Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου του Μαστού, την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου, μία ημέρα με έναν ιδιαίτερο συμβολισμό για αναρίθμητες γυναίκες που έχουν βιώσει την εμπειρία της ασθένειας, αλλά και για όλες τις άλλες, το Κέντρο Δημιουργικού Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας σε συνεργασία με το σύλλογο Ξαναρχί-ΖΩ  θα προβάλει στο Στέκι του Κέντρου (Μπενάκη 11), στις 9 μ.μ., το ντοκιμαντέρ Βυζιά – Boobs, θέλοντας έτσι να υπενθυμίσει σε όλες τις γυναίκες ότι πρέπει να εντάξουν τον τακτικό προληπτικό έλεγχο στη ζωή τους, να αγαπήσουν και να φροντίσουν περισσότερο τον εαυτό τους, να αντικαταστήσουν το φόβο για την ασθένεια με επιλογές που προάγουν την υγεία.
Το ντοκιμαντέρ “Βυζιά” είναι το αποτέλεσμα της σύμπραξης της ιδέας της ανθρωπολόγου Λιόπης Αμπατζή με την AgnesSklavou Ανιές Σκλάβου και τον SteliosTatakis Στέλιο Τατάκη στο τιμόνι της σκηνοθεσίας.
Η Λιόπη είχε ήδη ασχοληθεί με το γυναικείο σώμα, και κυρίως το στήθος, στο διδακτορικό της, το οποίο εκδόθηκε σε βιβλίο “Ποτό για παρέα”, και στη συνέχεια υπήρξε η βάση για ένα ντοκιμαντέρ για τα μπαρ κονσομασιόν. Μέσω αυτού είδε τη “δύναμη” της κινούμενης εικόνας.
Όταν διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού, η ιδέα της να δημιουργηθεί ένα ντοκιμαντέρ για το στήθος ενισχύθηκε, μετουσιώνοντας το προσωπικό της βίωμα σε έρευνα. Η Λιόπη Αμπατζή έχασε τη μάχη με τον καρκίνο του στήθους στις αρχές του 2018, σε ηλικία 47 ετών, έναν περίπου μήνα μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ στο 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου.

* Μετά την προβολή θα ακολουθήσει τοποθέτηση από τη γυναικολόγο – μαιευτήρα  Φωτεινή Δεμπεγιώτη, και συζήτηση με τους παρευρισκόμενους. Εκ μέρους του Συλλόγου Ξαναρχί-Ζω, η πρόεδρος κα ΠολιτίμηΚυπραίου θα μιλήσει και θα μας ενημερώσει για την πρόληψη του καρκίνου του στήθους.

ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΞΑΝΑΡΧΙ-ΖΩ

Ο Σύλλογος Ατόμων με Εμπειρία Καρκίνου Καλαμάτας Ξαναρχί-ΖΩ, ιδρύθηκε τον Ιανουάριο 2009 και αποτελείται από τακτικά και αρωγά μέλη.

Ο Σύλλογος διέπεται από το πιστεύω ότι η συνάντηση με τον καρκίνο είναι μια σημαντική εμπειρία, η οποία όμως μπορεί να είναι και αρχή νέων πραγμάτων, νέων σκέψεων, νέων στάσεων ζωής, νέων συνηθειών και όχι οπωσδήποτε τέλος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και αναπόφευκτο.

Σήμερα, στο οικογενειακό ή το ευρύτερο περιβάλλον κάθε σπιτιού, υπάρχει ένα άτομο που έχει συναντήσει τον καρκίνο. Δεν είναι στίγμα που χρειάζεται να το κρύβουμε, όπως γινόταν μέχρι τώρα και τα άτομα έμεναν απομονωμένα στο περιθώριο. Είναι πια κάτι αποδεκτό και όλοι γνωρίζουμε ότι η αποδοχή του και η οργάνωση μιας καλής ψυχολογίας αποτελούν το ήμισυ της θεραπείας.

Σκοποί του Συλλόγου Ξαναρχί-ΖΩ είναι:

«Α:Η αλληλοβοήθεια μεταξύ των μελών του και η εξασφάλιση μια τέλειας και όσο το δυνατόν ολοκληρωμένης αποκαταστάσεως (rehabilitation) .

Β: Η ψυχολογική προετοιμασία όσων πρόκειται να υποβληθούν σε οποιαδήποτε  μορφή θεραπεία για την αντιμετώπιση κάποιας μορφής καρκινώματος και η υποδοχή των καινούργιων καρκινοπαθών, για να μπορέσουν να προετοιμαστούν στην αντιμετώπιση των αναγκών της μελλοντικής καθημερινής ζωής του καρκινοπαθούς.

Γ. Η συνεργασία με ειδικούς επιστήμονες γιατρούς ογκολόγους, των Νοσοκομειακών, Πανεπιστημιακών ή μη ιδρυμάτων και όλων των θεραπευτηρίων εν γένει Δημοσίων ή ιδιωτικών, με σκοπό την άμεση επαφή ιατρού και ασθενούς, την ενημέρωση και την προσαρμογή στα σύγχρονα επιτεύγματα της ιατρικής επιστήμης.

Δ:Η καλλιέργεια πνεύματος συναδελφοσύνης, φιλία ς και αγάπης μεταξύ των καρκινοπαθών ως και η δημιουργία ενός οικογενειακού μεταξύ τους περιβάλλοντος με την πιο πλατεία έννοια.

Ε: Η πληροφόρηση του κοινού  για την κατάσταση και τους τρόπους βοήθειας και ενισχύσεως του καρκινοπαθούς και η ανάπτυξη στενών στενών σχέσεων φιλίας με όλους εκείνους που θα ήσαν διατεθειμένοι να συμπαρασταθούν με μέσον στο έργο του Συλλόγου.

Στο πλαίσιο αυτό  ο Σύλλογος Ξαναρχί-ΖΩ οργανώνει τακτικά ενημερωτικές εκδηλώσεις με τη μορφή ημερίδων,  με εξορμήσεις σε διάφορα σημεία της πόλης διανέμοντας ενημερωτικά φυλλάδια, σε μία προσπάθεια:

• Να σπάσουμε τη σιωπή και να μιλήσουμε για τον καρκίνο, να μοιραστούμε σκέψεις, αγωνίες, φόβους και συναισθήματα.
• Να προσφέρουμε σε άλλα άτομα με την ίδια εμπειρία, τη βοήθεια που χρειάζονται για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες της θεραπείας.
• Να δώσουμε την αισιόδοξη οπτική, ότι ο καρκίνος δεν είναι απαραίτητα το τέλος, αλλά μπορεί να γίνει η αρχή για μια διαφορετική ζωή με νέες στάσεις, σκέψεις και συναισθήματα.