Γράφει η Αντωνία Μπούζα
Πολλά είναι τα ερωτήματα σχετικά με την ανθεκτικότητα των δημοσίων υποδομών στην Πελοπόννησο, που παρουσιάζουν δυστυχώς, επιδεινούμενη εικόνα εγκατάλειψης με την ανησυχία κυρίως για την κατάσταση των γεφυρών μας και την ασφάλεια, να κυριαρχεί στους πολίτες.
Δυστυχώς, είναι εμφανής η έλλειψη συντήρησης και φροντίδας γενικά των οδικών αξόνων της Πελοποννήσου , με αμέτρητους κινδύνους να αντιμετωπίζουν οι πολίτες, κινούμενοι τόσο στο Εθνικό, όσο και στο Επαρχιακό οδικό δίκτυο ( λακκούβες, σκοτεινοί δρόμοι, έλλειψη σήμανσης, έλλειψη διαγραμμίσεων , κιγκλιδωμάτων, ολισθηρό οδόστρωμα κλπ) .
Αφορμή για την παρέμβασή μου αυτή, έδωσε η μεγάλη κακοκαιρία που έπληξε τη Ρόδο, στις αρχές Δεκεμβρίου 2024 και επέφερε συγκεκριμένα επικίνδυνα αποτελέσματα .
Επειδή υπάρχει πλέον μία ασυνήθιστη σφοδρότητα στα καιρικά φαινόμενα και η πλειονότητα των δημοσίων υποδομών στην πατρίδα μας έχει σχεδιαστεί και κατασκευαστεί σύμφωνα με ανάγκες και επιστημονικά δεδομένα προηγουμένων εποχών, ενώ συγχρόνως δεν συντηρούνται επαρκώς, επιβάλλεται οι αρμόδιοι φορείς της Αυτοδιοίκησης και της Πολιτείας γενικότερα, να λάβουν άμεσα μέτρα και όχι κατόπιν εορτής, προκειμένου οι πολίτες, να νοιώθουν ασφάλεια στις μετακινήσεις τους.
Στη Ρόδο, αρχές Δεκεμβρίου 2024, από τη θεομηνία BORA ,μία γέφυρα που συνέδεε τη Ρόδο με το Φαληράκι κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος και ευτυχώς δεν περνούσαν οχήματα εκείνη τη στιγμή και έτσι, δεν θρηνήσαμε θύματα. Η γέφυρα αυτή, είχε κατασκευαστεί το 1970 και μέχρι τότε ως φαίνεται, ουδείς είχε ελέγξει την ανθεκτικότητά της και τη στατικότητά της. Μπορεί στην πατρίδα μας, να μην έχουμε κάποια πολύνεκρα ατυχήματα , αλλά υπάρχουν αρκετά παραδείγματα γεφυρών , όπως στη Λάρισα, στην Κρήτη ή στην Καβάλα που κατέρρευσαν είτε από καιρικά φαινόμενα , είτε από κυκλοφοριακό φόρτο, με πολλούς κινδύνους για τους πολίτες.
Όπως έχει πει δημόσια πολλές φορές ο καθηγητής κ.Λέκκας , τα υποστηλώματα γεφυρών , μέταλλα και διάφορα υλικά , με το πέρασμα των ετών, είναι φυσιολογικό να αλλοιώνονται , διότι όλα τα έργα γηράσκουν και έχουν ημερομηνία λήξης .
Ενδεικτικά στη Μεσσηνία, πχ. η γέφυρα του ποταμού Παμίσου που δέχεται τεράστια κυκλοφορία ελαφρών καθώς και βαρέων οχημάτων και έχει κατασκευαστεί από την Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή μετά το 1955 , χρήζει επιτακτικά επιθεώρησης, αξιολόγησης ,ελέγχου δομικής επάρκειάς της και συντήρησης, όπως επίσης της Βελίκας, της Νέδας, αλλά και πολλών ακόμη σε όλη την Πελοπόννησο.
Από τα μέσα του 2023, έχει εξαγγελθεί από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, η λειτουργία Εθνικού Μητρώου Γεφυρών, δηλ. μία χρήσιμη πλατφόρμα όπου θα υπάρχουν όλα τα ψηφιακά δεδομένα και η οποία σε πλήρη λειτουργία μπορεί να είναι απόλυτα χρήσιμη στην Ελληνική Περιφέρεια.
Στις 13 Περιφέρειες λοιπόν από το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας Ελλάδα 2.0, με φορέα υλοποίησης το ΤΕΕ στην πρώτη σύμβαση που υπογράφηκε, έχει ανακοινωθεί πως έχουν ενταχθεί για να αξιολογηθούν 250 γέφυρες σε όλη τη Χώρα και 50 από αυτές στην Πελοπόννησο.
Επειδή όμως η οδική ασφάλεια , όπως και η ασφάλεια των πολιτών είναι το μείζον, επιβάλλεται κυρίως στην Πελοπόννησο , όπου υπάρχουν άπειρες γέφυρες , εκτός των 50 γεφυρών που εντάχθηκαν ήδη στο Πρόγραμμα ‘ Έξυπνες Γέφυρες’ και κατασκευάστηκαν από το 1950 και εντεύθεν , να αναλάβει η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση που έχει άλλωστε και την ευθύνη του Εθνικού και Επαρχιακού οδικού δικτύου, να εκπονήσει ένα πρόγραμμα ελέγχου και των λοιπών γεφυρών, από σκυρόδεμα, μεταλλικών, πέτρινων, πεζογέφυρων κλπ , που υπάρχουν σε όλες τις Περιφερειακές Ενότητες και όπου επιβάλλεται, να ζητηθεί παρέμβαση, προκειμένου να αποφευχθούν καταστροφές και κίνδυνοι στους πολίτες.
Επίσης, προτείνω όπως υπάρξει σχετική ειδική δημόσια ενημέρωση στην Πελοπόννησο για την πορεία ελέγχου από το ΤΕΕ κάθε γέφυρας ξεχωριστά , επισπευτούν οι διαδικασίες αλλά και υπάρξει μέχρι την οριστική διευθέτηση των παρεμβάσεων, ελεγχόμενη διέλευση της κυκλοφορίας των μεγαλύτερου βάρους οχημάτων σε όσες δέχονται μεγάλο κυκλοφοριακό φόρτο, προκειμένου να νοιώθουμε ασφαλείς όλοι μας, όταν διασχίζουμε γέφυρες και κινούμαστε στο οδικό δίκτυο της Πελοποννήσου.
Η Πολιτεία μπορεί να μεριμνά , η Αυτοδιοίκηση όμως δεν μπορεί να εφησυχάζει και να αρκείται μόνο στην οικειοποίηση των Κυβερνητικών πρωτοβουλιών .
