Επίθεση εξαπέλυσε το ΠΑΜΕ Μεσσηνίας στον αντιπρόεδρο του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ Παναγιώτη Στέφανο για την θέση που ανέλαβε.
Συγκεκριμένα, το ΠΑΜΕ στην ανακοίνωσή του τονίζει:
“Ο ΣΥΡΙΖΑ διόρισε αντιπρόεδρο στο ΙΝΕ της ΓΣΕΕ τον αντιπρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας. Ανακοινώσεις, συνεντεύξεις, διθυραμβικά σχόλια σε τοπικά μέσα αναδεικνύουν την “μεγάλη επιτυχία” του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή είναι η κατάντια του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα έχει και πολιτευτές με πλούσια βιογραφικά άξιους αντικαταστάτες των Κανελόπουλου, Πολυζογώπουλου, Προτόπαπα, Κουσελα και όλων αυτών των φωστήρων συνδικαλισταράδων που υπηρέτησαν πιστά την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου κρυβόμενοι πίσω από τη συνδικαλιστική τους ιδιότητα, απαξιώνοντας και δυσφημώντας το ρόλο του συνδικαλιστή.
Αλλά για να διαπιστώσουμε το μέγεθος της απροκάλυπτης πλέον κατρακύλας του ΣΥΡΙΖΑ και της ενσωμάτωσης των στελεχών του θα πρέπει να δούμε τι είναι το περιβόητο ΙΝΕ της ΓΣΕΕ για το οποίο πανηγυρίζουν για τη συμμετοχή τους τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ινστιτούτο με ρόλο δουλεμπορικού γραφείου, μέσα από τη διαχείριση δεκάδων προγραμμάτων προσωρινής, ανασφάλιστης και κακοπληρωμένης δουλειάς, δίπλα στη βασική του λειτουργία ως εργαλείου αποπροσανατολισμού των εργαζομένων.
Σας παραθέτουμε ολόκληρη την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ με την οποία δήλωνε την αποχώρησή του από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ (23/7/2013) στην οποία αποκαλύπτεται και ο ρόλος του συγκεκριμένου αντεργατικού μορφώματος
«Το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ από την ίδρυση του είχε ως κύριο στόχο την τεκμηρίωση των θέσεων του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και ειδικότερα της ΓΣΕΕ. Ιδεολογικά, πολιτικά και συνδικαλιστικά το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ είναι ένα εργαλείο που υπηρετεί την στρατηγική και την τακτική της ΓΣΕΕ, την ενσωμάτωση του Εργατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος στη γραμμή της ταξικής συνεργασίας και του κοινωνικού εταιρισμού που αποτελεί και την κυρίαρχη γραμμή της ΓΣΕΕ.
Οι συνεργασίες με φιλελεύθερους και σοσιαλδημοκράτες οικονομολόγους, η συνεργασία με το Ινστιτούτο Levy Economics έχοντας στόχο «να ενισχυθούν επιστημονικά οι εναλλακτικές προτάσεις από τα συνδικάτα για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση» αποτελούν επεξεργασίες που στη μεγάλη τους πλειοψηφία αποτελούν όχημα για την αφαίρεση κατακτήσεων απ’ την Εργατική Τάξη και τα λαϊκά στρώματα, μεταφέροντας τα βάρη από την κρίση σε αυτούς.
Οι τάχα εναλλακτικές προτάσεις του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ που απαντούν στη μείωση της καλπάζουσας ανεργίας βρίσκονται σε προγράμματα όπως αυτά της κοινωφελούς εργασίας που κατά το ΙΝΕ «πρέπει να επεκταθούν, ώστε να αυξηθεί η απασχόληση και να ανακουφιστούν οι άνεργοι», με μισθούς πείνας χωρίς δικαιώματα συμβάλλοντας στην κατάργηση της σταθερής εργασίας και των Συλλογικών Συμβάσεων.
Σήμερα, το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ αποτελεί έναν από τους πιο ισχυρούς ντίλερ εργασίας μέσω δεκάδων προγραμμάτων, είναι πρωτοπόρο στην υλοποίηση αυτών. Πιο συγκεκριμένα διαχειρίζεται προγράμματα επιταγής εισόδου στην εργασία, voucher, προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, ευρωπαϊκά προγράμματα κάθε είδους, προγράμματα κατάρτισης.
Οι λειτουργίες του και η χρηματοδότησή του συγκροτούν ένα βασικό εργαλείο εκμετάλλευσης και εξαγοράς συνειδήσεων. Είναι μία καλοστημένη μηχανή που διαχειρίζεται τεράστια ποσά που καταλήγουν έμμεσα στις τσέπες των επιχειρηματιών. Μαζί με τα αρπαχτικά των ΜΚΟ, των ΚΕΚ και των δουλεμπορικών γραφείων κάνει μπίζνες πάνω στην ανεργία, στην φτώχεια και στην ανέχεια χιλιάδων εργαζόμενων και ανέργων.
Τον προηγούμενο χρόνο το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ μπήκε γερά στο σκλαβοπάζαρο με την 5μηνη απασχόληση. Σύμφωνα με τα στοιχεία πάνω από 20.000 εργαζόμενοι απασχολήθηκαν από το ΙΝΕ σε προγράμματα κακοπληρωμένης εργασίας που τσάκιζαν εμμέσως την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση. Εκατοντάδες εργαζόμενοι έμεναν απλήρωτοι για μήνες, εργάζονταν σε άθλιες συνθήκες με καταστρατήγηση ακόμα και αυτών των αθλίων ορών εργασίας που προβλέπονται. Σε αρκετές πόλεις πραγματοποιήθηκαν κινητοποιήσεις εγκαλώντας το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ ως στυγνό εργοδότη που έπαιρνε προμήθεια 2% από τα προγράμματα για κάθε εργαζόμενο.
Είναι προφανές πως η μελετητική δραστηριότητα του ΙΝΕ ακόμα και με το συγκεκριμένο περιεχόμενο που έχει, υποσκελίζεται από τα δεκάδες προγράμματα που υπάρχουν και πρόκειται να πολλαπλασιαστούν.
Η εξέλιξη του ΙΝΕ δείχνει πως αποτελεί ένα από τα πιο ισχυρά διαφθορεία. Διαχειρίζεται εκατομμύρια ευρώ από κοινοτικά προγράμματα, είναι ντίλερ μαύρης εργασίας με τους χειρότερους ορούς, προγράμματα που θερίζουν συλλογικές συμβάσεις και εργασιακές σχέσεις, που νομιμοποιούν την υποταγή και το συμβιβασμό. Ταυτόχρονα έχει εξελιχθεί σε βασικό κέντρο αποπροσανατολισμού για τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης και την έξοδο από αυτήν αναμασώντας και αναπαράγοντας όλες τις αστικές αντιλήψεις και προτάσεις.
Σε ένα Ινστιτούτο που διαχειρίζεται την ενσωμάτωση της εργατικής τάξης με μελέτες και έρευνες έχει προστεθεί ως κυρίαρχο αντικείμενο, ο ρόλος του εργοδότη. Οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη από αταλάντευτους αγωνιστές εκπροσώπους σε κάθε όργανο και όχι από διαχειριστές του συστήματος.
Όλα αυτά τα χρόνια ως και σήμερα οι εκπρόσωποι μας στα Διοικητικά Συμβούλια συγκρούονταν, διαφωνούσαν, κατάγγελλαν τα προγράμματα και το γενικότερο ρόλο του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ. Όμως το ποτήρι ξεχείλισε.
Οι συνδικαλιστές που βρίσκονται κάτω από τη σημαία του ΠΑΜΕ στα Διοικητικά Συμβούλια του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο, δε μπορούν να ανεχτούν αυτήν την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και παγιώνεται. Δε μπορούν να αποδεχτούν τη σήψη και τη σαπίλα του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που αγκαλιάζει κάθε πλευρά και λειτουργία της συνδικαλιστικής δράσης και παρέμβασης. Δηλώνουμε ότι παραιτούμαστε από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ καθώς και από τα Διοικητικά Συμβούλια των παραρτημάτων και δε θα συμμετέχουμε στη νέα συγκρότηση του Διοικητικού Συμβουλίου.
Η αποδυνάμωση του ανερχόμενου και παλιού εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, είναι πολιτική αναγκαιότητα. Πρέπει να σπάσει η κυριαρχία του σε θεωρητικό, πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο. Να νιώθουν καυτή την ανάσα των εργατών σε κάθε τους πρωτοβουλία και δραστηριότητα.
Και με αυτήν την στάση μας θέλουμε να προβληματίσουμε όλους ανεξαίρετα τους εργαζόμενους, σε κάθε σωματείο, σε κάθε κλάδο και περιοχή. Να ανοίξει πιο αποφασιστικά η συζήτηση για την πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος με βάση τις ανάγκες, τις εξελίξεις. Η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος θα περάσει από φωτιά και σίδερο. Είναι πλευρά του πολέμου, για να σπάσει οριστικά ο φαύλος κύκλος της εκμετάλλευσής και τα ταξικά δεσμά της».
