«Κλεί­νει ο­ρι­στι­κά μί­α α­κό­μη πο­λύ­χρο­νη ε­στί­α α­δι­α­φά­νειας και φο­ρο­δι­α­φυ­γής που -χω­ρίς υ­παι­τι­ό­τη­τα των υ­παλ­λή­λων- ζη­μί­ω­νε τα δη­μό­σια έ­σο­δα με αρ­κε­τά ε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ ε­τη­σί­ως, και ε­ξυ­γι­αί­νε­ται ο­ρι­στι­κά έ­νας α­παρ­χαι­ω­μέ­νος και δι­ά­τρη­τος τρό­πος χο­ρή­γη­σης πα­ρο­χών σε χρή­μα α­πό τον Ο­ΓΑ»

Ορ­θο­λο­γι­κό­τε­ρος κα­θί­στα­ται ο τρό­πος της χο­ρή­γη­σης των ε­ξό­δων κη­δεί­ας α­πό τον Ο­ΓΑ, με­τά τη δι­α­πί­στω­ση ό­τι για πε­ρί­που 30 χρό­νια κα­τα­βάλ­λον­ταν έ­ξο­δα κη­δεί­ας, χω­ρίς να α­παι­τεί­ται η προ­σκό­μι­ση των νό­μι­μων πα­ρα­στα­τι­κών.

Σύμ­φω­να με το Α­θη­να­ϊ­κό Πρα­κτο­ρεί­ο Ει­δή­σε­ων, στε­λέ­χη του Υ­πουρ­γεί­ου Ερ­γα­σί­ας ε­κτι­μούν ό­τι η ζη­μί­α για το Δη­μό­σιο α­πό αυ­τή την πρα­κτι­κή α­νέρ­χε­ται σε ε­κα­τον­τά­δες ε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ.

Οι υ­πουρ­γοί Ερ­γα­σί­ας, Γιά­ννης Βρού­τσης και Δι­οι­κη­τι­κής Με­ταρ­ρύθ­μι­σης, Κυ­ριά­κος Μη­τσο­τά­κης, υ­πέ­γρα­ψαν κοι­νή υ­πουρ­γι­κή α­πό­φα­ση με την ο­ποί­α ο­ρί­ζε­ται ό­τι ε­φε­ξής θα πρέ­πει ο δι­και­ού­χος να υ­πο­βά­λει αί­τη­ση, που θα συ­νο­δεύ­ε­ται α­πό υ­πεύ­θυ­νη δή­λω­ση ό­τι δεν δι­και­ού­ται έ­ξο­δα κη­δεί­ας α­πό άλ­λον α­σφα­λι­στι­κό φο­ρέ­α για τον θα­νόν­τα ή τη θα­νού­σα.

Ε­πί­σης, βε­βαί­ω­ση οι­κο­γε­νεια­κής κα­τά­στα­σης του θα­νόν­τα ή της θα­νού­σας, α­πό­σπα­σμα λη­ξι­αρ­χι­κής πρά­ξης θα­νά­του και πρω­τό­τυ­πο τι­μο­λό­γιο του γρα­φεί­ου τε­λε­τών ή δελ­τί­ο πα­ρο­χής υ­πη­ρε­σι­ών.

«Κλεί­νει ο­ρι­στι­κά μί­α α­κό­μη πο­λύ­χρο­νη ε­στί­α α­δι­α­φά­νειας και φο­ρο­δι­α­φυ­γής που -χω­ρίς υ­παι­τι­ό­τη­τα των υ­παλ­λή­λων- ζη­μί­ω­νε τα δη­μό­σια έ­σο­δα με αρ­κε­τά ε­κα­τομ­μύ­ρια ευ­ρώ ε­τη­σί­ως, και ε­ξυ­γι­αί­νε­ται ο­ρι­στι­κά έ­νας α­παρ­χαι­ω­μέ­νος και δι­ά­τρη­τος τρό­πος χο­ρή­γη­σης πα­ρο­χών σε χρή­μα α­πό τον Ο­ΓΑ», δή­λω­σε ο υ­πουρ­γός Ερ­γα­σί­ας Γιά­ννης Βρού­τσης, ση­μει­ώ­νον­τας πα­ράλ­λη­λα : «Νοι­κο­κυ­ρέ­ψα­με το α­σφα­λι­στι­κό σύ­στη­μα ό­σο πο­τέ άλ­λο­τε. Αρ­κεί να σκε­φτού­με ό­λοι πώς ή­ταν τα πράγ­μα­τα στην κοι­νω­νι­κή α­σφά­λι­ση για πολ­λά χρό­νια. Ό­που και αν κοι­τά­ζα­με υ­πήρ­χε α­δι­α­φά­νεια, α­νορ­γα­νω­σιά και γρα­φει­ο­κρα­τί­α, αλ­λά και με­γά­λη πα­ρα­βα­τι­κό­τη­τα. Α­πο­τε­λού­σε ντρο­πή για ο­λό­κλη­ρες δε­κα­ε­τί­ες να μην ξέ­ρου­με ποι­ος και για­τί παίρ­νει σύν­τα­ξη».

thepaper.gr