“Όλα τα προηγούμενα χρόνια ιδεολογικά πορεύτηκαν στη ίδια κατεύθυνση και η ψήφος τους έπεφτε πάντοτε στην ίδια κάλπη της Ν.Δ.”
Τα «βέλη» της εκτόξευσε η παράταξη της «Λαϊκής Συσπείρωσης» του Δήμου Καλαμάτας στον Περιφερειάρχη Πέτρο Τατούλη και το Δήμαρχο Παναγιώτη Νίκα για την «κόντρα» τους ως προς τη διαχείριση των απορριμμάτων.
Συγκεκριμένα η «Λαϊκή Συσπείρωση» κατηγορεί και τους δυο ότι ακολουθούν την ίδια πολιτική στο θέμα αυτό τονίζοντας στην ανακοίνωση ότι: “ Συνειδητά και οι δυο τους οδήγησαν την διαχείριση των απορριμμάτων στην Πελοπόννησο ο ένας ως περιφερειάρχης και ο άλλος ως δήμαρχος και πρόεδρος του ΦΟΣΔΑ σε αδιέξοδο για να τα παραδώσουν στο μεγάλο κεφάλαιο, με αποικιοκρατικούς όρους, ώστε να ανακτήσει την κερδοφορία του και να ξεπεράσει την κρίση του”.
Ακολουθεί η πλήρης ανακοίνωση:
Σήμερα βλέπουμε ξανά στους δρόμους της πόλης και των χωριών του Δήμου μας τους κάδους να ξεχειλίζουν από τα σκουπίδια να μην μπορεί να γίνει κανονικά η αποκομιδή των απορριμμάτων.
Όταν οι εργαζόμενοι της πόλης και των χωριών του Δήμου μας αναγκάστηκαν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη τους και να πληρώσουν από το υστέρημά τους το , 6.000.000 € για την υπηρεσία καθαριότητας και ηλεκτροφωτισμού- και άλλα τόσα θα πληρώσουν σύμφωνα με τον προϋπολογισμό το 2019, έχουν κάθε δικαίωμα και απαιτούν να έχουν μια καθαρή πόλη.
Στην αποκομιδή όμως των σκουπιδιών αυτή η κυβέρνηση στα χνάρια των προηγούμενων διατήρησε τα 2μηνα-5μηνα που ορισμένα περιμένουν συνέχεια την ανανέωση τους, την 24ωρη βάρδια, την εντατικοποίηση της εργασίας, την απαγόρευση προσλήψεων που επέβαλλαν τα μνημόνια και μας έφτασαν στο σημείο οι δήμοι ουσιαστικά σήμερα να μην έχουν το απαραίτητο προσωπικό. Σε αυτή τη πολιτική, αρωγός της ήταν η Δημοτική Αρχή με πολλούς και διάφορούς τρόπους. Αυτό βιώνουμε τις τελευταίες μέρες με τα αμάζευτα σκουπίδια στους δρόμους. Ο Δήμος θα έπρεπε να έχει μια οργανωμένη υπηρεσία καθαριότητας με τα απαραίτητα μέσα, εργαζόμενους με σταθερή εργασία, πλήρη ασφαλιστικά μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα, ώστε να μπορεί όχι μόνο να κάνει την αποκομιδή των απορριμμάτων αλλά να μπορεί να διατηρεί καθαρή την πόλη, τα χωριά και τα δημοτικά κτήρια. Αντί αυτών είδαμε τα προηγούμενα χρόνια κυβερνήσεις, περιφέρειες και δήμους να αφήνουν το πρόβλημα να οξύνεται παραπέρα με χιλιάδες τόνους σκουπίδια στους δρόμους των πόλεων και των χωριών, πληρώνοντας εργολάβους αδρά για να πηγαίνουν υποτίθεται τα σκουπίδια σε αδειοδοτημένους χώρους και αυτοί να τα ρίχνουν σε ρεματιές, να ανοίγουν νέες χωματερές στην Πελοπόννησο. Όλα αυτά για να εξαναγκάσουν τους εργαζόμενους τα λαϊκά στρώματα μπροστά στον κίνδυνο της υγείας τους να αποδεχτούν την παράδοση της διαχείρισης των απορριμμάτων στη ΤΕΡΝΑ.
Τις μέρες αυτές βλέπουμε και ακούμε τον κ. Τατούλη και τον κ. Νίκα να κατηγορούν ο ένας τον άλλον για την διαχείριση των απορριμμάτων στην Πελοπόννησο αφήνοντας ο ένας για τον άλλο υπονοούμενα για κακή διαχείριση, όταν για όλα τα προηγούμενα χρόνια ιδεολογικά πορεύτηκαν στη ίδια κατεύθυνση και η ψήφος τους έπεφτε πάντοτε στην ίδια κάλπη της Ν.Δ.
Όταν συνειδητά και οι δυο τους οδήγησαν την διαχείριση των απορριμμάτων στην Πελοπόννησο ο ένας ως περιφερειάρχης και ο άλλος ως δήμαρχος και πρόεδρος του ΦΟΣΔΑ σε αδιέξοδο για να τα παραδώσουν στο μεγάλο κεφάλαιο, με αποικιοκρατικούς όρους, ώστε να ανακτήσει την κερδοφορία του και να ξεπεράσει την κρίση του.
Όταν ήταν αυτοί μαζί βέβαια με τις προηγούμενες και την σημερινή κυβέρνηση που αποψίλωσαν τις υπηρεσίες καθαριότητας των δήμων με σκοπό να τις παραδώσουν στους εργολάβους. Την πολιτική αυτή θα την πληρώσουν ακριβά οι εργαζόμενοι πληρώνοντας διπλά και τριπλά δημοτικά τέλη.
Στον αντίποδα αυτού του δρόμου ανάπτυξης είναι η δικιά μας πρόταση αγώνα, για διαχείριση των απορριμμάτων από ενιαίο δημόσιο κρατικό φορέα, χωρίς καμιά ανάμειξη ιδιωτών. Χωρίς νέα επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων με αύξηση των ανταποδοτικών τελών. Σε αυτά τα πλαίσια μπορεί να αξιοποιηθεί η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, με πολιτικές μείωσης της παραγωγής απορριμμάτων, με διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση, κομποστοποίηση. Με υποδομές και εγκαταστάσεις που θα γίνουν από ενιαίο κρατικό φορέα κατασκευών, που θα κατέχει τα υλικά και τα μηχανήματα, θα κατανείμει σχεδιασμένα το επιστημονικό και εργατοτεχνικό προσωπικό σε όλες τις φάσεις μελέτης – κατασκευής των έργων και διαχείρισης των απορριμμάτων. Το υπόλειμμα που θα προκύπτει από αυτή τη διαχείριση, να θάβεται σε χώρους που θα χωροθετούνται από το κράτος, με επιστημονικά κριτήρια και με μέτρα μείωσης των όποιων επιπτώσεων. Μόνο τότε η διαχείριση των απορριμμάτων μπορεί να γίνει με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες, με σεβασμό, στο περιβάλλον, στην δημόσια υγεία, στους φυσικούς πόρους, στο λαϊκό εισόδημα.
