο.

ΜΥ­ΘΟΣ 2Ος :    Οι   θέ­σεις ερ­γα­σί­ας δεν  μπο­ρεί σε  κα­μί­α πε­ρί­πτω­ση να  εί­ναι 800   ό­πως ε­πι­μέ­νουν τα  πα­πα­γα­λά­κια που  δεν  γνω­ρί­ζουν α­πλή α­ριθ­μη­τι­κή και  αυ­τό για­τί α­πλά και  «χον­τρά χον­τρά» το  κό­στος σε  ε­τή­σια βά­ση 800  ερ­γα­ζο­μέ­νων α­νέρ­χε­ται στο  πο­σόν 800 Χ 55Χ 360 = 15.840.000  ευ­ρώ ( υ­πό­θε­ση ερ­γα­σί­ας ό­τι το  μέ­σο η­με­ρο­μί­σθιο ε­νός ερ­γα­ζό­με­νου με  την  α­σφά­λεια του  εί­ναι 55  ευ­ρώ α­νά η­μέ­ρα). Τα  ερ­γο­στά­σια της  ΤΕΡ­ΝΑ και    πά­νω α­πό την  ε­λά­χι­στη εγ­γυ­η­μέ­νη πο­σό­τη­τα θα συγ­κεν­τρώ­νουν ας  υ­πο­τε­θεί 180.000  τό­νους ε­τη­σί­ως. Ε­πο­μέ­νως 180.000 Χ 62 =  11.160.000   ευ­ρώ.   Τα  ερ­γο­στά­σια δεν  θα  έ­χουν άλ­λα έ­ξο­δα λει­τουρ­γί­ας και  κί­νη­σης ο­χη­μά­των ;­;; Ε­πο­μέ­νως τα  ερ­γο­στά­σια θα  δου­λεύ­ουν με  ζη­μί­α !­!­!­!! αν  εί­ναι δυ­να­τόν !­!­!­!!

Συμ­πε­ρα­σμα­τι­κά:

Η  ε­πι­χει­ρού­με­νη α­πό­πει­ρα λύ­σης του  μεί­ζο­νος ζη­τή­μα­τος α­πό κά­θε ά­πο­ψη της   δι­α­χεί­ρι­σης των  στε­ρε­ών α­πο­βλή­των της  Πε­ρι­φέ­ρειας Πε­λο­πον­νή­σου πά­σχει και  το  μέλ­λον εί­ναι εμ­φα­νώς α­βέ­βαι­ο .   Οι  κα­κοί χει­ρι­σμοί εκ  μέ­ρους της  Πε­ρι­φε­ρεια­κής Αρ­χής και  η  α­τολ­μί­α της στο  θέ­μα της  χω­ρο­θέ­τη­σης αλ­λά και  του  τρό­που ε­πε­ξερ­γα­σί­ας ,ο­δη­γούν σε  α­δι­έ­ξο­δα.

Οι  κα­τευ­θύν­σεις του  ΤΕ­Ε για  μι­κρές ευ­έ­λι­κτες μο­νά­δες ο­λο­κλη­ρω­μέ­νης δι­α­χεί­ρι­σης,  με  προ­ηγ­μέ­νη τε­χνο­λο­γί­α και  τε­χνο­γνω­σί­α,  ό­πως για  πα­ρά­δειγ­μα προ­χώ­ρη­σε στο Δή­μο Ευ­ρώ­τα Λα­κω­νί­ας με  πο­λύ κα­λά α­πο­τε­λέ­σμα­τα, δεν  υι­ο­θε­τή­θη­καν για  α­νε­ξή­γη­τους λό­γους.    Αν­τί­θε­τα στο  βω­μό της  νέ­ας οι­κο­νο­μί­ας των   ποι­κι­λώ­νυ­μων κοι­νο­πρα­ξι­ών που  έ­χουν βρει  «πε­δί­ο δό­ξης λαμ­πρόν » στο  το­μέ­α της    δι­α­χεί­ρι­σης των σκου­πι­δι­ών ε­πι­λέ­χτη­καν οι  λύ­σεις των  γι­γαν­το­ερ­γο­στα­σί­ων με  ό­τι αυ­τό συ­νε­πά­γε­ται.  Άλ­λω­στε οι  μα­ξι­μα­λι­στι­κές α­νε­δα­φι­κές α­πό­ψεις, α­να­τρέξ­τε τις  πε­ρί­φη­μες « Δι­α­στη­μι­κές πύ­λες»  της  Κα­λα­μά­τας ή  και  α­κό­μη στα  «Ιν­στι­τού­τα Να­νο­τε­χνο­λο­γί­ας στην  Τρί­πο­λη»,  ή­ταν στην  η­με­ρή­σια δι­ά­τα­ξη της  Πε­ρι­φε­ρεια­κής Αρ­χής

Ας  ελ­πί­σου­με ό­τι για  την   «Πρό­τυ­πη Πε­ρι­φέ­ρεια της  Α­ει­φο­ρί­ας»  το  κρί­σι­μο αυ­τό θέ­μα της  δι­α­χεί­ρι­σης των  Α­στι­κών α­πο­βλή­των δεν  θα  κα­τα­λή­ξει σε  μια με­γά­λη καρικατούρα.

*ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ  ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ – ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ    ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ  ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ  ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ