Γράφει ο Γιάννης Λάσκαρης
Η πόλη της Μεσσήνης διέρχεται μια τεράστια κρίση που απαντάται τόσο στο έμψυχο δυναμικό της όσο και στην οικονομική της προοπτική. Η απογραφή δείχνει μεγάλη μείωση στον πληθυσμό της πόλης ενώ τεράστια είναι η «διαρροή» νέων ανθρώπων από αυτή με ότι άσχημο συνεπάγεται για το μέλλον της πόλης. Έτσι η Μεσσήνη φαντάζει μια πόλη χωρίς προοπτικές και διεξόδους.
Μοιάζει εδώ και πολλές δεκαετίες η πόλη της Μεσσήνης σε επίπεδο νομού και περιφέρειας μια υποσημείωση .
Η ευρύτερη περιοχή της Μεσσήνης καλλιεργείται πολλά μα πάρα πολλά χρόνια τώρα και τροφοδοτεί τις αγορές της Ελλάδας και τις ξένες δεκαετίες τώρα με προϊόντα ασυναγώνιστης ποιότητας.
Αυτός ο τόπος που τον προσπερνάνε τόσο εύκολα είναι κοιτίδα διατροφικής αξίας γιατί τα προϊόντα του που φθίνουν στο τραπέζι είναι πλούσια σε βιταμίνες και ξεχωριστά σε γεύση.
Το γεωγραφικό γαστρονομικό ανάγλυφο αν υπήρχε αποτυπωμένο σε χάρτη θα είχε μια ξεχωριστή επισήμανση στη Μεσσήνη και στον κάμπο της.
Ελιάς, σύκα, σταφίδα, πατάτα, κηπευτικά, φιστίκι, φραγκόσυκο, σταφύλια και σίγουρα ξεχνάμε ακόμη πολλά, ευδοκιμούν και προσφέρονται απλόχερα στους επισκέπτες και στους κατοίκους της Μεσσηνίας.
Όλα συνθέτουν πιάτα ανυπέρβλητης γαστρονομικής αξίας πολλών γευστικών καρατιών που φιγουράρουν σε πολύχρωμα αφιερώματα, διαιτητικούς οδηγούς που προωθούν τη Μεσογειακή διατροφή.
Αν γυρίσουμε τον χρόνο πίσω η ιστορία μας φανερώνει πως η ψητή γουρνοπούλα που είναι πασίγνωστη στο πανελλήνιο έχει τις ρίζες της στη Μεσσήνη. Αφού οι κάτοικοι της στη Τουρκοκρατία εξέτρεφαν χοίρους που ήταν μισητοί στους Τούρκους καθώς τα απεχθάνονταν και δεν τα έκλεβαν και έτσι η πόλη γέμισε από χοίρους οπότε και το 1920 δόθηκε εντολή να τους εξαφανίσουν αφού ξεπερνούσαν και τον πληθυσμό της πόλης. Προέκυψε λοιπόν το ψήσιμο της που στις ημέρες μας απαιτεί τέχνη για να γίνει εύγεστη και δεν λείπει από κανέναν πανηγύρι και γλέντι.
Η δε πατάτα που είναι και αυτή σήμα κατατεθέν της Μεσσήνης συνοδεύει δεκάδες γεύματα και αποτελεί από μόνη της ολοκληρωμένο γεύμα. Βραστή τηγανητή ακόμη και σε σούπες ή σαλάτες η πατάτας της Μεσσήνης δίνει προστιθέμενη αξία στη γεύση ενός μενού.
Το λάδι εκτός από απαραίτητο στη Παρασκευή πολλών φαγητών είναι και ευεργετικό στον άνθρωπο αφού κατέχει φαρμακευτικές ιδιότητες. Το βαλσαμέλαιο σήμερα είναι περιζήτητο αφού επουλώνει πληγές αλλά και μπορεί να κατευνάσει πόνους όπως αυτούς του αυχενικού συνδρόμου.
Η σταφίδα που η παραγωγή της έχει παραγκωνιστεί παραμένει χρήσιμη για τον οργανισμό λόγω της αντιοξειδωτικής ης δράσης και συνοδεύει πολλά πιάτα και εδέσματα.
Το ρύζι καλλιεργείται σε μικρές εκτάσεις όπως και το φιστίκι το οποίο χρησιμοποιείται και στη Παρασκευή παστελιού.
Τα γλυκίσματα που προέρχονται από τους καρπούς της Μεσσηνίας είναι πάρα πολλά όπως το παστέλι , κομπόστα ελια, κομπόστα σταφύλι, αλλά και δίπλες όπως και γαλακτομπούρεκο παρασκευάζονται από πρώτες ύλες που παράγει σε αφθονία ο τόπος.
Στα καταστήματα εστίασης της Μεσσήνη και του δήμου απολαμβάνεις τους καρπούς του τόπου σερβιρισμένους με απλό ή με καλλιτεχνικό τρόπο και σε χαμηλές τιμές.
Στη Μεσσήνη χτυπά η καρδιά της μεσογειακής κουζίνας και οφείλουμε να επαναφέρουμε τη πόλη σε αυτό που υπήρξε για πολλά χρόνια: Τόπος γλεντιού, ξεφαντώματος και καλού φαγητού. Αν δεν αρχίζεις με καλό φαγητό σε μια περιήγηση σίγουρα τελειώνεις με αυτό. Η Μεσσήνη είναι σε πλεονεκτική θέση γιατί αυτό το προσφέρει και το παρέχει σε χαμηλό κόστος για τους επισκέπτες της Μεσσηνίας.
Οσο για τα αξιοθέατα και αυτά τα διαθέτει και το γνωρίζουμε και δεν χρειάζεται να επεκταθούμε. Με τη βοήθεια των νέων τεχνολογιών οφείλουμε να εκτινάξουμε και να διαπραγματευτούμε την Επανεκκίνηση της πόλης-να πάψει να είναι μια υποσημείωση.
Ο Γιάννης Λάσκαρης είναι Επικεφαλής του Συνδυασμού Επανεκκίνηση για τον Δήμο Μεσσήνης – Γραμματέας Δημοτικού Συμβουλίου.
